پرستش خداوند و کرامت انسان

پرستش خداوند و کرامت انسان

حجت الاسلام و المسلمین سید فضل الله حسینی[1]

‏انسان در نگاه اسلام موجودی است ارزشمند و منحصر به فرد؛ موجودی که فرشتگان در برابرش سجده کردند، آسمانها و زمین در تسخیر او است و توانسته است بار امانت را بردوش کشد. این موجودی است که از طرف پروردگار جهان به عنوان نماینده و جانشین او در زمین انتخاب شده است. پس خداوند برترین کرامت ها و عزیزترین عزت ها را به انسان اختصاص داده است.‏

‏نگارنده در این مقاله بر آن است تا پس از تبیین معنای پرستش و کرامت، رابطه میان این دو را نیز توضیح دهد. مهمترین بحثی که در این باره مطرح می باشد، انواع توانمندیهای کرامت خیزی است که در مسیر پرستش نصیب انسان می شود. بنابراین، بیشتر فصلهای این نوشتار در خصوص این توانمندی ها است؛ توانمندی هایی چون: حراست و نگاهبانی از روح الهی، شایستگی مقام خلافت و نمایندگی حضرت حق، خودیابی و در امان ماندن از «از خود بیگانگی»، آزادگی و رهایی از قیدهای درون و برون، استغنا و بی نیازی، و تقویت عزم و اراده.‏

‏در هر یک از موارد یاد شده، به دیدگاههای امام خمینی(ره) نیز توجه شده است و تا آنجا که ظرفیت مقاله اجازه می داد، از سخنان پرحکمت ایشان درعرصه نظم و نثر بهره گرفته شده است. ‏

‎ ‎

کتابمجموعه آثار همایش امام خمینی و قلمرو دین«کرامت انسان»: مجموعه مقالات، تهران: خرداد 1386صفحه 40

  • ٭. مدرس حوزه.