بخش دوم: تاریخ انبیاء

شهادت طلبی

‏ ‏

شهادت طلبی

‏ ‏

‏     ‏‏از اول تاریخ بشر تا حالا، دولتهای جائر را مقابلشان انبیا ایستاده بودند و علما ایستاده‏‎ ‎‏بودند. آنها عقلشان نمی رسید؟! خدای تبارک و تعالی که موسی را می فرستد که این‏‎ ‎‏شاهنشاه را از بین ببر، خدای تبارک و تعالی مثل من و شما نمی دانست قضیه را که نباید‏‎ ‎‏با شاه مخالفت کرد؟! در روایت است، ‏‏[‏‏از‏‏]‏‏ «طبری» نقل می کنند یا از «ابن اثیر»روایت‏‎ ‎‏است که «مَلِکُ الْمُلوک» پیغمبر فرموده است که منفورترین کلمات است پیش من؛‏‎[1]‎‏ یعنی‏‎ ‎‏شاهنشاه. این جزو کلمات منفور است که به کسی از بشر نسبت داده بشود. این مال‏‎ ‎‏خداست. از اوّلی که بساط انبیا بوده است تا زمان رسول اکرم، تا بعدها زمان ائمه ـ علیهم‏‎ ‎‏السلام ـ مرتب مقابله کردند. تو حبس هم ‏‏[‏‏که‏‏]‏‏ بودند مقابله کردند.(111)‏

6 / 3 / 50 

*  *  *

‏ ‏

‏     این سیرۀ انبیا بوده است که این کارها را می کرده اند. انبیا، اولیا، در مقابل ظَلَمه، در‏‎ ‎‏مقابل اشخاصی که ظلم به مردم می کردند، قیام می کردند و کشته می شدند و کشتار‏‎ ‎‏می کردند و جوانهایشان را می دادند و اصحابشان را می دادند.(112)‏

3 / 8 / 57 

*  *  *

‏ ‏

‏     انبیا هم دعوت کردند، زحمت کشیدند، اولیا هم دعوت کردند، زحمت کشیدند،‏

کتابسیمای معصومین (ع) در اندیشه امام خمینی (س)صفحه 47
‏جنگها کردند برای همین که این انسانهای فاسد را کنار بزنند، و یک جامعۀ انسانی‏‎ ‎‏درست بکنند. لکن مع الأسف توفیق حاصل نشد.(113)‏

2 / 10 / 58 

*  *  *

‏ ‏

‏     وقتی که تاریخ انبیا را ملاحظه کنید، می بینید که سرتاسر تاریخ انبیا مجاهده و زحمت‏‎ ‎‏و تعب بوده است، لکن آنها خوش بودند به اینکه در خدمت آن هدفی که دارند‏‎ ‎‏بودند.(114)‏

6 / 6 / 59 

*  *  *

‏ ‏

‏     اعمالی که انبیا ـ علیهم السلام ـ در تبلیغات خودشان انجام می دادند. این اعمال‏‎ ‎‏طوری است که هیچ انگیزه ای ندارد، الاّ خدای تبارک و تعالی. و لهذا انبیای بزرگ در‏‎ ‎‏عین حالی که در این تبلیغشان و در این ارشادشان، آنقدر زحمات را متحمل می شدند،‏‎ ‎‏هیچ یک از این زحمات، آنها را از آن عملی که داشتند سست نمی کرد. و باید گفت که‏‎ ‎‏هیچ یک از آن زحماتی که ما و به حسب انگیزه های بشری به نظر می آید که زحمت‏‎ ‎‏است، برای آنها اینطور نبود. برای اینکه روی آن مقصدی که آنها حرکت می کردند و‏‎ ‎‏عمل می کردند، آن مقصد به قدری بزرگ بود و به قدری عالی بود که تمام زحماتی که‏‎ ‎‏برای آن مقصد متحمل می شدند، به نظرشان زحمت نبود. مقصد نظر بود. و لهذا‏‎ ‎‏می بینید که تمام عمرشان را انبیا صرف می کردند در همان مقصدی که داشتند. و یک‏‎ ‎‏قدم عقب نمی گذاشتند. و هیچ تزلزلی در روح آنها حاصل نمی شد.(115)‏

