روزشمار زندگی اجتماعی و سیاسی امام خمینی
بر اساس سال هجری شمسی
«از تولد تا رحلت»
محمد رجائی نژاد
بخش سوم
بخش اول و دوم (فصل بهار و تابستان) این نوشتار در شماره های پیشین فصلنامه حضور (شماره 60 و 61) ارائه شده است. اینک بخش سوم آن که اختصاص به فصل پاییز دارد تقدیم می گردد.
مهر ماه
اول مهر
ـ سالروز تولد امام خمینی در شهرستان خمین(1281ه ش)
حضرت امام در اول مهر سال 1281 ه. ش، برابر با بیستم جمادی الثانی 1320 ه. ق، همزمان با زادروز حضرت فاطمه الزهرا(س) در شهرستان خمین، از توابع استان مرکزی، به دنیا آمد. در دوران طفولیت ـ 5 ماهگی ـ پدرشان، آیت الله سید مصطفی موسوی به شهادت رسید. در دوران کودکی و نوجوانی، تحت سرپرستی مادر (بانو هاجر) و عمه اش (صاحبه خانم) قرار گرفت امّا در
حضورج. 62صفحه 163
سن 15 سالگی، هر دوی آنها را از دست داد. حضرت امام دروس مقدماتی و سطح حوزه را در خمین فرا گرفت و در سال 1298ه ش عازم حوزه علمیه اراک گردید. با تأسیس حوزه علمیه قم، به آن شهر عزیمت نموده و با استفاده از محضر اساتید بزرگواری همچون آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری، شیخ علی اکبر حکمی یزدی و محمدعلی شاه آبادی، در علوم مختلف به درجات عالیه دست یافت.
ـ اظهار نظر وزیرخارجه وقت رژیم پهلوی درباره هجرت امام خمینی از نجف به پاریس. (1357 ه ش)
وزیرخارجه وقت رژیم پهلوی که در سال57 برای شرکت در اجلاسیه سازمان ملل در امریکا بسر می برد، طی مدت اقامت خود در آنجا، سه بار با وزیرخارجه وقت رژیم بعث عراق، دوبار با وزیرخارجه آمریکا دیدار و گفتگو می کند. وی در پایان مذاکره با وزیرخارجه عراق گفت: با فراهم کردن مقدمات اخراج {امام} خمینی از عراق، بزرگترین خدمت را به شاه انجام دادم.
ـ پیام هفت ماده ای امام خمینی خطاب به ملت ایران، دستورات لازم برای زمان جنگ و تکلیف مردم. (1359ه ش)
حضرت امام دو روز پس از آغاز جنگ رژیم بعث عراق علیه ایران، در یک پیام هفت ماده ای وظیفه رسانه های خبری و اقشار مختلف مردم را در وضعیّت جنگی گوشزد نموده وبه نکات بسیار مهمی اشاره می نمایند.
صحیفه امام، ج 13 ، ص 228
دوم مهر
ـ محاصرۀ نظامی منزل امام خمینی در نجف اشرف، توسط مأموران رژیم بعث عراق و ایجاد محدودیت برای ایشان. (1357ه ش)
نیروهای امنیّتی رژیم بعث عراق به منظور همکاری با رژیم شاه ایران ـ با توجه به عادی شدن روابط دو کشور ـ و پیشگیری از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، منزل حضرت امام را در نجف محاصره کرده و از ایشان می خواهند که از مصاحبه و دیدار با خبرنگاران، صدور اعلامیّه و ایراد
حضورج. 62صفحه 164
نطق و خطابه سیاسی خودداری نمایند. امام در پاسخ می فرمایند: «من هرکجا که باشم به وظیفه شرعی خود عمل می کنم.» با این پاسخ قاطع، رژیم بعث امام را وادار به ترک عراق می کنند و بدین ترتیب مقدمات هجرت تاریخی حضرت امام از عراق و زمینه های اوج گیری و پیروزی نهضت اسلامی فراهم می گردد.
ـ پاسخ امام خمینی به نامۀ آیت الله قدیری در مورد شطرنج و آلات موسیقی. (1367ه ش)
در پی فتوای حضرت امام در باره بازی شطرنج و خرید و فروش آلات موسیقی، آیت الله محمدحسن قدیری (از اعضای دفترامام خمینی در قم) نامه ای خدمت امام ارسال کرده و خواستار روشن شدن حکم مذکور می شود. حضرت امام در پاسخ، ضمن توضیح، تذکراتی را در باب اجتهاد و دخیل بودن شرایط زمان و مکان در اجتهاد بیان می کنند.
صحیفه امام، ج 21 ،ص 151
ـ مصاحبه امام خمینی با «اوریانا فالاچی» درباره مسائل مختلف ایران و جهان. (1358ه ش)
حضرت امام در این مصاحبه به سؤالات متعدد پیرامون آزادی، احزاب و گروههای مخالف، شاه و خانواده شاه و... پاسخ داده، آینده نظام و انقلاب را ترسیم می کنند.
صحیفه امام، ج 10، ص 91
پنجم مهر
ـ پاسخ امام خمینی به نظرخواهی 135 تن از نمایندگان مجلس دربارۀ ابقاء نخست وزیری مهندس میرحسین موسوی. (1364ه ش)
انتخابات چهارمین دوره ریاست جمهوری از بعضی جهات با انتخابات قبلی تفاوت داشت. تفاوت اساسی حول محور تعیین نخست وزیر جدید، بعد از برگزاری انتخابات 25 / 6 / 1364 بود. در این دوره که آیت الله خامنه ای برای بار دوم نامزد بودند، با اکثریت آراء انتخاب شدند. پس از تنفیذ حکم توسط حضرت امام، طبیعتاً مهمترین موضوع، معرفی نخست وزیر به مجلس شورای اسلامی بود. با تشدید اختلاف دیدگاههای ریاست جمهوری و نخست وزیر ـ آقای مهندس میرحسین موسوی ـ آنچه که در آن شکی وجود نداشت، تغییر نخست وزیر بود. این تغییر با توجه به سلایق سیاسی مختلف حاکم در کشور موجب اختلافات و عکس العمل های زیادی می شد، از
حضورج. 62صفحه 165
طرفی وضعیت جنگی کشور باعث شد که 135 تن از نمایندگان مجلس برای تعیین تکلیف نهایی و ابقای مهندس میرحسین موسوی در پست نخست وزیری، نامه ای خطاب به حضرت امام نوشته و نظر ایشان را جویا شوند. در تاریخ 27 / 6 / 1364 متن نامه تهیه و خدمت امام ارسال می گردد، ایشان در تاریخ 5 / 7 / 64 بصورت مکتوب، با خط خودشان در ذیل نامه مذکور، در پاسخ، ضمن تشکر از نمایندگان، وضع مملکت را بسیار پیچیده توصیف کرده و دولت آقای موسوی را موفق خواندند. در عین حال حق انتخاب را به رئیس جمهور و مجلس دادند.
متن نامه نمایندگان مجلس و نظر امام: صحیفه امام، ج 19، ص 391
هفتم مهر
ـ تجلیل امام خمینی از شهادت روحانی مبارز «سید عبدالکریم هاشمی نژاد». (1360ه ش)
شهید هاشمی نژاد در سال 1311ش در بهشهر مازندران به دنیا آمد. به مدت 14سال از شاگردان بنام آیت الله بروجردی و حضرت امام بود. وی در دوران مبارزات به رهبری امام با خطبه ها و سخنرانی های حماسی و آتشین خویش، در نشر افکار انقلابی و افشای ماهیّت رژیم پهلوی، تمامی توان خود را به کار برد و در این راه متحمل سختی ها و شکنجه ها و زندانهای رژیم گردید. پس از پیروزی انقلاب به عنوان نماینده استان مازندران در مجلس خبرگان بررسی قانون اساسی انتخاب شد، سپس دبیری حزب جمهوری اسلامی مشهد را به عهده گرفت. شهید هاشمی نژاد در هفتم مهر 1360 به دست یکی از منافقین کوردل، بر اثر انفجار نارنجک به شهادت رسید. حضرت امام دردیدار با اقشار مختلف مردم در7 مهر 60 به تجلیل از شخصیت و مجاهدت این شهید سخنانی را ایراد فرمودند.
صحیفه امام، ج 15، ص 257
یازدهم مهر
ـ پیام مهم امام خمینی به ملت ایران در باره سیاستهای کلی نظام جمهوری اسلامی در دوران بازسازی و سازندگی کشور. (1367 ه ش)
پس از پذیرش قطعنامه و برقراری آتش بس رسمی بین ایران و عراق، و آغاز دوره جدید و
حضورج. 62صفحه 166
سرنوشت ساز برای کشور، حضرت امام طی یک پیام مهم خطاب به سران نظام و ملت، خط مشی و سیاستهای کلی داخلی و خارجی نظام اسلامی را بویژه نسبت به برنامه بازسازی و سازندگی را ترسیم کردند.
صحیفه امام، ج 21 ، ص155
دوازدهم مهر
ـ هجرت امام خمینی از عراق به سوی کویت، تحت فشار رژم بعث عراق. (1357ه ش)
هدف اصلی رژیم شاه از تبعید حضرت امام، دور نگهداشتن ایشان از مردم و تحت الشعاع قرار گرفتن ایشان در حوزه نجف اشرف بود، امّا اوج گیری نهضت و رهبری بلامنازع امام موجب شد تا رژیم شاه مجدداً به فکر محدود کردن امام باشد. به همین دلیل با عادی سازی روابط خود با رژیم بعث عراق، رسماً درخواست کرد که دولت عراق فعالیتهای امام را محدود نماید. دولت عراق توسط نیروهای امنیتی خود منزل امام را محاصره و رفت وآمدها را محدود و کنترل کرد. در نهایت با فشار و محدودیت روز افزون، ایشان عراق را به مقصد کویت ترک نمود، امّا دولت کویت برای حفظ روابط خود با رژیم ایران، از ورود امام جلوگیری کرد. حضرت امام پس از توقفی کوتاه در مرز بصره، به بغداد برگشته و عازم پاریس می شوند.
ـ دستور بازداشت امام خمینی، در صورت ورود به ایران، پس از ترک عراق. (1357ه ش)
به دنبال تصمیم حضرت امام مبنی بر خروج از عراق، رئیس ژاندارمری کل کشور دستورالعملی به این شرح برای ژاندارمری بندرعباس صادر کرد: «اطلاع موثق حاکی است، به علت تصمیماتی که برای {امام} خمینی بوجود آمده است، امکان دارد نامبرده به طرف ایران حرکت کند، لذا در صورت ورود از طریق دریا یا هوا، او را بازداشت و به جزیره فارو اعزام کنید.»
ـ نامه امام خمینی به آیت الله منتظری در مورد رسیدگی به اتهامات سید مهدی هاشمی. (1365ه ش)
پس از دستگیری و اعتراف سید مهدی هاشمی که از صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران نیز پخش شد، علی رغم تذکرات مکرر امام، از طرف بیت آقای منتظری حمایت های مستمر از
حضورج. 62صفحه 167
سید مهدی هاشمی انجام می گرفت که در نهایت حضرت امام طی این نامه مطالبی را خطاب به آقای منتظری مرقوم کرده و ضمن ابراز علاقه به ایشان بر عدم حمایت از سید مهدی هاشمی و هشدار در مورد دسیسه های منافقین تأکید می نمایند.
صحیفه امام، ج 20، ص 136
سیزدهم مهر
ـ هجرت امام خمینی همراه فرزند ارشدشان آیت الله حاج آقا مصطفی خمینی از ترکیه به عراق (1344ه ش)
تبعید حضرت امام به ترکیه در 13 آبان 1343 ش و بعد از چند روز، تبعید حاج آقا مصطفی، فرزند ارشد امام به آنجا، 11 ماه طول کشید. امّا فشار داخلی از یک سو، و عدم تمایل دولت ترکیه به ادامه اقامت و مسائل دیگر، رژیم شاه را بر آن داشت که تبعیدگاه امام را تغییر دهد. از این رو، طی مذاکره سرّی با دولت عراق، در قبال این تعهد که دولت ایران دخالتی در سرنوشت، آزادی و مدت اقامت امام نداشته باشد، عراقی ها با انتقال حضرت امام به عراق موافقت کردند. در نتیجه امام در سیزدهم مهر ماه 1344 ش به همراه فرزندشان به عراق منتقل شدند.
حضورج. 62صفحه 168
ـ هجرت امام خمینی همراه فرزندشان حاج سید احمد خمینی از عراق به پاریس (1357ه ش)
سیزده سال پس از ورود حضرت امام به عراق و اقامت در نجف اشرف، با فشار دولت بعثی عراق و محدود کردن فعالیت های سیاسی امام که در راستای اهداف رژیم حاکم بر ایران بود، ایشان تصمیم گرفت عراق ترک نماید. حضرت امام به همراه فرزندشان حاج سید احمد آقا خمینی و چند تن نزدیکان و یاران خویش، صبح روز 12 مهر 57 ش، با داشتن اجازه اقامت قبلی به سوی کشور کویت مهاجرت کردند. امّا دولت کویت علی رغم اجازه قبلی، از ورود امام جلوگیری می کنند. ایشان ضمن مشورت با فرزندشان، حاج سید احمد آقا، تصمیم می گیرند به بغداد رفته و از آنجا عازم پاریس شوند. با موافقت عراقی ها، عصر روز13 مهر 57، امام و همراهان به بغداد منتقل شده و روز بعد به سوی فرانسه حرکت می کنند و در «نوفل لوشاتو» در حومه پاریس اقامت می کنند.
