کرامت انسان و آزادی در قرآن

کرامت انسان و آزادی در قرآن

حجت الاسلام و المسلمین سید محمد ایازی*[1]

‏در توصیف شخصیت و کرامت انسان، از دو جهت می توان سخن گفت: یکی درباره داشته ها و ظرفیت وجودی که از آن تعبیر به «کرامت ذاتی» می شود و دیگری از بایدها و نبایدهایی که آن داشته ها را تقویت می کند و به کمال می رساند. بیشترین سخن پیشینیان درباره کرامت، درباره بایدهای اخلاقی بوده است؛ در حالی که ابتدا باید انسان را شناخت و ساختار هستی شناسانه او را کاوید و بر اساس آن، نتیجه گیری کرد، از این رو، مهمترین مباحث این نوشته به مبانی کرامت انسان در قرآن و پیامدهای توجه به کرامت می پردازد و آنگاه نسبت آزادی با کرامت مورد توجه قرار می گیرد و مبانی این نسبت را در فرهنگ قرآنی می کاود و در نهایت، عامل بی توجهی به کرامت و دغدغه های آینده بشریت به ویژه بحران معنویت را که خطر جدی بشریت محسوب می شود و کرامت انسان را تهدید می کند، یادآور می شود و راه حلّ مشکل بشریت را آزادی و معنویت می داند.‏

‎ ‎

کتابمجموعه آثار همایش امام خمینی و قلمرو دین«کرامت انسان»: مجموعه مقالات، تهران: خرداد 1386صفحه 138

  • ٭. مدرس و محقّق حوزه علمیه و عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی.