کرامت انسان در قرآن
سرکار خانم طیبه صادقپور
ساختار وجودی انسان، بهترین ساختار آفرینش است؛ )لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فـی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ(. از این رو، دارای ظرفیت و استعدادی بالا و والا است و خواهان رسیدن به نامحدود است.
از نظر قرآن، انسان موجودی است که از روح خدا در او دمیده شده است و از آنچنان گوهر وجودی برخوردار است که خداوند دیگر موجودات جهان آفرینش را برای او خلق کرده است و جهان را به گونه ای آفریده است که انسان بتواند در جهت بهره وری خود از آن استفاده کند.
حتی خدا به فرشتگان دستور داده تا بر او تعظیم و سجده کنند. همه این امور، بیان گر این حقیقت است که انسان از کرامت و فضیلت ذاتی برخوردار است و این نوع از کرامت انسان، در مقام انسانیت او است. نوع انسان، کریم است و این کرامت بالقوه در تمام انسانها وجود دارد که باید با طی مسیر کمالی به فعلیت برسد و راه به فعلیت رساندن آن نیز فقط تقوا است.
در این نوشتار، با استناد به آیات متعدد قرآن کریم جهات برتری انسان بر سایر موجودات که همان کرامت ذاتی او است، بیان شده است؛ جهاتی همچون:
1. برخورداری از روح الهی؛ 2. آفرینش انسان به دست خدا؛ 3. اندیشمند بودن انسان؛ 4. خلاصه و عصاره خلقت؛ 5. هدف نهایی خلقت؛ 6. کمال جو و بی نهایت طلب؛ 7. مختار و آزاد. در پایان، آثار کرامت الهی چنین دانسته شده است: 1. سجود فرشتگان؛ 2. امانتدار الهی؛ 3. خلیفة الله در زمین.
کتابمجموعه آثار همایش امام خمینی و قلمرو دین«کرامت انسان»: مجموعه مقالات، تهران: خرداد 1386صفحه 148