ـ اظهار نظر سفیر انگلیس در تهران، در باره مخالفت دولت کویت با ورود امام خمینی به این کشور. (1357ه ش)
سفیر انگلیس در تهران، در ملاقات با وزیر کشور وقت ایران گفت: وقتی آیت الله {امام} خمینی می خواست از عراق به کویت عزیمت کند، ما از دولت دوست کویت خواستیم که او را راه ندهند و ملاحظه کردید که چنین هم شد.
چهاردهم مهر
ـ پیام امام خمینی به ملت ایران، به مناسبت مهاجرت از عراق. (1357ه ش)
حضرت امام قبل از عزیمت از نجف اشرف و ترک عراق، پیام مهمی خطاب به ملت ایران صادر کرده و اظهار داشتند: حال که به ناچار باید جوار مولا امیرالمؤمنین(ع) را ترک نمایم و از ورود به کویت با داشتن اجازه ممانعت نمودند، به سوی فرانسه پرواز می کنم. پیش من مکان معینی مطرح نیست، عمل به تکلیف الهی مطرح است...
صحیفه امام، ج 3، ص 481
حضورج. 62صفحه 169
ـ ورود امام خمینی به پاریس(1357ه ش)
حضرت امام در روز جمعه، 14 مهر 1357ش، ساعت 50 / 14دقیقه به وقت تهران، وارد فرودگاه بین المللی پاریس شدند. ایشان سپس در دهکده ای نزدیک پاریس، به نام «نوفل لوشاتو»، در خانه یکی از ایرانیان اقامت کردند.
ـ نخستین اظهارات امام خمینی در پاریس. (1357ه ش)
حضرت امام در اولین اظهارات خود در پاریس فرمودند که: «اگر فرانسه برای ایشان کمترین محدودیتی ایجاد کند، این کشور را نیز ترک خواهد کرد.»
ـ پیام اعتراض علماء و مراجع وقت قم، نسبت به اخراج امام خمینی از عراق. (1357ه ش)
در اعتراض به اعمال غیر انسانی حزب بعث عراق نسبت به حضرت امام، حضرات آیات: گلپایگانی، مرعشی نجفی و شریعتمداری، اعلامیه مشترکی منتشر کردند. در ضمن تلگراف های جداگانه ای به دولت عراق مخابره نمودند.
ـ نخستین اظهارنظر دولت وقت رژیم پهلوی نسبت به عزیمت امام خمینی به پاریس. (1357ه ش)
شریف امامی ـ نخست وزیر وقت شاه ـ دراین باره گفت: آیت الله {امام} خمینی با عزیمت به پاریس محدودتر خواهد شد و زیرا او به علت رفت و آ مد زائران ایرانی به عراق می توانست با مردم تماس حاصل نماید. لیکن با عزیمت به فرانسه این امکان وجود نخواهد داشت.
ـ تأسیس ستاد پشتیبانی و امداد جنگ به فرمان امام خمینی. (1362ه ش)
حضرت امام طی حکمی به آیت الله محمدرضا مهدوی کنی، به ایشان مأموریت می دهند که برای کمک رسانی ویژه، به مردم مناطق بمباران شده و آسیب دیدگان از جنگ، ستادی را تشکیل دهند، تا کمک رسانی به نحو احسن انجام گیرد. در این حکم سایر وزارتخانه ها و ارگان ها و... موظف به همکاری می شوند.
صحیفه امام، ج 18، ص 180
پانزدهم مهر
ـ حرکت امام خمینی از کاظمین به سامرا. (1344ه ش)
بر اساس اخبار روزنامه ها حضرت امام پس از ورود به تبعیدگاه دوّم (عراق) از فرودگاه
حضورج. 62صفحه 170
بغداد عازم کاظمین می شوند، سپس روز بعد به قصد زیارت، عازم سامرا شده، و مورد استقبال طلاب حوزه علمیه و شیعیان آنجا قرار می گیرند.
ـ نامه انجمن حجتیه به امام خمینی برای کسب اجازه استفاده از وجوهات جهت مبارزه با بهائیت. (1349ه ش)
انجمن حجتیه به رهبری حاج شیخ محمود تولایی حلبی، طی نامه های متعدد به مراجع و علماء، درخواست اجازه استفاده از وجوهات جهت مبارزه با بهائیت را می نمودند. از حضرت امام نیز این درخواست کردند و ایشان مجوز استفاده از وجوهات را داده و می فرمایند: «بر فرض مذکور مؤمنین مجازند که وجوه شرعیه از قبیل زکوات و شرعیات را به آنها بدهند.» امّا به دلیل مواضع ناصواب «انجمن حجتیه» و بهره برداریهای رژیم شاه و همکاری برخی از اعضای آن با رژیم، حضرت امام پس از اطلاع از این مسائل، اجازه صادره قبلی را لغو نمودند. ایشان در سال 1350ش در پاسخ به آیت الله گرامی که خواستار اعلام نظر در مورد وضع انجمن حجتیه و مؤسس آن شده بود، چنین مرقوم فرمودند: «شخصی که مرقوم شده بود، جلساتش ضررهایی دارد، از وقتی مطلع شده ام تأیید از او نکرده ام و انشاء الله تعالی نمی کنم.» همچنین حضرت امام در پیام معروف به «منشور روحانیت» شدیداً از عملکرد و اهداف انجمن انتقاد کرده و آنها را دشمن پیامبر و اهل بیت می دانند.
صحیفه امام، ج 2، ص 299
ـ دعوت رئیس جمهور الجزایر از امام خمینی، برای سکونت در این کشور. (1357ه ش)
پس از خروج امام خمینی از عراق و مخالفت دولت کویت با ورود و اقامت در آنجا و تصمیم حضرت امام برای هجرت به پاریس، رهبر کشور الجزایر در پیامی برای امام، اعلام می کند که شما می توانید الجزایر را برای خود وطن دوم بدانید.
شانزدهم مهر
ـ تصویب لایحۀ انجمنهای ایالتی و ولایتی در دولت اسدالله علم و عکس العمل امام خمینی. (1341ه ش)
جریان لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی، مدتها قبل از تصویب نهایی، مطرح بوده و اخبار
حضورج. 62صفحه 171
آن به گوش علماء به ویژه حضرت امام رسیده بود. این لایحه در تاریخ 16 مهر 1341 ش به تصویب نهایی هیأت دولت رسید. و به موجب آن، شرط اسلام و سوگند به قرآن از شرایط انتخاب شوندگان حذف شده بود و به زنان حق رأی داده می شد. با آگاه شدن علماء از این مصوبه، به درخواست حضرت امام، نشست ویژه ای از علما و مراجع، به منظور تبادل نظر، درمنزل آیت الله شیخ مرتضی حائری، فرزند مؤسس حوزۀ علمیه قم تشکیل گردید. و اعتراض و مخالفت سریع با تصویب لایحه انجمن ایالتی و ولایتی اعلام شد. رژیم شاه در ابتدا قصد مقاومت در برابر مخالفین را داشت امّا با ایستادگی روحانیت و مردم و علائم قیام عمومی، موجب شد در دهم آذر ماه همان سال اعلام شد که تصویب نامه 16 / 7 / 41 قابل اجرا نیست.
ـ ورود امام خمینی به کربلا و استقبال پرشور طلاب، روحانیون و مردم. (1344ه ش)
حضرت امام بعد از ورود به عراق ـ بغداد ـ و زیارت حرمین شریفین در کاظمین و سامّرا، روز شانزدهم مهر وارد کربلا شدند و پس از چند روز زیارت، برای اقامت دائم عازم نجف اشرف شدند.
ـ پیام امام خمینی به سران دولت های اسلامی و ملت های مسلمان، برای بسیج علیه رژیم اشغالگر قدس. (1352ه ش)
در جنگ سه روزه اعراب و اسرائیل ـ 14 مهر 1352 ش ـ که به نام «جنگ رمضان» موسوم شد، کشور عراق با درخواست ایجاد رابطه با ایران درصدد دور کردن ایران و باز کردن جبهه دیگری علیه اسرائیل بود. امّا رژیم شاه در اولین عکس العمل، فقط از درگیری اعراب و اسرائیل ابراز نگرانی کرد. در این موقعیت حضرت امام از نجف در اعلامیه ای به دول و ملل اسلامی، از همگان، خصوصاً دول عربی خواستند که با توکل به خدای متعال و تکیه بر قدرت لایزال، همه قوا و نیروی خویش را بسیج سازند و در این جهاد مقدس شرکت کنند و دولت های نفت خیز از حربه نفت علیه اسرائیل و استعمارگران استفاده نمایند.
صحیفه امام، ج 3، ص 1
ـ اقامت امام خمینی در دهکده حومه پاریس « نوفل لوشاتو». (1357ه ش)
حضرت امام پس از ورود به پاریس این دهکده را که در فاصله 60 کیلومتری پاریس است انتخاب و نزدیک به چهار ماه در آنجا اقامت داشتند.
حضورج. 62صفحه 172
ـ دعوت مجمع مسلمانان کشور لیبی از امام خمینی جهت سکونت در این کشور. (1357ه ش)
ـ نخستین پیام امام خمینی به مناسبت آغاز سال تحصیلی در ایران. (1357ه ش)
حضرت امام برای اولین بار به مناسبت شروع سال تحصیلی، پیام مهمی را خطاب به دانش آموزان، دانشجویان و محصلین علوم دینی صادر نمودند. در این پیام ضمن تجلیل از فداکاریها و رنج تمام طبقات در سالهای گذشته، مژده پیروزی نهایی را می دهند.
صحیفه امام، ج 3، ص 483
هفدهم مهر
ـ نخستین تلگراف امام خمینی خطاب به محمدرضا شاه، در مورد لغو تصویبنامه انجمنهای ایالتی و ولایتی. (1341ه ش)
حضرت امام در این تلگراف، خطاب به محمدرضا پهلوی، بطور محترمانه، ضمن اعتراض به تصویب لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی، درخواست حذف آن را می نمایند. این اولین تلگراف امام به شاه است.
صحیفه امام، ج1، ص 78
ـ عدم مصاحبه امام خمینی با خبرنگاران در پاریس، به دلیل اعتراض به دولت فرانسه. (1357ه ش)
حضرت امام به دلیل ممانعت دولت فرانسه از فعالیتهای سیاسی، از حضور خبرنگاران برای مصاحبه جلوگیری کردند.
ـ دعوت مجمع علماء اندونزی از امام خمینی برای مسافرت و سکونت در آن کشور. (1357ه ش)
ـ مصاحبه امام خمینی با خبرنگاران خارجی در مورد سرنوشت جنگ. (1359ه ش)
حضرت امام طی یک مصاحبه کوتاه در جماران، با خبرنگاران خارجی، نظرشان را راجع به جنگ تحمیلی و آینده آن بیان کردند.
صحیفه امام، ج 13، ص 261
ـ تنفیذ حکم اولین دوره ریاست جمهوری آیت الله خامنه ای از سوی امام خمینی. (1360ه ش)
در روز عید سعید قربان سال 1401ه ق، با حضور حضرت امام و جمع زیادی از مسئولین عالی رتبه، علما و شخصیتهای سیاسی و فرهنگی و نظامی و مردم و خانواده های شهدا، مراسم تنفیذ حکم سومین رئیس جمهوری اسلامی ایران ـ اولین دوره ریاست جمهوری آیت الله خامنه ای ـ
حضورج. 62صفحه 173
برگزار گردید. در این مراسم آقای حاج سید احمد خمینی متن نامه های وزیر کشور و شورای نگهبان را مبنی بر اعلام صحت انتخابات قرائت نمود، سپس متن حکم حضرت امام را در مورد تنفیذ انتخاب را برای حاضران قرائت کرد. در این حکم حضرت امام می فرمایند: «اینجانب به پیروی از ملت عظیم الشأن و با اطلاع از مقام و مرتبت متفکر و دانشمند محترم جناب حجت الاسلام آقای سید علی خامنه ای ـ ایّده الله تعالی ـ رأی ملت را تنفیذ و ایشان را به سمت ریاست جمهوری اسلامی ایران منصوب نمودم....»
صحیفه امام، ج 15، ص 278
نوزدهم مهر
ـ مصاحبه امام خمینی با نماینده«الفتح» در نجف اشرف و اعلام وجوب مبارزه با اسرائیل. (1347ه ش)
حضرت امام در این مصاحبه پیرامون مسائل مختلف مربوط به فلسطین مطالبی را بیان فرمودند. از جمله اینکه: «واجب است که قسمتی از وجوه شرعی مانند زکات و سهم امام به مقدار کافی به این مجاهدان راه خدا اختصاص یابد....». این مصاحبه توسط سازمان الفتح به چهار زبان عربی، ترکی، انگلیسی و فرانسه ترجمه شد و همراه با اظهار نظر جمعی از علمای اهل سنت و شیعه، از جمله آقای حکیم در سطحی وسیع منتشر گردید.
صحیفه امام، ج 2، ص 199
ـ اجازه امام خمینی به وضع قوانین ضروری بر اساس احکام ثانویه توسط مجلس شورای اسلامی. (1360ه ش)
رئیس مجلس شورای اسلامی، آقای هاشمی رفسنجانی، طی نامه ای خدمت حضرت امام راجع به وضع قوانین ضروری بر اساس احکام ثانویه توسط مجلس، نظرخواهی نمودند. حضرت امام نیز با شرایطی اجازه دادند.
صحیفه امام، ج 15، ص 297
بیستم مهر
ـ مصاحبه امام خمینی با خبرنگاران خارجی درباره آینده حکومت اسلامی ایران. (1357ه ش)
حضرت امام در محل اقامت خود ـ نوفل لوشاتو ـ طی مصاحبه ای با خبرنگاران بی.بی.سی و
حضورج. 62صفحه 174
تلویزیون تجارتی بریتانیا درباره آینده حکومت اسلامی و ارتباط آن با جهان غرب و کمونیست مطالبی را بیان فرمودند.
