کرامت انسانی و حق شهروندی با تکیه بر اصول اسلام و دیدگاه امام(ره)
جناب آقای امان الله شفایی
امروزه «شهروندی» اصطلاحی مهم در ادبیات سیاستمدارن، حقوقدانان، جامعه شناسان و انسان شناسان محسوب می شود. شهروندی، محصول فرایند اجتماعی شدن انسان و نتیجه تعامل او در برابر حکومت است. بدین ترتیب، تابعان یک حکومت در قالب مفهوم «شهروندی»، از یک سو موظف و مسئولند و از سوی دیگر، صاحب حقوق. اما باید به این سؤال پاسخ داده شود که آبشخور حقوق شهروندی از کجا است؟ و بر چه فلسفه نظری و مبنا و منبعی استوار است؟
برای پاسخ به این پرسش، ناگزیریم که سرشت، فطرت و خلقت انسان را بکاویم و تا جایی که امکان دارد، حقیقت وجودی انسان را ارزیابی کنیم.
در خصوص موضوع انسان به مثابه شهروند در حکومت اسلامی، دین اسلام تمامی مسلمانان را با عنوان «امت واحده» شهروندان حکومت اسلامی می داند. بنابراین، در اسلام رنگ، نژاد و سرزمین جغرافیایی، ملاک اطلاق و تعریف حق شهروندی نیست؛ بلکه از دیدگاه اسلام ملاک و معیار، مرزهای عقیدتی است.
جمهوری اسلامی، برآیند اندیشه نظری حضرت امام خمینی(ره) به عنوان متفکر بزرگ اسلامی است. از دیدگاه ایشان انسان به صرفِ انسان بودن، کریم و شریف است. ایشان بارها به مسئولان جمهوری اسلامی تأکید نمودند که آنان به عنوان حاکمان اسلامی موظفند همواره حقوق انسانی و اسلامی تمام کسانی را که در گستره این حکومت قرار گرفته اند، پاسداری کنند.
کتابمجموعه آثار همایش امام خمینی و قلمرو دین«کرامت انسان»: مجموعه مقالات، تهران: خرداد 1386صفحه 96