بخش سوم: تاریخ پیامبر اکرم (ص)

دارالحکومه

‏ ‏

دارالحکومه‎[1]‎

‏ ‏

‏     ‏‏مسجد مسلمین در زمان رسول خداـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ و در زمان خلفایی‏‎ ‎‏که بودند ـ هرجور بودند ـ مسجد مرکز سیاست اسلام بوده است.در روز جمعه با‏‎ ‎‏خطبۀ جمعه مطالب سیاسی است ـ مطالب مربوط به جنگها، مربوط به سیاست‏‎ ‎‏مدن، اینها همه درمسجد درست می شده است؛ شالوده اش در مسجد ریخته‏

کتابسیمای معصومین (ع) در اندیشه امام خمینی (س)صفحه 125
‏می شده است در زمان رسول خداو در زمان دیگران و در زمان حضرت امیر ـ‏‎ ‎‏سلام الله علیه.(316)‏

23 / 8 / 44 

*  *  *

‏ ‏

‏     ‏‏مسجدها در صدر اسلام به این صورتی که بعدش به توسط اشخاصی منحرف به این‏‎ ‎‏صورتهای مبتذل درآمد، در صدر اسلام اینطور نبوده. مسجدها محلی بوده است که از همان‏‎ ‎‏مسجد ارتش راه می افتاد برای جنگ با کفار و با قلدرها؛ از همان توی مسجد. آنجا خطبه‏‎ ‎‏خوانده می شد، دعوت می شدند مردم به اینکه فلان ـ مثلاً ـ آدم متعدی در فلان جا قیام کرده بر‏‎ ‎‏ضد مسلمین یا مال مردم را چپاول می کند، قلدری می کند، انحرافات دارد، و از همان مسجد راه‏‎ ‎‏می افتادند و می رفتند طرف دشمن. از همان جا قراردادها حاصل می شد‏‏.(317)‏

20 / 8 / 57 

*  *  *

‏ ‏

‏     ‏‏مسجد و منبر در صدر اسلام مرکز فعالیتهای سیاسی بوده. جنگهایی که در اسلام می شده‏‎ ‎‏است بسیاری از آن از مسجد طرحش ریخته می شد یا از منبر حضرت امیر ـ سلام الله علیه ـ به‏‎ ‎‏حسب بعضی خطبه هایی که در نهج البلاغه جمع شده است، خطیب بزرگ و فخر خطباست، با‏‎ ‎‏آن خطبه های بزرگ مردم را تجهیز می کردند برای دفاع از اسلام. و همین طور دستورهای‏‎ ‎‏اخلاقی، دستورهای عقیدتی، و همه چیز، در این کتاب مقدس هست. مسجد جایی بوده است‏‎ ‎‏که از آنجا شروع می شده است به فعالیتهای سیاسی. منبر هم جایی بوده است که محل خطبه ها‏‎ ‎‏بوده است، خطبه های سازنده و سیاسی.‏‏(318)‏

27 / 3 / 58 

*  *  *

‏ ‏

‏     صدر اسلام مرکز سیاست بوده مساجد. مساجد مثل اینها نبوده است که فقط مرکز‏

کتابسیمای معصومین (ع) در اندیشه امام خمینی (س)صفحه 126
‏چه باشد. خطبۀ نماز جمعه خطبۀ سیاسی بوده همیشه. مساجد مرکز بسیج قشون بوده؛‏‎ ‎‏مرکز تبلیغات اسلام بوده است.(319)‏

28 / 3 / 58 

*  *  *

‏ ‏

‏     پیغمبر در مسجد زندگی می کرد و در همان مسجد با مردم معاشرت می کرد و از‏‎ ‎‏همان مسجد هم تجهیز می کرد جیوش را برای کوبیدن قدرتها.(320)‏

30 / 4 / 58 

*  *  *

‏ ‏

‏     مسجد پیغمبراکرم هم مثل این مسجدهای شما نبوده است. مسجد اعظم، یک جای‏‎ ‎‏کوچکی، یک سقفی با این لیفهای خرما یک چیزی درست کرده بودند. یک دیوار‏‎ ‎‏این قدری هم برای اینکه مثلاً حیوانات وارد نشوند، با یک چیزی یا گِلی از همین ها‏‎ ‎‏درست کرده بودند. اما سرنوشت اسلام را یک همچو مسجدی درست می کردند،‏‎ ‎‏مسجد بود، همچو نبود که قبّه و بارگاه باشد بعد میان تهی! از آن تشریفات خالی بود،‏‎ ‎‏لکن از همان جا روم و ایران را شکست دادند.(321)‏