صحیفه امام، ج 3، ص 514
ـ برگزاری نخستین انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به فرمان امام خمینی. (1358ه ش)
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، حضرت امام، در نهم اردیبهشت 58 ش طی حکمی به شورای انقلاب توصیه کردند که آیین نامه تشکیل شوراهای اسلامی را تنظیم کنند، تا حضور و مشارکت مردم در عرصه های تصمیم گیری تأمین گردد. از این رو مردم مسلمان ایران در 20 مهر ماه 58 ش، با حضور در حوزه های رأی گیری، نمایندگان خود را برای عضویت در شورای شهر انتخاب کردند، تا اداره شهرها را به مردم بسپارند. این انتخابات تنها هشت ماه پس از پیروزی انقلاب برگزار، امّا به علت نقص در قوانین و وضعیت جنگی کشور و نبود زمینه های آن، فعالانه به کار خود ادامه نداد و موفق نبود. سرانجام پس نوزده سال، در هفتم اسفند 1377 ش، بار دیگر انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا به صورت قانونمند و فراگیر برگزار شد.
ـ اعتراض امام خمینی به برگزاری جشن های 2500 ساله شاهنشاهی. (1350ه ش)
یکی از مهمترین وقایع و رویدادهای به اصطلاح فرهنگی در دوران پهلوی، برگزاری جشن های 2500 ساله می باشد. دستور اولیّه برگزاری این جشن در آذرماه 1336 ش صادر شد، امّا زمان برگزاری آن با چندین بار تأخیر سرانجام در 20 مهرماه 1350 ش با شرکت غالب سلاطین و رؤسای جمهور و مقامات درجه اول دنیا در تخت جمشید بر پا گردید. حضرت امام در عکس العمل نسبت به برگزاری این جشن و مقدمات پر هزینه آن، بارها اعتراض و انتقاد کردند.
ـ پیام مهم امام خمینی درباره وظایف و اختیارات شورای عالی دفاع. (1359ه ش)
پس از گذشت 20 روز از آغاز جنگ تحمیلی حضرت امام با توجه به موقعیت استثنائی کشور، پیامی خطاب به کلیّه نیروهای مسلح، در هشت بند صادر فرمودند و تمامی امور مربوط به جنگ را در تحت نظر شورای عالی دفاع قرار دادند.
صحیفه امام، ج 13، ص 263
حضورج. 62صفحه 175
بیست و سوم مهر
ـ ورود امام خمینی به نجف اشرف و استقبال پرشور حوزه علمیه و مردم نجف از ایشان. (1344ه ش)
حضرت امام پس از هجرت از ترکیه به عراق ـ 13 مهر 44 ش ـ و زیارت قبور ائمه اطهار(ع) در کاظمین، سامرا و کربلا، برای اقامت دائم به نجف اشرف وارد شده و با استقبال کم نظیر مراجع، روحانیت و تمام اقشار شهر به ویژه ایرانیان مقیم نجف قرار گرفتند.
ـ پیام امام خمینی به مناسبت شهادت پنجمین شهید محراب، آیت الله اشرفی اصفهانی، (1361ه ش)
آیت الله عطاءالله اشرفی اصفهانی در سال 1283ش در خمینی شهر ـ سده ـ اصفهان به دنیا آمد. وی در قم از محضر استادانی همچون حضرت امام، حاج شیخ عبد الکریم حائری، حجت کوه کمره ای و... بهره مند گردید و به درجه اجتهاد رسید. درسال 1335 ش، به امر آیت الله بروجردی به کرمانشاه مهاجرت کرد و در حوزه علمیه تازه تأسیس آنجا مشغول تدریس شدند. ایشان پس از قیام 15 خرداد 42 ش، به تبعیت از حضرت امام مبارزات خود را در منطقه غرب کشور آغاز کرد و رهبری نهضت را در آنجا بر عهده گرفت. آقای اشرفی اصفهانی پس از پیروزی انقلاب، به نمایندگی امام در استان و امام جمعه کرمانشاه منصوب گردید. وی درطول دوران خدمت بعد از انقلاب، دو بار مورد سوء قصد قرار گرفت و سرانجام در روز جمعه 23 مهر ماه 1361 ش در سن هشتاد سالگی در محراب عبادت نماز جمعه شهر کرمانشاه ـ باختران ـ به دست منافقین به شهادت رسید، و مقام پنجمین شهید محراب را نصیب خود کرد. مقبره این شهید بزرگوار در تخت فولاد اصفهان می باشد. حضرت امام در یک پیام حماسی به مناسبت شهادت ایشان، به تجلیل از شخصیت این شهید و محکومیت اقدام منافقین پرداخته است.
صحیفه امام، ج 17، ص 49
بیست و چهارم مهر
ـ خبرگزاری فرانسه گزارش داد: آیت الله {امام} خمینی از شرکت در جمع طرفداران خویش در تالاری واقع در پاریس، به علت ممانعت دولت فرانسه خودداری کرد. (1357ه ش)
ـ پیام امام خمینی درباره امکان هجرت از پاریس به سوریه. (1357ه ش)
حضرت امام پس از چند روز اقامت در پاریس، طی پیامی به آقای جلال الدین فارسی،
حضورج. 62صفحه 176
مرقوم فرمودند که در صورت اقتضاء حتی الامکان در سوریه اقامت می نمایم. در لبنان محذوراتی هست که تا مجبور نشوم نمی روم.
صحیفه امام، ج 4، ص 28
بیست و پنجم مهر
ـ رد مذاکره با علی امینی از طرف امام خمینی(1357ه ش)
دکتر علی امینی، یکی از بازیگران پر سر و صدای صحنۀ سیاست ایران در عصر پهلوی، در سمت ها و مسئولیت های حساس و متعددی ایفای نقش کرده است. آخرین سمت رسمی او، نخست وزیر محمدرضا پهلوی در دهۀ چهل بود. وی پس از استعفا از نخست وزیری، تقریباً از صحنۀ سیاست کنار رفت. امّا با اوجگیری نهضت حضرت امام، امینی در پنجم مرداد ماه سال 56 ش رسماً حضور خود را در صحنه اعلام کرد و با صدور اعلامیه ای فعالیت سیاسی خود را شروع نمود. کنار رفتن آموزگار و روی کار آمدن شریف امامی از یک طرف و بزرگترین راهپیمایی مردم ایران در روز عید فطر نشانۀ بارزی از شتاب انقلاب بود و امینی عقیده داشت که شاه رفتنی است، پس باید رژیم را نجات داد. در همین راستا، برای حل بحران ـ انقلاب ـ بوجود آمده، از حضرت امام تقاضای ملاقات کرد و امام ملاقات و مذاکره با او را رد کردند.
بیست و ششم مهر
ـ آغاز پرداخت منظم شهریه امام خمینی در نجف اشرف. (1345ه ش)
یک سال پس از ورود حضرت امام به نجف اشرف و پرداخت غیر منظم شهریه به طلاب، از این تاریخ، شهریه ماهانه امام به صورت منظم درآمده و به طور مساوی و بدون تبعیض به همۀ طلاب اعم از ایرانی، عراقی، افغانی و..... پرداخت می شد.
بیست و هفتم مهر
ـ نخستین ملاقات امام خمینی با مراجع و آیات عظام حکیم، شاهرودی و خوئی، پس از ورود به نجف اشرف. (1344ه ش)
حضورج. 62صفحه 177
ـ رد ملاقات با اردشیر زاهدی از طرف امام خمینی. (1357ه ش)
در محافل نزدیک به امام خمینی، اخبار مطبوعات ایران مبنی بر احتمال انجام ملاقات بین اردشیر زاهدی ـ سفیر کبیر ایران در آمریکا تا آخرین لحظه سقوط رژیم پهلوی ـ و حضرت امام، تکذیب شد. اردشیر زاهدی در تاریخ 29 / 7 / 57 ش به پاریس رفت، امّا ملاقاتی انجام نگرفت. (1357ه ش)
بیست و هشتم مهر
ـ تلگراف امام خمینی به اسدالله علم ـ نخست وزیر وقت شاه ـ در مورد تصویب انجمنهای ایالتی و ولایتی. (1341ه ش)
حضرت امام در ادامه اقدامات و مبارزات خود علیه تصویب لایحۀ انجمنهای ایالتی و ولایتی، طی این تلگراف، به علم هشدار می دهند که علمای اعلام و مسلمین ساکت نخواهند ماند.
صحیفه امام، ج 1، ص 80
آبان ماه
اول آبان
ـ شهادت عالم مجاهد آیت الله «حاج آقا مصطفی خمینی» فرزند ارشد امام خمینی. (1356 هـ.ش)
آیت الله حاج آقا مصطفی خمینی در آذرماه 1309 ش در قم به دنیا آمد و پس از گذراندن دوران ابتدایی، در 16سالگی به تحصیل علوم دینی روی آورد از سال 1330 در درس خارج پدر ـ امام خمینی و آیت الله بروجردی حاضر شد و از محضر دیگر اساتید حوزه از جمله علامه طباطبایی، سید محمد محقق داماد و شیخ مرتضی حائری و سید محمدباقر سلطانی بهره برد. ایشان از سال 1341 ش همراه با حضرت امام به مبارزه با رژیم شاه پرداخت. پس از تبعید امام به ترکیه، با سیل خروشان مردم به خیابانها آمد و به بیوت مراجع رفت. پس از این اعتراض و حرکت ضدرژیم، عوامل ساواک او را نیز دستگیر و پس از آزادی به ترکیه، پیش پدر تبعید کردند. حاج
حضورج. 62صفحه 178
آقا مصطفی پس از چند ماه حضور در ترکیه، در مهر 1344ش به همراه پدر به نجف هجرت کردند و در آنجا مبارزه علیه رژیم پهلوی را به رهبری حضرت امام ادامه دادند.
سرانجام در اول آبان1356ش ـ 9ذیعقده 1397ق ـ در 47 سالگی به شکل مرموزانه رحلت نمودند و در کنار مقبره علامه حلی در صحن امام علی(ع) مدفون گردید.
ـ نظرپزشکان متخصص درباره شهادت حاج آقا مصطفی خمینی.(1356هـ.ش)
پزشکان با رؤیت جسد حاج آقا مصطفی، احتمال قوی دادند ایشان بر اثر مسمومیت فوت کرده باشند . لیکن امام خمینی با کالبد شکافی جسد مخالفت کرد. ایشان در توجیه این کار، فرمودند: «کشف علمی شهادت مصطفی موجب تحریک و خشم حزب بعث می شود و در نتیجه بسیاری از طلاب روانه زندان و دچار مشکل خواهند شد. لذا از انجام این کار ممانعت کردم.»
ـ اعلامیه امام خمینی به مسلمین ایران و جهان درباره شهادت حاج آقا مصطفی خمینی. (1356هـ.ش)
حضرت امام با شنیدن خبر شهادت فرزندشان، حاج آقا مصطفی، با دستخط خود اعلامیه ای را در سه خط صادر نمودند.
صحیفه امام، ج3، ص233
ـ پیام امام خمینی به نمایندگان مجلس شورای اسلامی درباره حدود اختیارات ولایت فقیه. (1364هـ.ش)
حضرت امام در این پیام کوتاه، ضمن مشخص نمودن حدود اختیارات فقهای جامع الشرایط، تفاوت اساسی بین اختیارات آنها و ائمه معصومین(ع) قائل شده و فرموده اند ولایت فقها غیر از ولایت اکبر معصومین(ع) است.
صحیفه امام، ج19، ص403
دوم آبان
ـ شرکت امام خمینی در مراسم تشییع و تدفین فرزندشان، آیت الله حاج آقا مصطفی خمینی. (1356هـ.ش)
مراسم تشییع و تدفین حاج آقا مصطفی خمینی با شکوه فراوان و با حضور نمایندگان مراجع
حضورج. 62صفحه 179
علماء و فضلای حوزه های علمیه عراق برگزار شد. به هنگام تشییع جنازه، حضرت امام همانگونه که در تشییع شخصیتهای دیگر حاضر می شدند، حاضر شدند. یعنی همیشه ایشان در اینگونه مجالس چند دقیقه به آخر وقت می آمدند و در تشییع، مسیری که طی می کردند از مسجدی نزدیک میدان بود تا وسط میدان، منتهی در اوقات دیگر، افراد می آمدند و تقاضا می کردند که آقا شما خسته شدید، بفرمایید. ولی این بار بدون اینکه تقاضایی بشود، خود حضرت امام از وسط میدان برگشتند و خداحافظی کردند و تفاوتی قائل نشدند.
ـ خبر شهادت حاج آقا مصطفی خمینی و تحرک مجدد نهضت در ایران.(1356هـ.ش)
پس از رسیدن خبر شهادت حاج آقا مصطفی به ایران، اولین مجلس فاتحه ای که برای ایشان در قم برگزار شد، در مسجد اعظم بود، که به جهت وجود جو رعب و وحشت، حتی اسمی از حاج آقا مصطفی و یا حضرت امام برده نشد. حتی اعلامیه ای که در آن اعلام مجلس فاتحه شده بود، نام ایشان با عبارت «حاج سید مصطفی موسوی» ذکر شده بود. از طرفی کمتر کسی جرأت منبر رفتن و سخنرانی در اینگونه مجالس را داشت. لیکن اولین بار در مجلس فاتحه ای که از سوی آیت الله گلپایگانی بر پا گردید، حجت الاسلام سید محمد آل طه درباره زندگی ایشان سخنرانی کرد و رسماً نام حضرت امام و حاج آقا مصطفی را در آن منبر بر سر زبانها انداخت. در این مراسم و مراسم مشابهی که بعداً انجام شد مردم هنگام شنیدن نام امام خمینی، با هیجان و صدای بلند صلوات می فرستادند و بدین وسیله از امام خمینی تجلیل و احساسات خود را ابراز می کردند.
