بخش دوم: تاریخ انبیاء

قیام ابراهیم (ع)

‏ ‏

قیام ابراهیم(ع)

‏ ‏

‏     ‏‏ابراهیم با برهان غروب که از خواص ممکن است ستاره پرستان و ماه و‏‎ ‎‏خورشیدپرستان را محکوم کرد. قرآن برهان ابراهیم را برای ابطال مشرکین عرب نقل‏‎ ‎‏نموده، فرموده: چون شب شد ابراهیم کوکبی را دید گفت آیا این خدای من است؟ چون‏‎ ‎‏غروب کرد گفت خدا غروب ندارد پس این خدا نیست و همین طور ماه و خورشید را از‏‎ ‎‏خدایی انداخت و توحید خدای عالم را به قوم خود تعلیم کرد.‏‎[1]‎‏(138)‏

*  *  *


کتابسیمای معصومین (ع) در اندیشه امام خمینی (س)صفحه 57
‏     قیام برای خداست که ابراهیم خلیل الرحمن را به منزل خلّت رسانده و از جلوه های‏‎ ‎‏گوناگون عالم طبیعت رهانده.‏

‏ ‏

‏خلیل آسا درِ علم الیقین زن ‏

‏ ‏‏ندای «لااُحبّ الآفلین» زن.(139)‏

‏ ‏

15 / 2 / 23 

*  *  *

‏ ‏

‏     آن حضرت ابراهیمش، که تقریباً رأس انبیای سلف بود، با تبرش برداشت آن بتها را‏‎ ‎‏همه را شکست. هیچ خوف این را هم نداشت که بیندازندش توی آتش. خوف این‏‎ ‎‏حرفها را نداشت؛ اگر داشت که پیغمبر نبود. یک همچو موجودی که با یک قدرتهای‏‎ ‎‏بزرگ جنگ می کند و یک تنه خودش تنهایی در مقابل یک همچو قدرتهایی می ایستد که‏‎ ‎‏بعداً بیایند بخواهند آتشش بزنند.(140)‏

29 / 11 / 56 

*  *  *

‏ ‏

‏     ابراهیم را که ملاحظه می کنید، تیشه اش را برداشت این بتهایی که مال اشراف بود،‏‎ ‎‏شکست و با اشراف درافتاد برای منافع توده ها و برای اینکه ظلم به توده ها اینها‏‎ ‎‏نکنند.(141)‏

23 / 7 / 57 

*  *  *

‏ ‏

‏     مردهای تاریخ بسیاریشان تنها ایستادند در مقابل قدرتها. حضرت ابراهیم تنهایی‏‎ ‎‏ایستاد و بتها را شکست؛ که وقتی آمدند گفتند که یک کسی به او ـ ابراهیم ـ می گفتند این‏‎ ‎‏کار را باید کرده باشد. تنهایی قیام کرد در مقابل بت پرستها و در مقابل شیطان وقت، و از‏‎ ‎‏تنهایی نترسید برای اینکه این قیامْ قیامِ لله بود، برای خدا بود. و چون قیام برای خدا بود،‏

کتابسیمای معصومین (ع) در اندیشه امام خمینی (س)صفحه 58
‏هر دو طرفش نفع است.(142)‏

28 / 8 / 57 

*  *  *

‏     ابراهیم خلیل ـ سلام الله علیه ـ با یک دست صحف را داشت و با دست دیگر تبر‏‎ ‎‏برای سرکوبی بتها.(143)‏

2 / 6 / 58 

*  *  *

‏ ‏

‏     حضرت ابراهیم خودش بوده و یک تبری؛ از طبقۀ پایین، در مقابل آن نمرود عصر‏‎ ‎‏قیام کرد، و آن مظاهر آنها، که مظاهر اشرافیتشان بود و بت هم آن وقت ‏‏[‏‏از‏‎ ‎‏]‏‏مظاهر‏‎ ‎‏اشرافی بود، آنها را شکست.(144)‏

12 / 6 / 58 

*  *  *

‏ ‏

‏     سلام بر آن ابراهیم خلیل الله که یک تنه بر بتها و بت پرستها یورش برد و از تنهایی و‏‎ ‎‏آتش نهراسید.(145)‏

16 / 5 / 65 

*  *  *

‏ ‏

‏     تمام بت شکنیها و مبارزات و جنگهای حضرت ابراهیم با نمرودیان و ماه و خورشید‏‎ ‎‏و ستاره پرستان مقدمۀ یک هجرت بزرگ و همۀ آن هجرتها و تحمل سختیها و سکونت‏‎ ‎‏در وادی غیر ذی زرع و ساختن بیت وفدیۀ اسماعیل، مقدمۀ بعثت و رسالتی است که در‏‎ ‎‏آن، ختم پیام آوران، سخن اولین و آخرین بانیان و مؤسسان کعبه را تکرار می کند و‏‎ ‎‏رسالت ابدی خود را با کلام ابدی اِنَّنیِ بَری ءٌ مِمّٰا تُشْرِکُون‏‎[2]‎‏ ابلاغ می نماید که اگر غیر از این‏‎ ‎

کتابسیمای معصومین (ع) در اندیشه امام خمینی (س)صفحه 59
‏تحلیل و تفسیری ارائه دهیم، اصلاً در زمان معاصر، بت و بت پرستی وجود ندارد.(146)‏

