کرامت انسان در اسناد حقوقی اسلام و اعلامیه ها و کنوانسیون های حقوق بشر

کرامت انسان در اسناد حقوقی اسلام و اعلامیه ها‏ و کنوانسیون های حقوق بشر 

جناب آقای ابراهیم باقری[1]

‏کرامت انسانی، از موضوعات مهمی است که از بدو پیدایش انسان در او تجلی و تحقّق یافت و این کرامت مبدأ و مبنای بسیاری از حقوق آدمی چون: حق حیات، حق آزادگی و امنیت می باشد. از این رو، لازم است که مفهوم و خصوصیات آن مورد بحث و بررسی و مداقّه قرار گیرد. ‏

‏آنچه در این تحقیق مد نظر است، عبارت است از پاسخ به این پرسش که آیا کرامت ذاتی خدادادی است و یا مخلوق بشر است؟ و آیا تمامی انسان ها از آن برخوردارند یا تنها به گروهی خاص عطا گردیده است؟ به عبارت دیگر، موضوع آن صرف انسانیت انسان است یا صبغه های دیگر چون: مذهب، رنگ و نژاد در تکوین و پیدایش آن مؤثر است؟ در این زمینه، به مقایسه دیدگاه اسلام و غرب پرداخته، به دیدگاههای امام خمینی عنایت ویژه داریم. ‏

‏همچنین مدعای نویسنده این است که مکتب غرب به کرامت ارزشی و اکتسابی انسان نیز بی توجّه است و این امر ناشی از عدم شناخت حقیقت انسان و بی توجهی به روح آدمی است و طبیعتاً پذیرش یا عدم پذیرش کرامت اکتسابی انسان در قوانین و حقوق موضوعه در هر مکتب مؤثر خواهد بود. ‏

‎ ‎

کتابمجموعه آثار همایش امام خمینی و قلمرو دین«کرامت انسان»: مجموعه مقالات، تهران: خرداد 1386صفحه 115

  • ٭. حقوق و پژوهشگر.