طعمه (بخشش بخشی از ارث به جد و جده)

‏‏ششم:‏‏ جد و جدّۀ پدری یا مادری با بودن یکی از پدر و مادر ارث نمی برند، لیکن‏‎ ‎‏مستحب است که هر یک از پدر و مادر، پدر و مادر خود را به مقدار سدس اصل ترکه ـ اگر‏‎ ‎‏سهمش از سدس زیادتر باشد ـ طعمه بدهد (به آن ها ببخشد). بنا بر این اگر پدر و مادر‏‎ ‎‏میّت و جد و جدۀ پدری یا مادری را باقی بگذارد، برای مادر مستحب است که پدر و‏‎ ‎‏مادرش را به مقدار سدس، به طور مساوی طعمه دهد ـ و سدس، نصف سهمش است ـ و‏‎ ‎‏برای پدر مستحب است که پدر و مادرش را به مقدار سدس اصل ترکه ـ و آن یک چهارم‏‎ ‎‏سهمش است ـ طعمه دهد. و اگر کسی که موجود است، یکی از آن ها است، سدس مال‏‎ ‎‏او می باشد.‏

‏‎ ‎

‏‎