آیینۀ سیمای روح الله

‏‏آیینۀ سیمای روح الله‏

‏‏ ‏

‏‏ای ساقی کوثر بدستت جام داده ‏       ‏حق، چون پیمبر مصطفایت نام داده‏

‏‏ای چون حسین از کربلای خون گذشته ‏        ‏نام بلندت از سر گردون گذشته‏

‏‏ای که تجلّی کرده مهر و ماه در تو‏        ‏آیینۀ سیمای روح الله در تو‏

‏‏در سوگ تو اشک از نگاه ما جاریست‏     ‏خاکستر صد کاروان در راه جاریست‏

‏‏سوزانده سوگت پای تا سر بحر و بر را ‏    ‏    داغت تکان داده است قلب بوالبشر را‏

‏‏حیرت گل آیینه های خواب گشته‏     ‏ کوه از غم تو قطره قطره آب گشته‏

‏‏بغض قفس بر روی پرها سایه کرده ‏       داغ شقایق بر چپرها سایه کرده‏

‏‏نوح از غم طوفان تو از پا فتاده ‏      ‏ایوب صبر خویش را از دست داده‏

‏‏یعقوب از کف داده چشم روشنش را‏       ‏یوسف دریده سر به سر پیراهنش را‏

‏‏از آتش این داغ ما را بیم باشد‏                  حتی اگر اعجاز ابراهیم باشد‏

‏‏در سوگ تو باغ جنون غرق شکوفه است‏    ‏  دلهای ما غمگین تر از محراب کوفه است‏

‏‏آفاق خجلت پیشه سر در لاک برده‏        ‏خورشید سر در زیر بال خاک برده‏

‏‏دلهای شرحه شرحه  شرح آه دارند‏       ‏در سینه داغی از فراق ماه دارند‏

‏‏هر چند که با هجرت تو رجعتی نیست‏                ‏خوشتر از این هجرت که کردی هجرتی نیست‏

‏‏□ غلامرضا پروینی‏

‏‏ ‏

‏‎ ‎

‏‎