امام علی(ع) و کرامت انسان
حجت الاسلام و المسلمین محمدکاظم طباطبائی
انسان، اشرف مخلوقات و برترین موجود آفرینش است. از ویژگی ها و خصوصیاتی برخوردار است که او را از دیگر موجودات متمایز می کند. کرامت و بزرگواری ذاتی انسان، هدیه الهی نسبت به این مخلوق ویژه است که در اموری چون: شکل ظاهری، نیروی تعقل و تفکر، دارا بودن اراده و اختیار نسبت به پیشرفت خویش، و انتخاب خیر از شر نمود و بروز یافته است.
دارا بودن این خصوصیات، انسان را شایسته تکریم و بزرگداشت ساخته است. هرچند او با انتخاب خود می تواند مسیر بزرگواری و شرافت را ادامه داده، به قله های آن دست یابد و یا با انتخاب مسیر ذلت و پستی، خواری دنیا و آخرت خویش را رقم زند.
«کرامت انسان» در قرآن، سخن و سیره نبوی و سنت معصومین مورد توجه قرار گرفته است. آنان که مظهر تام و اکمل کرامت، شرافت و بزرگواری هستند، علاوه بر یادآوری بزرگواری ذاتی انسان، راهکارهای تجلی کرامت و تکامل آن را نیز بیان داشته اند. اکنون در این اقیانوس پرگهر معارف، در پی جستجو و دستیابی به گوهرهای ناب جلوه کرامت انسان در سخن و سیره امام علی(ع) هستیم.
مقایسه این گفتارهای الهی با روش، منش و سیره امام خمینی(ره) سبب ملموس تر شدن مصادیق موجود در سیره علوی می گردد.
کتابمجموعه آثار همایش امام خمینی و قلمرو دین«کرامت انسان»: مجموعه مقالات، تهران: خرداد 1386صفحه 112