6 / 8 / 59 

*  *  *

‏ ‏

‏     انبیا ـ علیهم السلام ـ پیروز بودند، در آن راهی که راه مستقیم انسانیت است پیروز‏

کتابسیمای معصومین (ع) در اندیشه امام خمینی (س)صفحه 48
‏بودند. ولو اینکه کشته شده اند، ولو اینکه آتش زدند بعضی شان را، ولو اینکه به زحمت‏‎ ‎‏انداختند آنها را، لکن در آن راهی که راه انسان بود همۀ آنها پیروز بودند، در مقابل آنهایی‏‎ ‎‏که طاغوت بودند. فرعونها و امثال آنها در این راه شکست خوردند. در راهی که راه‏‎ ‎‏انسان است، آنها شکست خوردند. اصلش در این راه نیامدند.‏

‏     دشمنهای انسانیت و اسلام، اصلش شمّ این معنا را نکردند که یک چیز دیگر غیر از‏‎ ‎‏این حیوانیت و غیر از این طبیعت هم هست.(116)‏

6 / 8 / 59 

*  *  *

‏ ‏

‏     انبیا، هر کس به آنها جسارت هم می کرد، هیچ ابداً چیزی به نظرشان نبود، چون که‏‎ ‎‏مقصد، مقصد دیگری بود. مطلب یک مطلب دیگری بود. نه مأیوس می شدند و نه‏‎ ‎‏دلسرد می شدند و نه گلایه مند می شدند.(117)‏

6 / 8 / 59 

*  *  *

‏ ‏

‏     ما تا آنجا که از تاریخ اطلاع داریم و از انبیا به ما رسیده است می بینیم که تمام انبیا‏‎ ‎‏مبتلا بودند به طاغوتهای زمان خودشان و در مشکلات بودند.(118)‏

4 / 2 / 62 

*  *  *

‏ ‏

‏     سیره انبیا بر این معنا بوده است، سیره بزرگان بر این معنا بوده است که معارضه‏‎ ‎‏می کردند با طاغوت ولو اینکه زمین بخورند، ولو اینکه کشته بشوند و لو کشته‏‎ ‎‏بدهند.(119)‏

1 / 10 / 62 

*  *  *


کتابسیمای معصومین (ع) در اندیشه امام خمینی (س)صفحه 49
‏     در راه خدا نه شهادت و نه نقص عضو و نه گرفتاری هیچ یک از اینها اشکال ندارد.‏‎ ‎‏این چیزی بوده است که اولیای خدا از اولی که خلقت تحقق پیدا کرده است، انبیای عظام‏‎ ‎‏در طول تاریخ مبتلا به آن بودند و نترسیدند و جلو رفتند.(120)‏

30 / 2 / 63 

*  *  *

‏ ‏

‏     تمام انبیا که قیام کرده اند در عالم طبیعت ـ حالا معانی شان که، معارف غیبیه شان را‏‎ ‎‏خدا می داند ما نمی دانیم، اما در عالم طبیعت ـ وقتی زندگی اینها را می بینیم از اول مقابله‏‎ ‎‏با طاغوت بوده است. بنابر این معنا بوده و این باید سرمشق بشود از برای مسلمانها،‏‎ ‎‏کسانی که واقعاً مسلمان هستند و واقعاً علاقه مند به اهل بیت عصمت هستند و به پیغمبر‏‎ ‎‏اسلام هستند و از هر مذهبی که هستند، علاقه مند به آن مذهبشان هستند، باید ببینند که‏‎ ‎‏صاحب مذهب چه کرده است؛ موسی بن عمران چه کرد، در زندگی اش چه کرد،‏‎ ‎‏حضرت ابراهیم در زندگی اش چه کرد، تمام اینها قیام کردند در مقابل جور، در مقابل‏‎ ‎‏ظلم، همه، قیامشان این معنا بود. ما سر مشق باید بگیریم از اینها.(121)‏

1 / 1 / 67 

*  *  *

‎ ‎

کتابسیمای معصومین (ع) در اندیشه امام خمینی (س)صفحه 50

  • )) صحیح مسلم؛ ج 3، ص 1688.