کرامت انسان و آزادی های سیاسی ـ اجتماعی در نگاه امام خمینی(ره)
جناب آقای سید رحمت الله موسوی مقدم
از آن جایی که امام خمینی(ره) تئوریسین، رهبر و سیاستمداری است که به لحاظ تبلور اندیشه اسلامی و تربیت دینی، نگاهش به انسان به عنوان اشرف مخلوقات، جانشین خدا و برترین خلق هستی، نگاهی قدسی، ملکوتی و دین مدار است، بدون توجه به مؤلفه انسان شناسی برای چنین اندیشمندی، شناخت کرامت انسان و جایگاه منحصر به فرد او در نظام هستی است.
این که انسان بزرگ و بی نظیر است، شاید عقیده خیلی از کسانی باشد که داعیه حقوق بشر دارند؛ ولی کرامت انسان به چیست؟ و چگونه باید آن را محقّق نمود؟ پاسخ به این مهم است که نشان از درایت متفکر، عمق نگاه، اعتقادات و عزم او برای خدمت به بشریت دارد. امام خمینی(ره) که به اعتراف همه متفکران منصف، رهبری فرا بشری و ایده آل است، نوع نگاهش به انسان، مجاری کرامت او، و راههای تحقق آرمان های انسانی را به طور خاصی ارائه نموده است که در دنیای هم عصرش، کم نظیر و در خیلی موارد، بی نظیر است.
نویسنده با استناد به سخنان امام خمینی(ره) و سیره عملی ایشان در مقاطع مختلف اثبات می نماید که او انسان را نه برای حکومت کردن خویش و نه برای به چالش کشاندن جامعه و نه برای الفاظ دهان پرکن، بلکه برای تحقق کرامت، خلاقیت، ابتکار و خلافت الهی او به دست خود می خواهد. امام با نگاهی ظریف و مقدس به انسان، جایگاه، نگاه، تفکر، مدیریت، نگرش و خواسته های اصیل او را در تمام امور فردی و اجتماعی خویش جاری و ساری می داند و معتقد است که این موجود باید و می تواند سرنوشت خویش را بر اساس ایده آل های مکتبی و فرا بشری خود، بسازد و به نحو شایسته ای به اهداف متعالی و شأن انسانی خاص خود برسد.
کتابمجموعه آثار همایش امام خمینی و قلمرو دین«کرامت انسان»: مجموعه مقالات، تهران: خرداد 1386صفحه 54