6 / 5 / 66 

*  *  *

‏ ‏

‏     ‏‏هر کس قیام کردبرای اقامۀ عدل، سیلی خورد. ابراهیم خلیل الله چون قیام کرد برای‏‎ ‎‏عدالت، سیلی خورد و او را به آتش انداختند. از صدر عالم تا حالا تاوان این چیزهایی که برای‏‎ ‎‏عدالت، برای حکومت عدل بوده است، این تاوان را پرداخته اند و باید هم بپردازند؛ هر وقت‏‎ ‎‏به یک نحو. ما فرض می کنیم اینی که گفته می شود ـ گفته شده است غلط و بر خلاف واقع ـ که‏‎ ‎‏بعض انبیا قیام برای اقامۀ عدل نکردند، همان موعظه کردند، همان صحبت کردند. ما فرض‏‎ ‎‏می کنیم که این حرف «جنگ نکردند»، ما فرض می کنیم صحیح باشد، اما شما ملاحظه کنید‏‎ ‎‏مقدسترین چیزهایی که برای کفار بوده است، بتها بوده اند. اگر یک کسی تنهایی بدون اینکه‏‎ ‎‏وحشت بکند ـ خدای نخواسته ـ بیاید اینجا و به خدا جسارت بکند، این به جنگ مسلمین‏‎ ‎‏برنخاسته؟ اگر به خدا سب کند، به رسول خدا سب کند، این به جنگ مسلمین برنخاسته؟ این‏‎ ‎‏تنهایی قیام کرده بر ضد مسلمین. اگر ابراهیم خلیل الله ما فرض کنیم هیچ کاری نکرده جز اینکه‏‎ ‎‏عصایش را کشیده و بتها را شکسته ـ مقدسترین چیزی که پیش بت پرستها بوده آن بوده ـ این‏‎ ‎‏قیام بر ضد آنها نیست؟ این قیام مسلحانه نیست؟ این بالاتر از قیام مسلحانه نیست؟ چنانچه‏‎ ‎‏لشکرهایی مسلحانه به شما قیام کنند، علیه شما قیام کنند، ما بین او و ما بین آن که مسلحانه‏‎ ‎‏قیام نکرده، اما آمده علناً لعن می کند به مقدسات شما، شما او را بدتر می دانید یا این ‏‏[‏‏را‏‏]‏‏؟‏‎ ‎‏هیچ شک ندارد که مسلم این را بدتر می داند، آنها هم همین طور بودند.بنابراین، این حرف‏‎ ‎‏غلط که حضرت عیسی ـ سلام الله علیه ـ همین موعظه کرده و نصیحت کرده یا حضرت‏‎ ‎‏موسی همان مقدار کارهای مختصر را کرده ‏‏[‏‏چیست؟‏‏]‏‏ حالا بعضیشان که خوب، قیام کردند.‏‎ ‎‏ولی این مسئله مسئله ای بوده است که در تمام ایام، در تمام دنیا، از صدر عالم تا حالا بوده و تا‏‎ ‎‏آخر هم خواهد بود که هر کس قیام کرد برای اینکه عدالت ایجاد کند، حکومت عدل ایجاد‏‎ ‎‏کند، سیلی خورده. پس ما گله ای نداریم که چون قیام کردیم برای اقامۀ عدل، برای حکومت‏‎ ‎‏عدل، برای حکومت اسلامی، سیلی بخوریم. ما باید زیادتر سیلی بخوریم. آن وقت یک نحو‏

کتابسیمای معصومین (ع) در اندیشه امام خمینی (س)صفحه 60
‏بوده، حالا نحو دیگری بوده. اما در اینکه تاوان را باید پس بدهیم، مثل هم است. ابراهیم خلیل‏‎ ‎‏الله تاوان را پس داد، موسای کلیم الله داد و رسول خدا داد و امیرالمؤمنین آن همه شدت کشید‏‎ ‎‏و ائمۀ ما آن قدر سختی کشیدند؛ برای اینکه آن ها همه در نظر داشتند که حکومت عدل ایجاد‏‎ ‎‏کنند. اگر فقط حضرت ابراهیم می آمد و دعا می کرد و ذکر می کرد، این دیگر تو آتشش‏‎ ‎‏نمی انداختند.‏‏(147)‏

23 / 5 / 66 

*  *  *

‏ ‏

‏     ابراهیم مسائل را می گفت؛ بعد هم بر می داشت ‏‏[‏‏با‏‏]‏‏ بتهایی که آن وقت ‏‏[‏‏بود‏‏]‏‏ ـ مثل‏‎ ‎‏این بود که یکی به خدای تبارک و تعالی در مذهب ما جسارت کند ـ این طور معارضه‏‎ ‎‏می کرد باهاشان. ولی مسائل را هم می گفت، مقابله می کرد با ستم، مقابله می کرد با‏‎ ‎‏ظلم.(148)‏

19 / 8 / 66 

*  *  *

‏ ‏

‎ ‎

کتابسیمای معصومین (ع) در اندیشه امام خمینی (س)صفحه 61

  • )) (انعام / 76ـ78).
  • )) «من از آنچه شما شریک خدا قرار می دهید بیزارم» (انعام / 78).