مجله نوجوان 184 صفحه 26

آرش مير اسماعيلي : خواست خداوند چنين بود افسون حضرتي المپيك پايان تلخي براي آرش مير اسماعيلي بود . آوردگاه پكن دومين المپيك پي در پي بود كه مير اسماعيلي از ايستادن روي سكوي قهرماني باز ماند . وي پس از شكست مقابل حريف خود از دنياي قهرماني خداحافظي كرد هر چند كه تلويحا و در لا به لاي گفته هايش گلايه هايي نيز خودنمايي مي كرد . با وي هنگامي كه مشغول تماشاي رقابت علي معلومات يكي ديگر از جودوكاران كاروان ايران روي ((تاتامي)) بود ، گفتگو كرديم كه هنوز در لحن كلامش اندوه شكست و ناكامي به خوبي آشكار بود . يك دفعه اين تصميم را گرفتيد ؟ نه ،قبل ار المپيك هم چنين تصميمي داشتم ولي فكر كنم در اوج كنار رفتن خيلي بهتر است . فكر مي كنيد دليل اين اتفاق چه بود ؟ باور كنيد تا اين لحظه خودم هم نمي دانم چرا مقابل حريف ژاپني بازي را واگذار كردم . حتي ده درصد آرش مير اسماعيلي هم نبودم . از لحاظ بدني كم آورديد ؟ پيش از مسابقات در تهرن تمرينات خوبي را پشت سر گذاشته بودم و خيلي به كسب مدال اميدوار بودم ولي متاسفانه نشد و شرمنده مردم شدم . البته مشكلاتي هم وجود داشت . منظورتان كمبود امكانات است ؟ فكر كنم بهتر است به اين مسائل نپردازيم . چون وقتي ورزشكاري مي بازد حرف و حديثها زياد است ولي اكر برنده شده بودم ، كاملا شرايط فرق مي كرد . براي خداحافظي كمي زود بود ! بله ، به نظر خودم چند سال ديگر مي توانستم رقابت كنم ولي بهتر است كه جوانترها بيايند . من ديگر آن آرش جوان نيستم ،10 سال است كه عضوتيم ملي هستم . خدارو شكر مي كنم كه در اين مدت دو مدال طلا و دو مدال برنز جهاني به همراه يك مدال نقره