چند دوبیتی

‏‏چند دوبیتی‏

‏‏ ‏

‏ سپیده کاشانی‏

‏‏هلا! ای سایۀ سبز خدایی‏

‏‏چه سنگین است بار این جدایی‏

‏‏شب سوگت چه تاریک است و غمگین‏

‏‏کجایی آفتاب ما، کجایی؟‏

‏‏تو یار ما و ما یار تو بودیم‏

‏‏سراپا شوق دیدار تو بودیم‏

‏‏به نامحرم نگفتی راز مستی‏

‏‏که ما آگه ز اسرار تو بودیم‏

‏

‏‏شهیدان خدایی! رهبر آمد‏

‏‏طبیب لاله های پرپر آمد‏

‏‏شقایقهای عاشق گل بپاشید‏

‏‏قیامت قامت گل پرور آمد‏