سوم آبان
ـ دکتر کریم سنجابی برای مذاکره با امام خمینی، عازم پاریس شد. (1357هـ.ش)
دکتر سنجابی که از اعضای جبهه ملی بود. بعد از مذاکرات خود با امام خمینی اعلام کرد. ما با ایشان مخالفتی نداریم، ولی حکومت الهی را از راه انتخاب آزاد می خواهیم.
ـ وصیتنامه امام خمینی در امور شخصیه خطاب به آقای سید احمد خمینی و بستگان. (1361 هـ.ش)
این وصیتنامه حضرت امام که با خط خود مرقوم فرموده اند، در امور شخصیه بوده و غیر از
حضورج. 62صفحه 180
آخرین وصیتنامه حضرت امام (وصیتنامه سیاسی ـ الهی) می باشد که بعد از رحلت ایشان گشوده و قرائت شد.
صحیفه امام، ج17، ص68
چهارم آبان
ـ پیام و سخنرانی امام خمینی، در مخالفت با لایحه کاپیتولاسیون دولت شاهنشاهی. (1343هـ.ش)
پس از تصویب قانون ننگین کاپیتولاسیون توسط دولت و مجلس در مهرماه 1342 این قانون در مطبوعات افشاء و اعلام نشد. چندی بعد نشریه داخلی مجلس، حاوی متن کامل سخنرانی ها و گفتگو های نمایندگان و رئیس دولت در این زمینه به دست حضرت امام رسید. ایشان که چند ماه قبل از آن از زندان رژیم شاه آزاد شده بودند، با صدور پیام به روحانیون و ملت ایران، همچنین با ایراد سخنرانی تاریخی خود در جمع اقشار مختلف مردم در چهارم آبان ماه، به تصویب قانون کاپیتولاسیون یا همان اعطای مصونیت قضائی به اتباع آمریکا در ایران، شدیداً اعتراض کردند. حضرت امام در پیام خود که در سطح وسیع توسط هیئت های مؤتلفه اسلامی پخش گردید، کاپیتولاسیون را مخالف اسلام و قرآن شمردند. همچنین در سخنرانی خود به افشای خیانتهای شاه و آمریکا و رژیم صهیونیستی پرداخت این پیام و نطق امام، طوفانی به پا کرد و رژیم شاه را تحت فشار قرار داد، تا اینکه مجبور شد ضمن ایجاد محدودیت های تازه برای امام، در نهایت در 13 آبان ماه همان سال ایشان را بازداشت و به ترکیه تبعید کند.
صحیفه امام، ج 1، ص 409 و ص 415
ـ پیام امام خمینی خطاب به ملت ایران، دستورالعمل برای ادامه مبارزه. (1357هـ.ش)
حضرت امام در این پیام که از نوفل لوشاتو خطاب به ملت ایران صادر نمودند، ضمن هشدارهای مهم، در شش بند تذکرات مهمی را برای ادامه مبارزه بیان فرموده اند.
صحیفه امام، ج 4، ص 154
پنجم آبان
ـ پیام امام خمینی به شورای انقلاب جمهوری اسلامی، درباره برپایی برنامه های انقلابی در آغاز قرن پانزدهم هجری قمری (1358هـ.ش)
حضورج. 62صفحه 181
در آستانه فرارسیدن یک هزار و چهار صدمین سال هجرت پر برکت حضرت رسول(ص)، حضرت امام ضمن پیامی از قم، به شورای انقلاب، خواستار برپایی برنامه های انقلابی در کشور می شوند.
صحیفه امام، ج 10، ص 364
ـ نامه امام خمینی به وزیر اطلاعات، درباره برخورد با سید مهدی هاشمی. (1365هـ. ش)
حضرت امام در نامه ای به حجت الاسلام جناب آقای ری شهری، وزیر اطلاعات وقت، لزوم برخورد قاطع با افراد ضد انقلاب و منحرفین وابسته به سید مهدی هاشمی را گوشزد می نمایند.
صحیفه امام ،ج 20، ص 145
ششم آبان
ـ سخنرانی امام خمینی درباره سازش ناپذیری با قدرتها و واکنش نسبت به طرح سازشکارانه فهد درباره فلسطین و اسرائیل. (1360 ه . ش)
حضرت امام در سخنرانی ششم آبان ماه در جماران و در جمع اعضای سازمان جنبش امل لبنان، ضمن اعلام اینکه با هیچیک از قدرتها سازش نخواهیم کرد، به طرح سازشکارانه فهد ـ ولیعهد وقت عربستان سعودی ـ اعتراض کرد. فهد در 18 مرداد 1360 با یک طرح سه ماده ای درصدد ادامه راه سادات، یعنی سازش با اسرائیل بود. حضرت امام در واکنش به این طرح فرمودند: بر ما و هر مسلمانی واجب است طرح هایی از قبیل سادات و فهد را رد کند. بر ما واجب است که اینگونه طرح ها را که به نفع مستضعفین نیست محکوم نماییم.
صحیفه امام، ج 15، ص 339
هفتم آبان
ـ تلگراف امام خمینی به وزارت امور خارجه دولت پهلوی، درباره اجبار به ازدواج دختر مسلمان با مرد بهایی. (1341 ه. ش)
حضرت امام بعد از دریافت تلگراف علمای شیعه شهر کراچی پاکستان، مبنی بر اینکه یک دختر بچه سید و شیعه را ربوده و قصد دارند به اجبار به ازدواج یک فرد بهایی درآوردند و سفارت ایران در پاکستان نیز دخالت دارد. به وزارت خارجه ایران تلگرافی کرده و درخواست
حضورج. 62صفحه 182
جلوگیری از این ازدواج و استرداد دختر بچه می شوند.
صحیفه امام ، ج ضمیمه، ص 479
نهم آبان
ـ واکنش امام خمینی به عملکرد یک واعظ روحانی نمای مشهور. (1339 ه . ش)
سید مرتضی برقعی واعظ مشهور قم، به دربار شاه رفت و به نام حوزه علمیه قم، تولد فرزند اول شاه (ولیعهد) را به وی تبریک گفت: خبر این مراسم با عکس و تفضیلات در جراید منتشر شد. امّا با واکنش شدید امام خمینی، وی از این عمل ابراز پشیمانی کرد.
ـ نامه امام خمینی درباره نکات پشت پرده تصویب لایحه کاپیتولاسیون در مجلس رژیم شاه، در دهمین سال آن. (1353 ه. ش)
حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای سید حمید روحانی به مناسبت دهمین سالگرد قیام حضرت امام علیه کاپیتولاسیون، قصد انتشار جزوه ای، حاوی تاریخچه کاپیتولاسیون و مضرات آن، صورت مذاکرات نمایندگاه موافق و مخالف لایحه در مجلس شورای ملی و همچنین سخنرانی و اعلامیه امام در 4 آبان 1343 را داشت که حضرت امام طی نامه ای نظر خویش را در هر مورد آن ابراز می نماید. از نکات مهم در نظر امام، توجه ایشان به مسائل پشت پرده و نیات رژیم از نحوه تصویب لایحه در مجلس شورای ملی است. حضرت امام به دو دلیل با نوشتن بخش «در مجلس چه گذشت» جزوه مخالفت نموده اند.
صحیفه امام ، ج 3، ص 53
دهم آبان
ـ مصاحبه امام خمینی با رادیو ـ تلویزیون اتریش درباره علل ترک عراق. (1357 ه ش )
حضرت امام در این مصاحبه کوتاه با خبرنگار رادیو ـ تلویزیون اتریش که در پاریس، نوفل لوشاتو انجام گرفت. به سؤالات خبرنگار، بخصوص درباره علت ترک عراق و مهاجرت به فرانسه پاسخ داده و درباره تحولات آینده ایران نظر خود را اعلام فرمودند.
صحیفه امام، ج 4، ص 244
ـ نامه امام خمینی به حجت الاسلام آقای محمدعلی انصاری، معروف به «منشور برادری». (1367هـ.ش)
حضورج. 62صفحه 183
پس از انشعاب در جامعه روحانیت مبارز و تشکیل مجمع روحانیون مبارز و تأیید این انشعاب توسط حضرت امام، عده ای از شخصیتها درصدد برآمدند تا سبب وحدت دوباره این دو جناح شوند؛ از جمله این تلاش ها نامه آقای محمدعلی انصاری ـ از اعضای دفتر حضرت امام ـ به حضرت امام بود . وی در نامه خود از وجود اختلاف در میان روحانیت ابراز نگرانی کرده و از امام می خواهند که به نوعی به این قضیه فیصله دهند. امام در پاسخ، به طور مشروح به بیان دیدگاههای خویش می پردازند. این نامه که به «منشور برادری» مشهور شد، حاوی نکات بسیار ارزنده ای در باب رفتارشناسی امام درباره شکاف میان جامعه روحانیت است.
صحیفه امام، ج 21، ص 176
یازدهم آبان
ـ پیام امام خمینی به مناسبت شهادت آیت الله سید محمد علی قاضی طباطبایی، اولین شهید محراب. (1358هـ.ش)
آیت الله قاضی طباطبایی در سال 1292 ش در تبریز دیده به جهان گشود. تحصیلات علوم دینی را در قم و نجف ادامه داده و به درجه اجتهاد رسید. ایشان از شاگردان بنام حضرت امام بود که از سال 1341 ش به عنوان نماینده حضرت امام در تبریز مستقر شدند. آیت الله قاضی در تاریخ
حضورج. 62صفحه 184
دهم آبان 1358 ش، مصادف با عید قربان، نماز عید را اقامه کرده و ضمن مراجعت از نماز به دست یکی از عوامل گروهک فرقان در سن 65 سالگی به شهادت رسید. با خبر شهادت این عالم مجاهد، حضرت امام طی پیامی خطاب به ملت ایران از مقام شامخ این شهید بزرگوار تجلیل نمودند.
صحیفه امام، ج 10، ص 420
سیزدهم آبان
ـ تبعید امام خمینی از قم به ترکیه توسط رژیم پهلوی. (1343هـ.ش)
کابینه اسدالله اعلم در مهرماه 1342 ش به دستور شاه، پیشنهاد آمریکا مبنی بر اعطای مصونیت قضائی بر اتباع آمریکایی ـ کاپیتولاسیون ـ را به صورت یک لایحه قانونی در هیأت دولت تصویب کرد و در اوایل 1343 ش از تصویب مجلس شورای ملی و سنا نیز گذشت. پس از مدتی وقتی این خبر محرمانه به حضرت امام رسید، ایشان بنا بر وظیفه الهی خود پس از مشورت با مراجع وقت حوزه، در چهارم آبان 43 با صدور پیام و ایراد نطقی، رژیم شاه را رسوا کرده و مفاسد کاپیتولاسیون را مطرح نمودند. به دنبال اعتراض شدید و گسترده امام، مأموران مسلح شاه، نیمه شب سیزدهم آبان 1343، خانه امام را در قم محاصره کردند و از بالای دیوار وارد منزل شدند. آنان امام را دستگیر و شبانه با اتومبیل به تهران منتقل کردند. و از آنجا مستقیم به ترکیه تبعید نمودند.
ـ تبعید امام خمینی از زبان مطبوعات رژیم شاه. (1343 هـ.ش)
در اطلاعیه سازمان امنیت آمده است که چون رویه آقای [امام] خمینی و تحریکات مشارالیه بر علیه منافع ملت و امنیت و استقلال و تمامیت ارضی کشور تشخیص داده شد، لذا در تاریخ 13 / 8 / 48 از ایران تبعید گردید. آیت الله العظمی خمینی در صبحگاهان، به وسیله هواپیمای هرکولس نیروی هوایی ایران و به اتفاق سرهنگ افضلی، مأمور ساواک به ترکیه تبعید شدند. با نشستن هواپیمای حامل آیت الله خمینی [ امام] پس از سه ساعت و سی دقیقه پرواز، در ساعت یازده و سی دقیقه در فرودگاه آنکارا، ایشان مورد استقبال مأموران امنیتی ترکیه در سالن فرودگاه
حضورج. 62صفحه 185
قرار گرفتند. مأمورین ترکیه پس از گفتگو با سرهنگ افضلی، ایشان را به اتفاق نامبرده سوار اتومبیل و پس از طی سی و پنج کیلومتر مسافت، مستقیماً به هتل «سیلوار پالاس» (طبقه چهارم، اطاق شماره 514) که قبلاً آماده شده بود، بردند.
ـ کشتار دانش آموزان و دانشجویان در دانشگاه تهران و روز دانش آموز (1357 هـ ش)
در 13آبان ماه 1357، صدها دانش آموز و دانشجو در چهاردهمین سالگرد تبعید حضرت امام خمینی به ترکیه، در دانشگاه تهران گرد آمدند تا بار دیگر پیوندشان را با رهبر و پیشوای خویش به جهان اعلام نمایند. در ابتدا چند گلوله حاوی گاز اشک آور به سمت آنان پرتاب شد اما با رساتر شدن شعارها، تیراندازی هم آغاز شد. این درگیری ها صبح و بعد از ظهر ادامه یافت. در این فاجعه، 56 تن شهید و صدها نفر مجروح شدند. حضرت امام در عکس العملی از پاریس، به این مناسبت فرمودند: «عزیزان من صبور باشید که پیروزی نهایی نزدیک است.» از آن تاریخ به بعد، سیزدهم آبان ماه با عنوان روز دانش آموز گرامی داشته می شود.
