مجله کودک 445 صفحه 11

Õ به نظر میرسد که در کشورمان هنوز جای کار بسیاری برای حفاظت از طبیعتمان وجود دارد. مؤسساتی که در این زمینه فعال هستند یا اصلاً مؤسسه خود شما تا چقدر در حفاظت از طبیعت موفق عمل کرده است؟ پایدار ماندن محیط زیست نیازمند آن است که از طرف ما آدمها نیز مورد حمایت قرار بگیرد. به همین خاطر در خیلی از جاهای دنیا سازمانهای دولتی و علاوه بر آن تشکلهای غیردولتی فراوانی نیز وجود دارند که در این زمینه فعالیت میکنند. ناگفته هم نماند که قدم برداشتن در این راه بالاخره هزینه های زیادی را هم دربردارد. هزینه چنین تشکلهایی از طرف برخی شرکت ها و یا گروه هایی علاقمند از مردم تأمین میشود. تأمین هزینه چنین کارهایی در کشور ما مقداری سخت است چراکه هنوز آنطور که باید این هفته از نظر فرهنگی برای ما جا نیفتاده است. به هر حال کانون پژوهش و حفاظت از طبیعت پایدار محیطبان از سال 84 فعالیت خود را آغاز کرده است و در این مدت مطالعاتی در زمینه محیط زیست و حیات وحش و همچنین فعالیتهایی در رابطه با آموزشهای زیست محیطی به مردم محلی در راستای حفاظت از طبیعت انجام داده است. Õ به صحبتمان درباره خرس سیاه آسیایی برگردیم. شما خودتان تا به حال این گونه خرس را دیدهاید؟ بله، یک بار. Õ کی و کجا؟ در سفر سومی که به کوهستان بحر آسمان رفته بودیم موفق شدیم تا این خرس را ببینیم. چهار نفر بودیم. من و یک نفر محیطبان و یکی از دوستانم کارشناسم و همچنین یک پیرمرد محلی. این پیرمرد میگفت غاری را میشناسد که تا آنجا که میداند همیشه در این غار خرس زندگی میکرده است. در مسیر رفتن به سمت غار، پیرمرد به علت دردی که در پایش داشت از راه آمدن باز ماند و نشست تا استراحت کند اما غاری را در شیب کوه روبرویی به ما نشان داد. ما سه نفر به سمت غار حرکت کردیم. من در فاصلهای حدود 15 متری غار روی سنگ بزرگی نشستم و شروع کردم به آماده کردن در بین فیلمبرداری. دوستم به همراه محیطبان به سمت دهانه غار رفتند تا ببینند چیزی پیدا میکنند یا نه؟ هر چیزی که نشانهای از حضور ناگهان نوری از پشت درختان برخاست و به آسمان رفت. بعد از بالا رفتن شی، حالت آن به شکل افقی درآمد و از من به سرعت زیاد دور شد.»