کرامت انسان و مجازاتهای اسلامی
جناب آقای احمد سعادت
انسان، اشرف مخلوقات است و به بهترین صورت آفریده شده و به رفیع ترین منزلت ممکن رسانده شده و به ملائکه دستور سجده بر او داده شده است. این مقام و مرتبه وجودی در انسان اقتضا دارد که کرامت ذاتی را برای او بپذیریم. لیکن همانگونه که این کرامت قابل افزایش است و درجات بالاتری برای آن قابل اکتساب است، قابل زوال و انعدام نیز می باشد.
این نوشتار، با بررسی ماهیت مجازات ها در اسلام به بررسی رابطه کرامت با مجازات های اسلامی می پردازد و ضمن بیان دو تئوری مختلف در این رابطه، به نقد دیدگاه کسانی که مجازات ها را منافی با کرامت انسانی دانسته، پرداخته و در پی اثبات تئوری دوم است. بر اساس دیدگاه اخیر، مجازات ها هماهنگ و سازگار با کرامت انسان است؛ بلکه در راستای محافظت و صیانت از شرافت او است. مضافاً بر این که نکات دیگری نیز در حین اجرای مجازات ها و حتی بعد از آن مورد عنایت قرار می گیرد که همگی بیانگر حفظ کرامت او است. برخی از این نکات عبارتند از: 1. احترام به مجرم در عین اعمال مجازات؛ 2. رفع اثر جرم؛ 3. توجّه به مسأله تأمینی و تربیتی.
کتابمجموعه آثار همایش امام خمینی و قلمرو دین«کرامت انسان»: مجموعه مقالات، تهران: خرداد 1386صفحه 183