
خودممیخوامبازیکنم
امیر محمد لاجورد
بابا: «بیا پسرم. ببین چی برات خریدم یک
پازل قشنگ. برو باهاش کیف کن.»
سعید: «وای! دستت درد نکنه باباجون. میشه
خودم باهاش بازی کنم؟»
بابا: «پس کی باید بازی کنه؟ معلومه که خودت.»
سعید: «نه، منظورم اینکه که خود خودم، تنهایی؟»
بابا: «نکنه انتظار داری من هم باهات بازی کنم؟
نمیتوانم باباجون، میخوام روزنامه بخوانم.»
سعید: «نه نه نه، اصلا همچین چیزی رو نمیخوام...
میشه شما لطفا روزنامهتان را بخوانید؟
لطفا هول هول هم نخوانید.»
بچهها سلام. حق دارید اگر از حرفهای
من چیزی نفهمید. گیج شدید؟ آخر شما که
سابقه بابای مرا نمیدانید. هر دفعه
می-گوید روانشناسان معتقدند باید
فرزندان را در بازیها همراهی
کرد. این را میگوید و آنوقت..
اصلا ولش کنید. مثل اینکه راستی راستی
سرش با روزنامه گرم شده است. عجب
روز خوبی است. باورم نمیشود.
بابا: «پسرم، اولی که دو تا از لبههاش
صافه مال اون گوشه بالاست.»
بفرمائید، نگفتم. خدا رحم کند. اگر
گذاشت بازی کنم. همیشه از همین
راهنماییهای کوچک شروع میشود.
رادار، هواپیماها را با ارسال و دریافت لحظه ای امواج، در جریان وقایع اطراف هواپیما کمک و هدایت می کند. هر نوع مانع در هنگام شب و هوای ابری توسط رادار به اطلاع هواپیما رسانده میشود.
مجلات دوست کودکانمجله کودک 444صفحه 36