کرامت انسان در رفتار با جوانان
جناب آقای احمد لقمانی
انسان، برترین آفریده پروردگار حکیم و مهربان است که در پرتو «شناخت» و «کوشش» توان دستیابی به بلندای «کمال و شکوفایی» و «دانایی و هشیاری» را دارد. از این رو، قدرت رسیدن به مقام و منزلت بی نظیری در بین موجودات حتی فرشتگان را دارا است تا «امیر آفرینش» و «سپهسالار هستی» و برتر از آن، «خلیفه و جانشین پروردگار» گردد و در مقام قرب الهی با اختیار و انتخاب خویش قرار یابد.
بی گمان، این عنایت بی نهایت الهی است که در دوره های گوناگون ظهور می یابد؛ امّا هرگاه در نخستین دوره، یعنی «کودکی» و در پی آن «نوجوانی»، زمینه سازی ارزنده ای صورت پذیرد، در ایام روشن و نورانی «جوانی» ظهوری زرین و زیبا داشته، چشم و دل همگان را به حیرت و اعجاب وا می دارد.
از این رو، در مقاله حاضر برآنیم که «شاخص های جوانی» را بدانیم و سپس «نیازهای روحی ـ فکری نسل جوان» را بازشناسی کنیم تا در پی آن، همیشه و در هر حال سخنان شنیدنی برای این قشر تأثیرپذیر و تأثیرگذار داشته باشیم و در گفتمان های دو جانبه و چند جانبه، ارزش های شخصیتی آنان را برجسته سازیم و بدین سان، «کرامت انسانی و الهی» این نسل را پاس بداریم.
کتابمجموعه آثار همایش امام خمینی و قلمرو دین«کرامت انسان»: مجموعه مقالات، تهران: خرداد 1386صفحه 121