ـ تسخیر لانه جاسوسی آمریکا و روز مبارزه با استکبار جهانی. (1358 هـ.ش)
با پیروزی انقلاب اسلامی، توطئه ها باریدن گرفت و شیطان بزرگ، آمریکا با دخالت های آشکار و پنهان، سعی در ایجاد جریانهای انحرافی در نهضت مردمی داشت. همچنین در سراسر کشور به ویژه در دانشگاهها حرکت هایی صورت می گرفت تا جو سیاسی جامعه را پیچیده کرده و به نفع آمریکا پیش ببرند. در چنین شرایطی دانشجویان مسلمان پیرو خط امام، با درک فرمایش امام مبنی بر این که همه گرفتاریهای ما از آمریکا است، به عنوان لبیک به بیانات امام و وادار کردن آمریکا به استرداد شاه و اموال ملت ایران، سفارت آمریکا در تهران را به تصرف خود درآوردند. حضرت امام حرکت دانشجویان را تأیید کردند و آن را انقلابی بزرگتر از انقلاب اول خواندند. و با تسخیر لانه جاسوسی، علاوه بر افشای ماهیت چهره های ساز شکار داخلی و همبستگی در امت مسلمان، ابهت پوشالی آمریکا در جهان شکسته شد.
ـ افشای ماجرای رسوایی ایران گیت (سفر مک فارلین به ایران). (1365 هـ.ش)
ماجرای ایران گیت که ریگان گیت و نورث گیت نیز نامیده می شود، به تلاش هایی اشاره
حضورج. 62صفحه 186
دارد که از سوی مقام های آمریکایی برای برقراری رابطه سیاسی با جمهوری اسلامی ایران، صورت گرفت. این ماجرا به این ترتیب بود که رابرت مک فارلین، مشاور ریگان، رئیس جمهور آمریکا در امور امنیت ملی با سه نفر دیگر به طور مخفیانه و با گذر نامه های کشور دیگر به وسیله هواپیمای حامل اسلحه ای که از بازارهای بین المللی، توسط ایران خریداری شده بود، وارد تهران شدند. به دستور حضرت امام هیچگونه مذاکره ای بامک فارلین صورت نگرفت و پس از پنج روز بازداشت، از ایران اخراج شدند. هر چند ابتدا این رویداد از جانب مقامات آمریکا تکذیب شد ولی بعدها این کار را فتح بابی برای مذاکره و رابطه با ایران عنوان کردند. این واقعه رسوایی سیاسی جنجال برانگیزی علیه دولت ریگان بوجود آورد.
چهاردهم آبان
ـ محل اقامت امام خمینی در ترکیه. (1343 هـ ش)
مکان سکونت حضرت امام از هتلی که بدو ورود در آنجا مستقر شده بودند، به یکی از ساختمانهای فرعی خیابان آتاتورک به نام« فتوتم» تغییر یافت. علت این تغییر کنجکاوی خبرنگاران داخلی و خارجی برای کشف ساختمان سکونت امام بود.
ـ نامه امام خمینی به آیت الله سید محمدحسین بهشتی و تأکید مجدد در خصوص تشکیل شورای انقلاب. (1375 هـ ش)
حضرت امام از پاریس، نوفل لوشاتو، طی نامه ای به آیت الله بهشتی مجدداً برضرورت تسریع در معرفی اعضای پیشنهادی شورای انقلاب با هماهنگی آیت الله مطهری تأکیدکردند. حضرت امام چند ماه قبل از پیروزی انقلاب فرمان تشکیل شورای انقلاب را صادر کردند که نامه فوق در همین رابطه است. امّا به دلیل شرایط اختناق و سرکوب، تشکیل آن و معرفی اعضاء و جلسات آن به صورت مخفی بود. اشارات و رموز نامه نیز حاکی از همین موضوع است.
صحیفه امام، ج 4، ص 307
پانزدهم آبان
ـ تلگراف امام خمینی به محمدرضا پهلوی، در اعتراض به عملکرد نخست وزیر وقت اسدالله، علم. (1341 هـ ش)
حضورج. 62صفحه 187
با پا فشاری اسدالله علم، برای تصویت لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی و عدم توجه به تلگراف قبلی، حضرت امام طی تلگرافی به خود محمدرضا شاه، به عملکرد نخست ـ علم ـ شدیداً اعتراض و تهدید کردند که اگر علم استغفار نکنند و لایحه را لغو ننمایند، ناگزیر به نامه سرگشاده به شاه خواهند شد.
صحیفه امام، ج 1، ص 88
ـ دومین تلگراف امام خمینی به اسد الله علم، نخست وزیر رژیم پهلوی درباره تصویب انجمنهای ایالتی و ولایتی. (1341 هـ ش)
حضرت امام در دومین تلگراف به نخست وزیر وقت ـ اسدالله علم ـ مجدداً در رابطه با لایحه مذکور هشدار دادند و خواستار لغو آن شدند.
صحیفه امام، ج 1، ص 90
ـ پذیرش استعفای دولت موقت از طرف امام خمینی و واگذاری امور اجرایی کشور به شورای انقلاب 1358 ( هـ ش)
در پی اختلافات فکری و سلیقه ای دولت موقت با شورای انقلاب در اداره کشور، بخصوص پس از تسخیر سفارت آمریکا در تهران و تأیید این حرکت توسط حضرت امام، وزرای دولت موقت و آقای مهندس بازرگان به طور دسته جمعی استعفا کردند که با موافقت حضرت امام روبرو گردید. پس از این استعفا، بلافاصله امام امت امور اجرایی کشور را به شورای انقلاب واگذار نمودند تا زمینه را جهت انتخابات ریاست جمهوری فراهم کنند. طول عمر دولت موقت از نیمه بهمن 57 تا نیمه آبان 58 (9ماه) به طول انجامید، و مأموریت شورای انقلاب هم تا مرداد 1359 ادامه یافت.
شانزدهم آبان
ـ پیام امام خمینی به ملت ایران به مناسبت روی کار آمدن دولت نظامی ارتشبد غلامرضا ازهاری و کشتار 13 آبان. (1357 هـ. ش)
پس از سقوط دولت عوام فریب به ظاهر مذهبی شریف امامی، دولت نظامی ازهاری ظاهراً برای تسکین افکار عمومی و راضی کردن مردم انقلابی و در واقع برای عوام فریبی به نوع تازه،
حضورج. 62صفحه 188
تعدادی از شخصیت های سیاسی پیشین رژیم شاه را دستگیر و زندانی نمود. البته این نقشه خود شاه بود، تا از این طریق خود را تبرئه کرده و مسئولان پیشین دولتی را مقصر معرفی نماید. خود این عمل باعث رسوایی بیشتر رژیم شد.
از جمله کسانی که توسط دولت نظامی ازهاری دستگیر و زندان شدند، امیرعباس هویدا (نخست وزیر اسبق)، علی نصیری رئیس ساواک و دیگر سران قبلی رژیم بودند. دولت آمریکا از این حرکت رژیم شاه و دولت ازهاری حمایت کرد، اما ملت ایران با آگاهی از نیات شاه، دست به اعتراض شدیدی علیه روی کارآمدن دولت نظامی ارتشبد ازهاری زدند. حضرت امام نیز در پیامی اهداف شوم رژیم را از روی کارآوردن دولت نظامی اعلام و جنایات عمال شاه را در کشتار دانش آموزان و دانشجویان در 13 آبان محکوم کرده و از حرکت جوانان ایران تجلیل نمودند.
صحیفه امام، ج 4، ص 349
ـ پیام امام خمینی به شورای انقلاب و مسئولان دولتی در رد ملاقات با نمایندگان اعزامی جیمی کارتر، رئیس جمهور آمریکا. (1358 هـ ش)
پس از تسخیر لانه جاسوسی آمریکا، جیمی کارتر رئیس جمهور آمریکا، «رمزی کلارک» و «ویلیام میلر» را برای ملاقات با حضرت امام به ایران اعزام داشت. نمایندگان اعزامی در حالی که به ترکیه رسیده بودند و خود را برای سفر به ایران آماده می کردند، پیام فوق الذکر امام صادر شد و آنان بدون اخذ نتیجه به آمریکا بازگشتند. یادگار حضرت امام، حاج سید احمد خمینی در این باره تصریح می کنند: «حضرت امام به محض اطلاع اعلامیه ای صادر فرمود و در آن اطلاعیه هیأت آمریکایی را نپذیرفتند و به همه اعضای شورای انقلاب، هیأت دولت موقت و سایر مسئولین تذکر دادند که هیچکس حق ملاقات با این هیأت آمریکایی را ندارد. نکته قابل توجه در این اعلامیه آن است که این تنها اعلامیه حضرت امام است که بدون «بسم الله الرحمن الرحیم» است همانند سوره برائت در قرآن کریم».
صحیفه امام، ج 10 ، ص 503
هفدهم آبان
ـ نظر سخنگوی وزارت خارجه فرانسه درباره اقامت امام خمینی در آن کشور. (1357 هـ ش)
حضورج. 62صفحه 189
سخنگوی وزارت خارجه فرانسه اعلام کرد: «شرایط اقامت آیت الله خمینی در فرانسه نسبت به هنگام ورود ایشان تغییری نیافته است. وی تأکید کرد که آیت الله یک پناهده سیاسی نیست... آیت الله یک شخصیت غیررسمی در حال عبور از فرانسه است».
هجدهم آبان
ـ فرانسوا میتران، رهبر حزب سوسیالیست فرانسه، گفت که آزادی بیان آیت الله خمینی متناقض با قانون پناهندگان سیاسی نیست. (1357 هـ ش)
نوزدهم آبان
ـ تفویض وکالت و وصیت امام خمینی به فرزند ارشد خود، حاج آقا مصطفی خمینی بعد از تبعید به ترکیه. (1343 هـ ش)
پس از تبعید حضرت امام به ترکیه توسط رژیم شاه، ایشان ضمن یک وکالت نامه از ترکیه، فرزند بزرگ خود، سید مصطفی خمینی را در کلیه امور و عمل به وصیتنامه وکیل و وصی خود قرار دادند.
صحیفه امام، ج 1، ص 431
ـ حضور امام خمینی بر سر مزار چهل تن از علمایی که توسط آتاتورک ـ مؤسس و پایه گذار کشور ترکیه ـ شهید شده بودند. (1343ه ش)
حضرت امام خمینی به اتفاق مأموران امنیتی ترکیه و ایران بر سر مزار چهل تن از علمایی که به مخالفت با آتاتورک پرداخته و شهید شده بودند، حضور یافت.
بیست و یکم آبان
ـ دومین تغییر مکان امام خمینی در تبعیدگاه ترکیه. (1343 هـ ش)
حضرت امام در بدو ورود به ترکیه توسط مأموران امنیت ایران و ترکیه به هتلی در مرکز شهر آنکارا منتقل می شوند اما برای عدم دسترسی خبرنگاران، ایشان را به ساختمانی در کوچه های فرعی خیابان آتاتورک می برند. پس از چند روز حضرت امام را از شهر آنکارا به شهر کوچکی
حضورج. 62صفحه 190
بنام «بورسا» واقع در 460 کیلومتری غرب آنکارا منتقل می کنند.
بیست و دوم آبان
ـ یورش ساواک به منزل امام خمینی در قم و ربودن کتابها و اسناد ایشان. (1346 هـ ش)
حضرت امام قبل از تبعید، در منزلی مقابل مدرسه حجتیه که به عنوان وجوهات به ایشان واگذار شده بود ـ اقدام به تأسیس کتابخانه و محل درس و بحث طلاب نموده بودند که مورد مراجعه فراوان طلاب واقع می شد. ساواک که از فعالیت این مکان در جهت معرفی حضرت امام هراسناک شده بود، در چنین روزی در سال 1346، به آنجا و نیز منزل امام در یخچال قاضی قم یورش برد و کلیه کتابها و نشریات و جزوات موجود که بالغ بر ده هزار جلد می شد، به همراه اوراق و اسناد تاریخی به یغما برد. از آن پس در کتابخانه بسته شد و رفت و آمد به آنجا ممنوع اعلام گردید. اکنون در همان مکان کتابخانه، درمانگاه خیریه قرآن و عترت احداث شده است.
ـ به علت ممانعت رژیم از فعالیت دفتر شهریه امام خمینی، آیت الله میرزا احمد آشتیانی، تقسیم شهریه ایشان را تقبل کرد. (1346 هـ ش)
ـ حکم امام خمینی مبنی بر تحویل اسناد و مدارک مربوط به ایشان موجود در مراکز مختلف به حاج سید احمد خمینی. (1367 هـ ش)
یادگار حضرت امام برای تجمیع و یکسان سازی اسناد و مدارک مربوط به حضرت امام، طی نامه ای خدمت امام درخواست می کنند که دستور فرمایند همه اسناد و مدارک در اختیار ایشان قرارگیرد. حضرت امام نیز با حکمی به کلیه مراکز دستور می دهند که پرونده و یا نامه یا هر چیز مربوط به ایشان را دارند در اختیار حاج سید احمد خمینی یا نماینده ایشان قرار دهند.
صحیفه امام، ج 21، ص 187
بیست و سوم آبان
ـ نخستین سخنرانی امام خمینی، پس از تبعید به نجف اشرف. (1344هـ ش)
حضرت امام به مناسبت آغاز دروس خویش در حوزه علمیه نجف و در اولین سخنرانی پس از تبعید به عراق، در جمع علما، فضلا و طلاب، در مسجد شیخ انصاری نجف، ضمن نصیحت به
حضورج. 62صفحه 191
سران دولتهای اسلامی فرمودند: اسلام برنامه زندگی دارد، برنامه حکومت دارد... اسلام سیاست دارد، برنامه امور مملکت دارد... ایشان در ادامه به مسأله فلسطین و کشمیر پرداختند و سپس مسئولیت روحانیون را در امر تبلیغ و مبارزه متذکر شدند.
