کرامت انسان در نظر امام علی(ع)
جناب آقای سید حمید حسینی
مهمترین گوهری که خداوند تعالی در خلقت انسان به او عطا نمود، «کرامت انسانی» است. این ویژگی مهم، موجب تمایز انسان از سایر موجودات شد و همه فرشتگان مأمور شدند که در برابر این کرامت، سر تعظیم فرود آورند.
با توجه به اینکه امام علی(ع) انسان کامل و انسان شناس کاملی است که کرامت انسانی را در حد غیر قابل تصوری داشته و مصداق اتم و اکمل کرامت انسانی است، موضوع کرامت انسان از نظرگاه آن حضرت در مقاله حاضر مورد بررسی قرار گرفته است.
از نظر امام علی(ع) خضوع و خشوع و سجده فرشتگان در برابر انسان، به جهت کرامت او بود و به تعبیر دیگر، فرشتگان در مقابل کرامت انسانی به سجده افتادند. برخی از عوامل تحقق کرامت انسانی از دیدگاه حضرت علی(ع) عبارتند از: خداباوری، تحقیر دنیا، خودپذیری و خودباوری.
امام(ع) هر مسأله ای که به گونه ای موجب می شد عزت و کرامت نفس انسانی خدشه دار شود مانند: فقر، طمع ورزی و چاپلوسی، آن را برنمی تافت و با آن مخالفت می نمود.
در نوشتار حاضر، ضمن تعریف کرامت انسان، علل پیدایش و زمینه های آن با استفاده از بیانات امام علی(ع)، دیدگاههای آن امام همام درباره کرامت انسانی در خلقت، ضرورت شناخت کرامت انسانی، جلوه های تحقق کرامت انسانی، و نیز عوامل و موانع تحقق کرامت انسان مورد کنکاش قرار گرفته است.
کتابمجموعه آثار همایش امام خمینی و قلمرو دین«کرامت انسان»: مجموعه مقالات، تهران: خرداد 1386صفحه 89