کرامت انسان در سیره امام خمینی(ره)
حجت الاسلام و المسلمین مهدی حاضری
بررسی جایگاه کرامت انسان در سیره عملی حضرت امام(ره) نیاز به نگاه موشکافانه و بررسی همه جانبه گفتار، کردار و رفتار ایشان در کل عمر شریفش دارد. باید همه مقاطع عمر، چه زمان تحصیل و تحقیق چه زمان تدریس و تألیف، چه زمان مبارزه و تبعید و چه زمان رهبری و تقلید میلیونها انسان در ایران و جهان از راه و منش و اندیشه امام(ره) مورد کنکاش و جستجو قرار گیرد؛ او که خود معلم اخلاق و مدرس عرفان بود و از عنفوان جوانی همواره جستجوگر حقیقت بود و پیوسته آن را می جست. ایشان به بهانه اخلاق از مسئولیت و مبارزه کنار نکشید و به بهانه مبارزه از تعبد و اخلاق رو بر متافت. و با این که به جد اهل تعبد و تهجد و سلوک بود، هیچگاه به آفت اندیشه سوز تقدس مآبی دچار نشد. شناخت سیره عملی انسانی اینچنین، محقّقی متخلق و اندیشمند نیاز دارد که بحمدالله جامعه اسلامی امروز ما از این حیث غنی است و فردی چون من را نشاید در این وادی قلم زدن. ولی آنچه منظور نظر نگارنده است گردآوری شواهدی از سیره این حکیم فرزانه در خصوص موضوعی خاص است که امروز سخت جامعه ما به آن نیازمند است. این موضوع عبارت است از امام و جایگاه مرجعیت.
بررسی سیره عملی حضرت امام(ره) در برخورد با مراجع و بزرگان معاصر خود، چه در دوران تحصیل، چه در دوران تدریس، چه دوران مبارزه و چه دوران رهبری می تواند الگویی باشد برای همه که چگونه با وجود داشتن دیدگاهی کاملاً متضاد با بزرگان و مراجع تقلید که پرچمدار هدایت جامعه هستند، همواره بر حفظ احترام آنها و تقویت موقعیت و جایگاه آنان در میان جامعه تأکید داشته و حاضر نباشد کوچکترین اهانت و تضعیفی در حق آنان صورت بگیرد و با کرامت از کنار همه ناملایمات و اهانتها بگذرد.
این مجموعه، چهار مقطع از زندگی حضرت امام(ره) را بررسی می کند که عبارتند از: 1. دوران تحصیل و تحقیق؛ 2. دوران تدریس و تألیف؛ 3. دوران مبارزه و تبعید؛ 4.دوران رهبری.
کتابمجموعه آثار همایش امام خمینی و قلمرو دین«کرامت انسان»: مجموعه مقالات، تهران: خرداد 1386صفحه 29