صحیفه امام، ج 2، ص 29ـ 31
ـ پیام امام خمینی به ملت ایران، راجع به فرزندش مرحوم حاج سید احمد خمینی و رفع ظلم و تهمت های ناروا از ایشان. (1361 هـ ش)
دفاع و توجه خاص به خویشان و نزدیکان با فرهنگ حضرت امام سازگاری ندارد، لکن با توجه به تهمت ها و ظلمی که در حق حاج سید احمد آقا انجام می شد و مظلومیتی که ایشان داشت، حضرت امام بعنوان دفاع از مظلوم به ناچار طی این پیام برای آگاهی ملت و آیندگان به دفاع از وی پرداختند.
صحیفه امام، ج 17، ص 90
ـ موافقت امام خمینی با احداث مصلای بزرگ تهران و تأکید بر سادگی و دوری از زرق و برق ساختمانهای مساجد اسلام آمریکایی. (1367 هـ ش)
آقایان، آیت الله خامنه ای و هاشمی رفسنجانی (ائمه جمعه تهران) طی نامه ای خدمت حضرت امام اجازه احداث، گسترش و حمایت امام را از احداث مصلای تهران خواستار می شوند. امام امت نیز ضمن موافقت تأکید می کنند که با حفظ جهات شرعی در کنار ساختن مصلای تهران، در ساختن بینش کفر ستیزی مسلمانان موفق باشید و شدیداً از زرق و برق ساختمانهای مساجد اسلام آمریکایی جلوگیری شود.
صحیفه امام، ج 21، ص 188
بیست و ششم آبان
ـ به دنبال توهین روزنامه «فاتح» به امام خمینی، چاپخانه فاتح در نیمه شب به آتش کشیده شد. (1343هـ ش)
ـ اجازه امام خمینی بر صرف وجوه شرعیه برای خانواده زندانیان سیاسی در بند رژیم پهلوی. (1350 هـ ش)
عده ای از مبارزان و علاقه مندان حضرت امام در استفتایی از حضرت ایشان، درباره کمک به
حضورج. 62صفحه 192
خانواده های زندانیان سیاسی دربند رژیم شاه، حضرت امام می فرمایند: «مجازند تا ثلث از سهم مبارک امام علیه السلام را در این مورد مصرف کنند.»
صحیفه امام، ج 2، ص 399
ـ انتشار اعلامیه جعلی با امضای امام خمینی توسط ساواک. (1357ه ش)
سازمان امنیت رژیم شاه (ساواک) برای خدشه دار کردن نهضت اسلامی و چهره رهبر نهضت، حضرت امام خمینی، اعلامیه ای جعلی به نام حضرت امام منتشر کرد. ولی این اعلامیه آن قدر ناشیانه تنظیم شده بود که ساده ترین افراد، جعلی بودن آن را به راحتی تشخیص می دادند.
ـ موافقت امام خمینی با آزادی گروگانهای زن و سیاهپوست آمریکایی. (1358ه ش)
حضرت امام در این پیام می فرمایند: «برای آنکه اسلام برای زنها حقوق ویژه ای قائل است، و سیاهپوستان، که عمری را تحت فشار و ظلم آمریکا به سر برده اند... در صورتی که جاسوسی آنها ثابت نشده باشد، تخفیف دهید... و به وزارت امور خارجه تحویل دهید، که فوراً آنها را از ایران خارج نمایند.»
صحیفه امام، ج 11، ص 54
بیست و هفتم آبان
ـ هواداران نهضت امام خمینی و جریان «لیلة الضرب». (1343 هـ ش)
پس از تبعید حضرت امام به ترکیه، هواداران نهضت کوشیدند از مجالس ترحیم و دیگر مراسم ها، به ویژه در مجالسی که در قم تشکیل می شد، بهره برداری کرده و یاد و نام امام خمینی را زنده نگه دارند. بخصوص در مجلسی که از سوی آیت الله شریعتمداری به یاد مرحوم حجت الاسلام اثنی عشر در مسجد اعظم برگزار شد. اطرافیان ایشان، تظاهرات طلاب طرفدار امام را سرکوب کردند و در این جریان حجت الاسلام مهدی کروبی، از مضروبین و سیلی خوردگان اصلی جریان، بر سر زبانها افتاد. این حادثه نقش مؤثری در جدایی هواداران نهضت حضرت امام و آیت الله شریعتمداری داشت. واقعه آن شب به نام لیلة الضرب نام گرفت.
ـ نامه اخلاقی و عرفانی امام خمینی خطاب به حاج سید احمد خمینی. (1365 هـ ش)
حضرت امام در این نامه اخلاقی و عرفانی، توصیه هایی در اهمیت نماز و ترقیات روحی و دوری از خودخواهی و خود بینی داده اند.
صحیفه امام، ج 20، ص 154
حضورج. 62صفحه 193
بیست و نهم آبان
ـ نصب عکس امام خمینی در مدرسه فیضیه و عکس العمل رژیم شاه. (1346 هـ ش)
با همت و تلاش طلاب و روحانیون مبارز هوادار امام، تصویر بزرگی از ایشان بر بالای مدرسه فیضیه نصب شده بود. ساواک قم، برای برداشتن آن بارها تلاش کرد ولی موفق نشد. لذا برای انجام این کار کمیته مخصوصی در اداره اطلاعات قم تشکیل شد. تا با حضور در مدرسه فیضیه و مدرسه خان اقدامات لازم را به عمل آورند. البته این اقدامات رژیم جهت زمینه سازی برای بازگشایی مدرسه فیضیه انجام می گرفت. اما با بازگشایی مدرسه فیضیه در همین روز، طلاب با صلوات برای حضرت امام و شعارهای انقلابی، وارد مدرسه شدند و به اقامه نماز جماعت پرداختند.
آذرماه
اول آذر
ـ جلوگیری ساواک از ادامه پرداخت شهریه امام خمینی و جمع آوری رسالۀ عملیه ایشان. (1346 هـ.ش)
به دنبال ادامه پرداخت شهریه حضرت امام از سوی مقسمین ایشان، با توجه به اخطار قبلی ساواک قم نسبت به این کار، وکیل حضرت امام، حجت الاسلام و المسلمین علی اکبر اسلامی تبعید شد. همچنین فروش رساله عملیه ایشان که از سال 44 ممنوع شده بود، با فشار بیشتر از جانب ساواک برای جمع آوری آن، اقدام شد و مقلدین ایشان از سفر به مکه منع شدند.
ـ ارسال پیام تاریخی امام خمینی از پاریس به ملت ایران به مناسبت فرارسیدن ماه محرم (1357هـ.ش)
در آستانه ماه محرم، ماه قیام و شهادت و حماسه خون بر شمشیر سال 1399 هـ.ق، در تاریخ 21 ذی الحجه 1398 (اول آذر 57 ش) حضرت امام، ضربه نهایی را بر پیکر در حال فروریختن رژیم پهلوی وارد کردند. امام امت حلول ماه محرم را سرآغاز پیروزی جنود ابلیس و محو کلمه
حضورج. 62صفحه 194
باطل شمرده و عموم ملت ایران را به قیام یکپارچه و با تمام قدرت برای ادامه و گسترش مخالفت با شاه دعوت نمودند. حضرت امام در این پیام خطاب به علما و وعاظ فرمودند که از شمشیر الهی محرم حداکثر استفاده را نمایند تا باقی ماندۀ این درخت ستمکاری و خیانت را قطع کنند. پیام مهم و تاریخی امام که در حقیقت دستورالعمل اقدام بعدی مردم بود به سرعت در تمام ایران منتشر شد و نتایج مهمی را به وجود آورد.
صحیفه امام، ج5، ص75
ـ تقریظ امام خمینی بر قانون اساسی مصوب ملت ایران. (1358هـ.ش)
بعد از تهیه و تصویب قانون اساسی توسط مجلس خبرگان قانون اساسی و ملت غیور ایران، حضرت امام تقریظی در چند خط بر روی جزوه قانون اساسی مرقوم فرمودند، که امید است امتیازات این قانون تا ظهور حضرت بقیة الله اعظم باقی و مورد عمل باشد.
صحیفه امام، ج 11، ص 103
ـ فرازهایی از زندگی امام خمینی به قلم خودشان. (1364هـ.ش)
حضرت امام به قلم خودشان فرازهایی از زندگی خود را به صورت خیلی مختصر مرقوم فرمودند و در آن به دوران تحصیل خویش اشاره نموده اند.
صحیفه امام، ج 19، ص 426
دوم آذر
ـ پیام امام خمینی به مناسبت هجوم وحشیانه ایادی رژیم پهلوی به حرم مطهر امام رضا(ع). (1357هـ.ش)
روز دوم آذر 57، در مشهد تظاهرات آرامی از طرف مردم به وقوع پیوست و تظاهرکنندگان وارد صحن حرم امام رضا(ع) شدند. ناگهان نظامیان رژیم، مردم را به گلوله بستند و عده ای از مردم جان خود را از دست دادند. این عمل عمال رژیم خشم مردم و علما را برانگیخت از جمله حضرت امام طی پیامی از نوفل لوشاتو متذکر شدند: «دولت یاغی نظامی، به امر شاه، تر و خشک را به آتش کشیده و یکی از بزرگترین ضربه های این جنایتکار به اسلام، به مسلسل بستن بارگاه
حضورج. 62صفحه 195
قدس حضرت علی بن موسی الرضا صلوات الله علیه است.» پس از آن، امام، روز پنجم آذر را عزای عمومی اعلام نمودند.
صحیفه امام، ج 5،ص 93
ـ نامه امام خمینی به فرزندش حاج سید احمد خمینی در تأیید صداقت و امانتداری ایشان. (1363هـ.ش)
یادگار حضرت امام، حاج سید احمد خمینی با توجه به تحلیلها و تفسیرهای غلط بعضی گروهها و اشخاص، همچنین ایجاد تشکیک در نقل قول هایی که از جانب امام امت صورت می گرفت، طی نامه ای نظر حضرت امام را جویا می شوند. امام امت نیز در پاسخ، ضمن تأیید و تأکید بر صداقت و امانتداری ایشان، می فرمایند: «...باید احمد بداند کسانی خصوصاً مثل او که در این امور اجتماعی یا سیاسی وارد می شوند، مصون از افترا و ضربه نیستند و ...».
صحیفه امام، ج 19،ص 107
پنجم آذر
ـ تشکیل بسیج مستضعفین به فرمان امام خمینی و روز بسیج. (1358هـ.ش)
حضرت امام طی سخنرانی چهارم آذر 58 ش در جمع پرسنل سپاه پاسداران، به مطالب مهمی اشاره نمودند. از جمله فرمودند: «اگر یک ملت که همه جوانهایش مجهز باشند به همین جهازی علاوه بر جهاز دینی و ایمانی که دارند، مجهز به جهازهای مادی هم باشند... و یاد گرفته باشند، همچی نباشند که یک تفنگی دستشان آمدند ندانند با آن چه بکنندش. باید یاد بگیرید و یاد بدهید رفقایتان را. جوانها را یادشان بدهید. و همه جا باید اینطور بشود که یک مملکت بعد از یک چند سالی بشود یک کشوری با 20 میلیون جوان که دارد بیست میلیون تفنگدار داشته باشد. بیست میلیون ارتش داشته باشد. واین یک همچه مملکتی آسیب بردار نیست...» پس از این بیانات، امت وفادار امام امت، به ویژه جوانان بدون فوت وقت به تشکیل بسیج جهت تححق ارتش بیست میلیونی پرداختند. و در تاریخ انقلاب روز پنجم آذر بنام روز بسیج رقم خورد. در تأیید این تشکل بعدها حضرت امام فرمودند: « تشکیل بسیج در نظام جمهوری اسلامی ایران یقیناً از برکات و
حضورج. 62صفحه 196
الطاف جلیه خداوند تعالی بود.»
صحیفه امام: ج 15، ص 386 / ج 11، ص 121 / ج 21، ص 194
هفتم آذر
ـ پیام امام خمینی به ملت ایران به مناسبت رأی به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران. (1358 هـ.ش)
پس از تهیه و تصویب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران توسط مجلس خبرگان، قانون اساسی مصوب جهت تأیید نهایی به رأی مستقیم مردم گذاشته شد. حضرت امام پیش رأی گیری طی این پیام از مردم غیور ایران می خواهند که به آن رأی مثبت دهند.
صحیفه امام، ج 11، ص 137
هشتم آذر
ـ لغو تصویبنامه انجمنهای ایالتی و ولایتی در هیأت وزیران و تأکید امام خمینی بر اعلان آن در روزنامه ها. (1341هـ.ش)
در این روز هیأت وزیران در یک نشست طولانی، تصویبنامه انجمنهای ایالتی و ولایتی مورخ 16 مهرماه 1341را لغو کرد. این اقدام دولت در اثر فشاری بود که از طرف جامعه روحانیت و پیگیری حضرت امام وارد شد و دولت علم مجبور به پذیرش آن شد و در تلگرافی خطاب به علمای حاضر در جلسه در قم، لغو تصویبنامه را در ساعت دوازده اعلام کرد. اما حضرت امام ضمن رد آن، مراجع و علمای وقت را متقاعد نموده که از دولت بخواهند لغو آن را در جراید اعلام کند. در نتیجه با تماس تلفنی، موضوع را به آیت الله بهبهانی منتقل کردند. و این امر در دهم آذر عملی شد.
