در همایش ملی «امام خمینی(س) و تعلیم و تربیت اسلامی» مطرح شد:
تشکر ویژه آیت الله مصباح یزدی از مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س)
26 / 2 / 91- استاد حوزه علمیه می گوید: حبس کردن افراد یک عقوبت و بلای بزرگی است.
آیت الله مصباح یزدی ضمن بیان این سخنان با اشاره به امیال انسانی و دستورالعمل های عرفا برای کنترل این امیال گفت: در مسائل اجتماعی معاشرت کردن با دیگران فطرت انسان است. انسان از تنهایی رنج می برد فرضا انسان اگر یک روز نتواند از خانه بیرون بیاید و کسی را نبیند و محبوس شود بلای بزرگی است. بزرگترین شکنجه برای انسان این است که او را از دوستانش جدا کنند و نگذارند با کسی ملاقات کند. حبس کردن خودش یک عقوبت است. و محروم کردن از خواسته های فطریست.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، آیت الله مصباح یزدی در همایش امام خمینی(س) و تعلیم و تربیت اسلامی که در سالن شیخ مفید دانشگاه قم برگزار شد، ضمن قدردانی از برگزاری این همایش اظهار داشت: با برگزاری این گونه همایش ها، علاوه بر این که فرمایشات حضرت امام(س) درباره تعلیم و تربیت اسلامی تبیین می شود، باید تحلیل هم شود. سیره تعلیم و تربیت امام خمینی(ره) و رفتار ایشان در خانواده، کشور و در عرصه بین الملل باید مورد بررسی قرار گیرد و به همگان ارائه گردد.
آیت الله مصباح یزدی با اشاره به تفاوت های موجود میان سیره امام خمینی (ره) در عرصه تعلیم و تربیت اسلامی با سایر صاحب نظران در این عرصه ادامه داد: تعلیم و تربیت برای این است که استعداد های نهفته در افراد، شکوفا و به فعلیت برسد که در این راه، اساتید مربوطه، دیدگاه های متفاوتی دارند.
این شاگرد امام خمینی با اشاره به اهمیت بررسی افکار و اندیشه های حضرت امام افزود: از همان اوایل رحلت حضرت امام در این زمینه کارهایی انجام گرفته و ما از دست اندرکاران موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی به سهم خومان تشکر می کنیم که در این زمینه زحمت های خوبی کشیده اند و خدمات خوبی ارائه داده اند و راه را برای تحقیق دیگران باز کرده اند. در مسائل اجتماعی معاشرت کردن با دیگران فطرت انسان است. انسان از تنهایی رنج می برد فرضا انسان اگر یک روز نتواند از
حضورج. 80صفحه 278
خانه بیرون بیاید و کسی را نبیند و محبوس شود بلای بزرگی است. بزرگترین شکنجه برای انسان این است که او را از دوستانش جدا کنند و نگذارند با کسی ملاقات کند. حبس کردن خودش یک عقوبت است. و محروم کردن از خواسته های فطریست.
عضو مجلس خبرگان رهبری افزود: در فرقه های مختلف و مدعی عرفان، عده ای هستند که به خلوت و دوری از اجتماع تأکید دارند و توجیه آنها نیز این گونه است که افراد برای رشد عرفانی، نیاز به تمرکز دارند، که حضور در اجتماع سدی در برابر این تمرکز است.
ایشان با بیان این که عده ای هم در کنار این ها، نه تنها بر اجتماعی بودن تأکید دارند، بلکه نسبت به کناره گزینی از جامعه مخالفت می کنند، گفت: امام خمینی(ره) جزو این گروه بودند و نه تنها با گرایش نخست مخالف بودند، بلکه بیشترین فردی بودند که فعالیت های اجتماعی داشتند و این را به دیگران نیز توصیه می کردند.
عضو خبرگان رهبری یادآور شد: این مسئله در سیره پیامبر اسلام وائمه معصومین(علیهم السلام) نیز وجود داشت، چون، اگر آنها تنها مشغول ذکر و عبادت بودند، دلیلی برای به شهادت رساندن آنها نبود.
ایشان با بیان این که امام خمینی(ره) در برخی موارد، کناره گیری از اجتماع را مانند ترک نماز می دانستند، افزود: هدف از آفرینش انسان این است که در تمامی ابعاد روحی رشد یابد که این رشد با کنترل نگاه، کلام، قلب و... انجام می شود، حال اگر کسی به کناره ای رفت و تنها مشغول ذکر و عبادت شد، درست است که از نظر روحی رشد می یابد، ولی از ابعاد دیگر باز می ماند؛ چنین مسئله ای، هدف اصلی آفرینش انسان نیست.
آیت الله مصباح یزدی خاطرنشان کرد: تربیت درست اسلامی این است که تمامی ابعاد روحی انسان رشد یابد و تأکید کردن بر یک مسئله و فراموش کردن مسائل دیگر، با تربیت درست اسلامی سازگاری ندارد.
وی با بیان این که امام خمینی(ره) در تمامی عرصه های روحی "رشد یافته" بودند، گفتند : امام(ره) در این عرصه با تربیت خود، جامعه را نیز به این تربیت آشنا نمود.
حضرت امام(ره) انزوای غیرمعقول افراد را مانع رشد و تربیت می دانست و خود ایشان هم بیشترین فعالیت های اجتماعی را داشته و به دیگران نیز توصیه می کرد. توجه به زندگی ائمه(ع) نیز نشان می دهد، آنان در عرصه های مختلف زندگی اجتماعی حضور داشتند. مقام خلیفه اللهی به معنای عمل به همه دستورات شرع مقدس اسلام است که قسمت اعظم آن مربوط به زندگی اجتماعی است و
حضورج. 80صفحه 279
حضرت امام(ره) اینگونه بود.
وی با بیان اینکه نزدیک شدن به خدا اوج یک مخلوق است، ادامه داد: انسان با تمرکز و حفظ همه اعضا و جوارح خود از گناه و دیدن جلوه الهی در همه چیز به درجات عالی معنوی می رسد. وظیفه همه انبیای الهی نیز هدایت انسان ها به قله خوبی هاست به گونه ای که حتی فرشتگان الهی نیز خادم او شوند.
وی بر توازن در افعال، رفتار و گفتار تاکید کرد و اضافه کرد: آنچه مطلوب است این است که انسان در مسایل مختلف رعایت اعتدال را کرده و فقط در یک بعد ترقی نکند.
حضورج. 80صفحه 280