نهم آذر
ـ بیانات امام خمینی در جمع اصناف و بازاریان تهران و طلاب حوزه علمیه قم و تأکید بر اعلام رسمی لغو لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی. (1341 هـ . ش)
با اینکه روز هشتم آذر هیأت دولت لایحه فوق را لغو نموده و نخست وزیر با تلگراف به
حضورج. 62صفحه 197
آیات عظام، نجفی، گلپایگانی لغو آن را اعلام می نماید، اما حضرت امام با آگاهی از دسیسه های رژیم شاه و دولت، صرف مخابره تلگراف را کافی ندانسته و خواستار اعلان رسمی در روزنامه ها می شوند.
صحیفه امام، ج 1، ص 101
ـ برگزاری مراسم چهلم شهادت آیت الله حاج آقا مصطفی خمینی، فرزند ارشد امام خمینی. (1356 هـ.ش)
رحلت مشکوک فرزند بزرگ حضرت امام، حاج آقا مصطفی در اول آبان 56 ش در نجف، موجی از تأثر توأم با خشم را در میان اقشار مختلف مردم ایران بوجود آورد و بیشتر مردم، رژیم شاه را متهم به توطئه در این فاجعه نمودند. این شهادت نهضت اسلامی را جان تازه ای بخشید، به گونه ای که یکباره فراگیر شده و رژیم پهلوی را سرنگون کرد. برگزاری مراسم های شهادت حاج آقا مصطفی و در ادامه مراسم های شهدای بعدی نهضت به نوبه خود در شکست سد استبداد و اختناق و بسیج مردم نقش بسیار مهمی داشت و مبارزات تشدید گردید.
دهم آذر
ـ اعلام لغو مصوبه انجمنهای ایالتی و ولایتی در روزنامه ها به درخواست امام خمینی. (1341هـ.ش)
با پافشاری همه جانبه علما و مراجع به ویژه حضرت امام، دولت مجبور شد، تصویبنامه خود را لغو نموده و به علما و مراجع نیز اعلام نماید. اما صرف لغو لایحه مذکور به نظر حضرت امام، کفایت نمی کرد و اطلاع رسانی خصوصی فایده ای نداشت، در نتیجه حضرت امام خواستار اعلام همگانی در جراید شد. سرانجام با فشار پیگیر روحانیت، دولت تسلیم شد و لغو این مصوبه را در 10 آذرماه 1341 ش در روزنامه ها اعلام کرد. این اولین پیروزی نهضت نوپای اسلامی به رهبری حضرت امام بود.
ـ نامه امام خمینی درباره ویژگیهای اعضای شورای انقلاب اسلامی. (1357هـ.ش)
حضرت امام طی نامه ای خطاب به آیت الله نوری همدانی، به ویژگیهای اعضای شورای انقلاب اشاره می کنند و می فرمایند که باید رجالی باشند که علاوه بر تدین و علاقه به اسلام، باید
حضورج. 62صفحه 198
دارای شرایط دیگری نیز باشند و به 6 ویژگی اشاره می فرمایند.
صحیفه امام، ج 5، ص 151
یازدهم آذر
ـ پیام امام خمینی به ملت مسلمان ایران به مناسبت لغو تصویبنامه انجمنهای ایالتی و ولایتی. (1341 هـ.ش)
حضرت امام علاوه بر اعلام مواضع خود در جلسه درسی، با پیام به ملت مسلمان ایران ضمن تشکر از قیام عمومی آنان، پایان غائله را اعلام کردند.
صحیفه امام، ج 1، ص 112
ـ پیام امام خمینی خطاب به ملت ایران، لزوم فرار سربازان از پادگانها و ادامه اعتصابها. (1357هـ.ش)
در حالی که با آغاز ماه محرم، مبارزه مردم علیه دستگاه جور پهلوی، به اوج خود نزدیک می شد و رژیم در حال فروپاشی، برای نگه داشتن خود، دست به هر کاری می زد، حضرت امام با صدور پیامی ضمن اعتراض به کشتار مردم مسلمان، از سربازان کشور می خواهند از سربازخانه ها فرار کنند و اعتصابیون اعتصاب خود را هر چه بیشتر ادامه دهند. این پیام امام با استقبال وسیع سربازان و قوای مسلح قرار گرفت و فرار از پادگانها و محل خدمت روز به روز بیشتر شده و حرکت انقلاب پر شتاب شد.
صحیفه امام، ج 5، ص 152
سیزدهم آذر
ـ خبر خبرگزاری پارس در بارۀ دستور امام خمینی در تأمین معاش اعتصابیون. (1357ه ش)
به دستور آیت الله [امام] خمینی بازاریان تهران مکلف به تأمین معاش روزنامه نگاران اعتصابی شدند. همچنین آیت الله از حساب ویژه ای که در اختیار دارد، پرداخت حقوق اعتصابیون کمک گرفته است.
حضورج. 62صفحه 199
چهاردهم آذر
ـ اجازه نامه امام خمینی جهت کمک به فقرا و مستمندان از ثلث سهم مبارک امام(ع) (1343 هـ.ش)
حضرت امام برای تأمین بخشی از سوخت زمستانی خانواده های بی بضاعت در قم در پاسخ نامه عده ای از اهالی قم، اجازه استفاده از ثلث سهم امام(ع) را داده و خود نیز ابراز همدردی می نماید.
صحیفه امام، ج 2، ص 51
ـ خبر خبرگزاری آلمان در بارۀ بازگشت امام خمینی به ایران. (1357ه ش)
آیت الله خمینی گفت که وی در صورتی به ایران باز خواهد گشت که انقلاب چنین بخواهد و دولت غیر قانونی و ستمگر فعلی باید توجه داشته باشد که بازگشت او به خود وی بستگی دارد.
پانزدهم آذر
ـ پیام امام خمینی خطاب به ملت ایران پیرامون غائله خلق مسلمان. (1358ه ش)
در بلوایی که توسط عده ای آشوب طلب در قم برپا شد، یک جوان در منزل آقای شریعتمداری به قتل رسید. حضرت امام با وجود آگاهی کامل از ماجرا و حقایق آن، به منظور جلوگیری از تفرقه و خشونت در پیامی خواستار آرامش و جلوگیری از بی احترامی به مراجع و علما شدند.
صحیفه امام، ج 11، ص 169
ـ گفتگوی امام خمینی با آقای فلسفی پیرامون آیت الله شریعتمداری و حزب خلق مسلمان. (1358 هـ.ش)
حزب خلق مسلمان در اسفندماه 57 ش توسط آقای شریعتمداری تأسیس شد. با توجه به ارتباط آقای شریعتمداری و اطرافیان با دربار و روحیات ایشان، بسیاری از عناصر سر شناس سلطنت طلب، لیبرال، چپ گرا به این حزب پیوستند و به تدریج در مقام معارضه با انقلاب اسلامی برآمدند. پس از تسخیر لانه جاسوسی در آبان ماه 58 و افشای اسناد مربوط به وابستگی برخی از سران فعّال حزب به سفارت آمریکا در تهران، ماهیت وابستۀ حزب خلق مسلمان بیش از پیش آشکار شد و هواداران متدین از آن روی برتافتند. با این حال حضرت امام به طرق مختلف سعی
حضورج. 62صفحه 200
کرد جریان خلق مسلمان را حل و فصل نماید و چهره مرجعیت خدشه دار نشود، از جمله آقای فلسفی را چندین بار بعنوان نماینده خود پیش آقای شریعتمداری فرستاد تا جریان بصورت مصالحه آمیز و بدون سر و صدا حل شود. پس از مدتی با افشای طرح کودتا و توطئه براندازی نظام جمهوری اسلامی توسط قطب زاده و همکاری آقای شریعتمداری در این طرح، حزب خلق مسلمان منحل گردید.
صحیفه امام، ج 11، ص 170
ـ پیام دوم امام خمینی پیرامون غائله حزب خلق مسلمان و عملکرد چماقداران این حزب در قم. (1358هـ.ش)
با ادامه فعالیت خرابکارانه حزب خلق مسلمان، بویژه شرارت چماقداران این حزب در قم و توهین به عکس حضرت امام، امام امت طی دومین پیام در این باره، خواستار حفظ آرامش و دوری از جنجال شده و می فرمایند: «من به شما دوستان اکیداً اخطار می کنم که هر کس عکس اینجانب را پاره کند یا بسوزاند و به من ناسزا بگوید و اهانت کند کسی حق ندارد به او تعرض کند و ...»
صحیفه امام، ج 11، ص 174
شانزدهم آذر
ـ حکم امام خمینی به دادستان کل کشور در باره جلوگیری از اعمال خودسرانه افراد غیرمسئول. (1360هـ.ش)
بعضی افراد خودسر به نام انقلاب و حزب الله مرتکب اعمالی غیر شرعی و قانونی می شدند از جمله متعرض اموال و املاک مردم و مصادره دارایی های اشخاص و غیره می شدند. وقتی خبر این اعمال خدمت حضرت امام رسید ایشان این اعمال را غیر شرعی و خلاف قانون دانسته و ضمن حکمی خواستار برخورد شدید و سریع با این افراد شدند.
صحیفه امام، ج 15، ص 408
ـ پیام امام خمینی به مناسبت انتخابات اولین مجلس خبرگان رهبری. (1361هـ.ش)
حضرت امام طی این پیام به اهمیت و نقش خبرگان رهبری اشاره کرده و نکات مهمی را یادآوری می کنند.
صحیفه امام، ج 17، ص 133
حضورج. 62صفحه 201
هفدهم آذر
ـ ادعای یکی مسئولین وقت اداره اوقاف رژیم پهلوی درباره توطئه ساواک برای ترور حاج آقا مصطفی، فرزند ارشد امام خمینی. (1355هـ.ش)
بنا به گفته یکی از مسئولین اداره اوقاف وقت رژیم شاه در آذرماه 1355ش، آیت الله حاج سید مصطفی خمینی، فرزند بزرگ حضرت امام، توسط یکی از علاقمندان به روحانیت در اداره اوقاف از توطئه ساواک برای ترور ایشان در مراسم حج سال ـ 16 ذیحجه 1396 هـ.ق ـ آگاهی یافت و توانست از چنگ آنها بگریزد.
هجدهم آذر
ـ وصیتنامه امام خمینی و تعیین وصی، بعد از شهادت حاج آقا مصطفی خمینی. (1356هـ.ش)
پس از شهادت حاج آقا مصطفی ـ فرزند بزرگ و وصیّ امام ـ حضرت امام در ضمن این وصیتنامه چند نفر از شاگردان و اعضای دفتر خود در نجف را وصیّ خود قرار دادند. این وصیتنامه و وصیتنامه های دیگر که در سیر تاریخی اسناد درج شده، بعدها تغییر کرد. آخرین وصیتنامه (که معتبر می باشد) در سال 1368 پس از رحلت امام منتشر گردید.
نوزدهم آذر
ـ تظاهرات بزرگ و تاریخی تاسوعای حسینی علیه رژیم استبدادی پهلوی با پیام دعوت امام خمینی. (1357هـ.ش)
با توجه به پیام تاریخی حضرت امام که قبل از ماه محرم ـ 21 ذیحجه 1398 برابر با اول آذر 57 ـ صادر شد. همزمان با تاسوعای حسینی سال 1357ش، مردم مسلمان و انقلابی ایران با حضور گسترده خود، مراسم عزاداری سالار شهیدان و دیگر شهدای کربلا را به تظاهراتی بزرگ و تاریخی بر ضد رژیم فاسد و استبدادی شاه، تبدیل کردند. در تهران، حدود چهار میلیون نفر از مردان، زنان و کودکان، در تظاهرات تاریخی این روز شرکت کرده و ضمن عزاداری، با سردادن شعارهایی بر ضد رژیم شاه، نفرت و انزجار خود را اعلام کردند.
حضورج. 62صفحه 202
ـ نخستین انتخابات مجلس خبرگان رهبری (دوره اول خبرگان رهبری) با پیام امام خمینی. (1361هـ.ش)
با پیام حضرت امام خطاب به ملت ایران برای شرکت در انتخابات اولین دوره مجلس خبرگان رهبری در 16 آذرسال 61، مردم ایران در 19 آذرماه با شرکت میلیونی خود به دعوت امام امت لبیک گفتند. این انتخابات که وظیفه اصلی آن تعیین رهبر نظام جمهوری اسلامی ایران است در شرایطی صورت گرفت که کشور در حال نبردی نابرابر با رژیم بعثی عراق بود. در این انتخابات 18 میلیون نفر شرکت کردند.
بیستم آذر
ـ بیانات امام خمینی در دیدار نمایندگان اعزامی محمدرضا شاه در باره انجمنهای ایالتی و ولایتی. (1341 هـ.ش)
در جریان مصوبه لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی اسدالله علم ـ نخست وزیر وقت رژیم پهلوی ـ و اعتراض اقشار مختلف مردم به رهبری روحانیت به ویژه حضرت امام که تا لغو رسمی و به تمام معنای آن دست برنداشتند، رژیم شاه برای توجیه و رفع اشتباهات خود، رئیس شهربانی قم ـ حسین پرتو ـ و رئیس ساواک قم ـ بدیعی ـ را به عنوان نمایندگان خویش خدمت حضرت امام فرستاد. امام امت با تمام شجاعت بیانات تند و صریحی از سیاستهای غلط رژیم شاه را بیان کرده و شدیداً از این اعمال برحذر داشتند. در جریان گفتگو و هشدار امام به نمایندگان اعزامی جمعی از مراجعین به منزل امام نیز حضور داشتند.
صحیفه امام، ج 1،ص 122
ـ سخنرانی و مصاحبه امام خمینی در باره راهپیمایی عظیم و تاریخی تاسوعا و عاشورای حسینی. (1357هـ.ش)
پس از تظاهرات عظیم و میلیونی تاسوعای حسینی ـ 19 آذر ـ تظاهرات میلیونی مردم در تهران و تمام نقاط کشور، همزمان با بزرگداشت شهادت اباعبدالله الحسین(ع) در عاشورای حسینی، باشکوهتر از تاسوعا برپا گردید. اخبار این تظاهرات درصدر اخبار مهم جهان قرار گرفت.
حضورج. 62صفحه 203
حضرت امام نیز در یک مصاحبه رادیو ـ تلویزیونی کانادا و همچنین سخنرانی در جمع ایرانیان مقیم فرانسه در این روز درباره راهپیمایی عظیم مردم ایران مطالبی را بیان فرموده و آن را رفراندوم عظیم مردم قلمداد کردند بر علیه رژیم پهلوی.
صحیفه امام، ج 5، ص 206 و ص 211
ـ گفتگوی امام خمینی با نمایندگان رسمی دولت فرانسه درباره آزادی بیان و نحوه ادامه فعالیت در فرانسه. (1357هـ.ش)
نمایندگان دولت فرانسه برای دومین بار، پس از ورود حضرت امام به فرانسه برای گفتگو و انتقال مطالبی خدمت حضرت امام می رسند. به ویژه راجع مطالب بیان شده حضرت امام در چند روز گذشته پیرامون دعوت به اعتصابات، دعوت به فرار سربازان ارتش و دعوت به نافرمانی و ایجاد بلوا. که نماینده دولت فرانسه آقای «کلودشایه» این مطالب را برخلاف سیاستهای دولت فرانسه دانسته و می خواهند از این طیف سخنان گفته نشود، که امام امت نیز پاسخ های متناسب را ارائه می نمایند.
صحیفه امام، ج 5، ص 208
ـ پیام امام خمینی به مناسبت شهادت سومین شهید محراب، آیت الله سید عبدالحسین دستغیب. (1360هـ.ش)
استاد اخلاق آیت الله سید عبدالحسین دستغیب نماینده امام و امام جمعه شیراز، سومین شهید محراب انقلاب اسلامی، همراه با قیام امام خمینی در سال 1341 ش، مبارزات خویش را آغاز نمود و در 15 خرداد 42 بازداشت و تبعید گردیدند. پس از آن نیز چندین بار بازداشت و تبعید گردید. بعد از انقلاب اسلامی در مدت کوتاه حیات خود وظایف و خدمات ارزنده ای را به نظام جمهوری اسلامی ارائه دادند. تا اینکه در بیستم آذرماه 60 ش هنگامی که برای ادای نماز جمعه عازم محل برگزاری آن بود از سوی منافقین ضد انقلاب در سن 68 سالگی به شهادت رسید. حضرت امام به همین مناسبت پیام مهمی را صادر کردند و به تجلیل از مقام شامخ این شهید بزرگوار و خدمات شایسته ایشان پرداختند.
صحیفه امام، ج 15، ص 417
حضورج. 62صفحه 204
بیست و یکم آذر
ـ پیام مهم امام خمینی خطاب به ملت ایران و تشکر از راهپیمایی تاسوعا و عاشورای حسینی. (1357هـ.ش)
به مناسبت راهپیمایی های بزرگ تاسوعا و عاشورای سال 1399 هـ.ق که در روزهای 19 و 20 آذرماه 1357 ش صورت گرفت، حضرت امام پیامی بسیار مهم صادر کردند و در آن پیام، راهپیمایی های اخیر را همه پرسی بزرگ ملت ایران بر ضد رژیم شاه نامیدند. ایشان در بخشی از پیام خود فرمودند: «به عموم ملت شجاع ایران صمیمانه درود می فرستم» این تظاهرات، راه عذر و بهانه را از همه کس و همه دولت ها سلب کرد و آنها دیگر نمی توانند ادعا کنند که شاه، قانونی است.
صحیفه امام ، ج 5، ص 211
بیست و چهارم آذر
ـ فرمان «هشت ماده ای امام خمینی» درباره حقوق مردم به قوه قضاییه و ارگانهای اجرایی کشور. (1361هـ.ش)
با اینکه کشور در وضعیت جنگی و دفاعی قرار داشت و تحریم های بین المللی و تحرکات منافقین در داخل در اوج خود بود، حضرت امام در یک بیانیه 8 ماده ای خطاب به قوه قضاییه و ارگان های اجرایی کشور به رعایت حق و حقوق مردم و لزوم اسلامی شدن روابط و قوانین در کشور تأکید می نمایند. از جمله بخش های مهم آن، تهیه قوانین شرعی و تصویب و ابلاغ آنها و عدم ورود به زندگی و کار مردم و تجسس در امور آنان به هر نحو ممکن و... می باشد.
صحیفه امام، ج 17، ص 139
بیست و ششم آذر
ـ اطلاعیه دفتر امام خمینی برای لغو راهپیمایی 27 آذر ماه 1359. (1359هـ ش)
در پی بالاگرفتن اختلافات ابوالحسن بنی صدر (رئیس جمهور وقت) با نخست وزیر و روحانیت و نیروهای خط امام، و در جریان تجمع هواداران بنی صدر در مشهد که بیشتر از سوی اعضا و هواداران سازمان منافقین و «دفتر همکاریهای مردم با رئیس جمهور» که در نقش یک حزب سیاسی تندرو عمل می کرد، ساماندهی و حمایت می شد، عده ای به قصد ایجاد اغتشاش
حضورج. 62صفحه 205
شعار اهانت آمیز داده و عکس حضرت امام را پاره کردند. انتشار این خبر موجی گسترده از اعتراضات مردمی را در سراسر کشور به همراه داشت و در اعتراض به این حرکت، جمع زیادی از احزاب و تشکلهای اسلامی و جامعه روحانیت اعلام راهپیمایی درروز 27 / 9 / 59 کردند. لکن دفتر حضرت امام طی اطلاعیه ای از جانب امام امت، ضمن تشکر و تقدیر و سپاسگزاری صمیمانه از احساسات و عواطف همگی فرموند: با توجه به حساسیت زمان و مقطع فعلی و به خاطر وحدت، اگر به من و یا عکس من اهانتی شد مردم عکس العملی نشان ندهند. و راهپیمایی را لغو نمایند.
صحیفه امام ، ج 13، ص 406
ـ پاسخ امام خمینی به دبیر وقت شورای نگهبان درباره حدود اختیارات دولت. (1366 هـ ش)
آیت الله صافی گلپایگانی و دبیر وقت شورای نگهبان قانون اساسی، طی نامه ای به حضرت امام نسبت به سوء استفاده بعضی افراد و سازمانهای دولتی و غیره از بعضی فتواهای امام درباره اختیارات دولت تشکیک کرده و درخواست روشن شدن قضایا و دیدگاه امام امت راجع حدود و ثغور اختیارات دولت می شوند. حضرت امام هم در پاسخ به آن، حدود اختیارات دولت را در تمام شئونات اجتماعی و اقتصادی حتی فوق موارد نامه مذکور دانسته و می فرمایند به این شایعات گوش فرا ندهند.
صحیفه امام، ج 20، ص 434
بیست و هفتم آذر
ـ پیام امام خمینی به مناسبت شهادت آیت الله دکتر محمد مفتح. (1358 هـ ش)
آیت الله مفتح متولد 1307 ش شهر همدان و از شاگردان بنام اساتیدی همچون: حجت کوه کمری، بروجردی، محقق داماد، علامه طباطبایی و حضرت امام در حوزه علمیه قم بود. شهید مفتح در عین حال که در حوزه علمیه قم به درجه اجتهاد رسیده بود، در دانشگاه نیز موفق به اخذ درجه دکتری گردید. ایشان بخاطر حمایت از نهضت امام از آموزش و پرورش اخراج و تبعید گردید و سپس مجبور به اقامت در تهران شد. دکتر مفتح در سنگر حوزه و دانشگاه بیشترین تلاش را انجام داد و در صحنه های مبارزات انقلابی از جمله اقامه نماز دشمن شکن عید فطر 1357 که برای اولین بار نام امام خمینی را آشکارا بر زبان جاری کرد و رهبری امام را مورد تأکید قرار داد.
حضورج. 62صفحه 206
ایشان بعد از پیروزی انقلاب نیز منشأ خدمات بسیاری گردید و سرانجام در 27 آذر 58 به همراه دو تن از پاسداران محافظ خود در مقابل دانشکده الهیات دانشگاه تهران از سوی گروهک فرقان به شهادت رسید. امام امت به همین مناسبت طی پیامی ضمن محکومیت ترور و تروریست، به تجلیل از مقام این شهید می پردازند.
صحیفه امام، ج 11، ص 320
ـ سخنرانی امام خمینی در جمع طلاب و دانشجویان به مناسبت روز وحدت حوزه و دانشگاه. (1359 هـ ش)
حضرت امام در طول نهضت، چه قبل و چه پس از پیروزی بر ضرورت وحدت بین دو قشر دانشگاهی و حوزوی تأکید داشتند و بارها در سخنرانیها و پیامهای خود به مناسبیت های مختلف به آن اشاره کرده و از اهمیت وحدت میان این دو قشر تحصیل کرده سخن گفته اند. اما پس از شهادت، سمبل وحدت حوزه و دانشگاه، شهید آیت الله دکتر محمد مفتح در 27آذر 1358 که از پیشروان اندیشه این وحدت بود به پاس خدمات چشمگیر این شهید در راه ایجاد وحدت حوزه و دانشگاه و لزوم ارتباط، همکاری و هم فکری این دو قشر اندیشمند، روز27 آذر هر سال را که همزمان با سالروز شهادت این عالم فرهنگی جامعه بود، به نام «روز وحدت حوزه و دانشگاه» نامگذاری شد. و در اولین سالروز نامگذاری وحدت حوزه و دانشگاه ـ 27آذر 59 ـ حضرت امام طی سخنرانی در جمع این دو قشر علم و فرهنگ، به اهمیت نقش حوزه و دانشگاه و بیان وظایف این دو نهاد علمی پرداختند.
صحیفه امام، ج 13، ص 412
ـ بازگشایی دانشگاهها و مراکز آموزش عالی کشور با نظر مثبت امام خمینی. (1361هـ.ش)
برای زدودن فرهنگ طاغوتی و استعماری از چهره دانشگاهها پس از پیروزی انقلاب اسلامی و خنثی کردن حرکت های گروهک های ضد انقلاب که این مراکز را صحنه پیکار با اسلام و انقلاب اسلامی کرده بودند، دانشگاهها و مراکز آموزش عالی کشور مدتی از سوی شورای انقلاب اسلامی و با تأیید حضرت امام تعطیل شدند. پس از تشکیل شورای عالی انقلاب فرهنگی به دستور حضرت امام و تثبیت جمهوری اسلامی و سامان بخشی به مراکز آموزش عالی و تأیید مجدد امام امت، این مراکز، طی مراسمی در دانشگاه تهران و در سالروز وحدت حوزه و دانشگاه در 27آذر سال 61 رسماً بازگشایی شدند.
حضورج. 62صفحه 207
بیست و هشتم آذر
ـ وصیت نامه عرفانی ـ اخلاقی امام خمینی به فرزندشان حجت الاسلام و المسلمین حاج سید احمد خمینی. (1366هـ.ش)
حضرت امام در طول حیات پربرکت خود به مناسبت های مختلف و به اشخاص گوناگون به تناسب نامه ها و توصیه های اخلاقی و عرفانی زیادی داشته اند، به ویژه برای بعضی بستگان نزدیک خویش، چند عدد از این وصیت های اخلاقی و عرفانی حضرت امام خطاب به فرزند خویش، حاج سید احمد آقا می باشد. از جمله این نامه که محتوای عرفانی عمیق و توصیه های اخلاقی ناب دارد.
صحیفه امام، ج 20، ص 436
سی ام آذر
ـ اظهارنظر رئیس سازمان جاسوسی فرانسه در دیدار با محمدرضا شاه درباره اقامت امام خمینی در فرانسه. (1357هـ.ش)
بنا به گفته منابع خارجی، الکساندر دومرانش، رئیس سازمان جاسوسی فرانسه، با شاه دیدار و گفتگو کرد. موضوع ملاقات، اقامت حضرت امام در پاریس بود. بنا به اظهار وی، شاه دراین باره به وی گفت: چون عزیمت آیت الله [امام خمینی] به لیبی از فرانسه خطرناکتر است، لذا اقامت او را در پاریس ترجیح می دهم. دومرانش، پس از مراجعت در ملاقات با رئیس جمهور فرانسه، وضع شاه را به لوئی شانزدهم تشبیه کرد. رئیس جمهور هم در جواب می گوید: پس کارش تمام است!
ـ پاسخ امام خمینی درباره برنامه های نمایشی و فیلمهای تلویزیونی داخلی و خارجی. (1366هـ.ش)
رئیس صدا و سیمای جمهوری اسلامی، آقای محمد هاشمی و آقای اسماعیل فردوسی پور از اعضای سرپرستی صدا و سیما طی دو نامه جداگانه درباره نمایش فیلمهای داخلی و خارجی که حجاب کامل را ندارند یا پخش برنامه های ورزشی مردان و دیدن آنها و... استفتاء می کنند. حضرت امام در پاسخ به هر دو استفتاء می فرمایند: «نظر نمودن به این قبیل فیلمها و نمایشنامه ها هیچیک اشکال شرعی ندارد و...»
صحیفه امام، ج 20، ص 445
حضورج. 62صفحه 208