12 / 6 / 58 

*  *  *

‏ ‏

‏     مسجد مرکز تبلیغ است. در صدر اسلام از همین مسجدها جیْشها، ارتشها، راه‏‎ ‎‏می افتاده، مرکز تبلیغ احکام سیاسی اسلام بوده مسجد. هر وقت یک گرفتاری پیدا‏‎ ‎‏می شد، صدا می کردند که «الصَّلوةُ باِلجَماعَة»، اجتماع می کردند؛ آن گرفتاری را طرح‏‎ ‎‏می کردند، این صحبتها را می کردند. مسجد، مرکز اجتماع سیاسی است.(322)‏

26 / 6 / 58 

*  *  *


کتابسیمای معصومین (ع) در اندیشه امام خمینی (س)صفحه 127
‏     ‏‏در صدر اسلام از مسجدهالشکرها بیرون می رفت؛یعنی، نماز جمعه وقتیکه بپا می شد،در‏‎ ‎‏نماز جمعه بسیج می کردند طوایف را برای مقابله با دشمنهای اسلام. مسجدها ستاد بود.‏‏(323)‏

14 / 3 / 58 

*  *  *

‏ ‏

‏     مسجد النبی مرکز سیاست اسلامی بوده است و ثقل قدرت اسلامی.(324)‏

3 / 5 / 61 

*  *  *

‏ ‏

‏     ‏‏در صدر اسلام،مسجد و نماز جمعه یک ابزاری بود در دست کسانی که می خواستند فعالیت‏‎ ‎‏در امور کشوری بکنند. از مسجد همۀ این مسائل بیرون می رفت شکل می گرفت و نماز جمعه ها‏‎ ‎‏این طور نبود. شما خطبه هایی ‏‏[‏‏را‏‏] ‏‏که در نماز جمعه های آن وقت خوانده شده است ملاحظه‏‎ ‎‏می فرمایید که چه وضعی بوده است آن نماز جمعه ها و چه محتوایی داشته است.‏‏(325)‏

22 / 7 / 61 

*  *  *

‏ ‏

‏     ‏‏در صدر اسلام، امام جمعه و مسجد، این دو ابزار در دست مسلمانها بوده است و هر وقت‏‎ ‎‏می خواستند جنگ بروند از مسجد تجهیز می کردند، هر وقت می خواستند یک کار مهمی بکنند‏‎ ‎‏در مسجد طرح می کردند و اعلام می کردند که نماز جمعه است، نماز جماعت است، بیایید،‏‎ ‎‏برای کاری می رفتند آنجا، نمازشان را هم می خواندند و مسائل سیاسیشان را ‏‏[‏‏هم‏‏]‏‏ می گفتند و‏‎ ‎‏اجرا می کردند .‏‏(326)‏

22 / 7 / 61 

*  *  *

‏ ‏

‏     اسلام مساجد را سنگر قرار داد و وسیله شد از باب اینکه از همین مساجد، از همین‏‎ ‎‏جمعیتها، از همین جمعات، از همین جمعه ها و جماعات، همۀ اموری که اسلام را به‏

کتابسیمای معصومین (ع) در اندیشه امام خمینی (س)صفحه 128
‏پیش می برد و قیام را به پیش می برد، مهیا باشد.(327)‏

25 / 7 / 61 

*  *  *

‏ ‏

‏     مسجدالحرام و مساجد در زمان رسول اکرم مرکز جنگ ها و مرکز سیاست ها و مرکز‏‎ ‎‏امور اجتماعی و سیاسی بوده. اینطور نبوده است که در مسجد پیغمبر ـ صلی الله علیه‏‎ ‎‏وآله ـ همان مسائل عبادی نماز و روزه باشد؛ مسائل سیاسی اش بیشتربوده.هروقت‏‎ ‎‏می خواستند به جنگ بفرستند اشخاص راوبسیج کنند مردم را برای جنگ ها، از مسجد‏‎ ‎‏شروع می کردند این امور را.(328)‏

25 / 5 / 62 

*  *  *

‏ ‏

‏     در صدر اسلام، مساجد، محافل و نمازها جنبه سیاسی داشته است، از مسجد راه‏‎ ‎‏می انداختند لشکر را به جنگی که باید بکنند و به آنجایی که باید بفرستند. از مسجد‏‎ ‎‏مسائل سیاسی طرح ریزی می شد ـ از مسجد ـ مسجد محل این بود که مسائل سیاسی در‏‎ ‎‏آن طرح بشود.(329)‏

23 / 2 / 63 

*  *  *


کتابسیمای معصومین (ع) در اندیشه امام خمینی (س)صفحه 129

‎ ‎

کتابسیمای معصومین (ع) در اندیشه امام خمینی (س)صفحه 130

  • )) بیانات امام پیرامون مسجد دارالحکومة پیامبر(ص) به طور مفصل در کتاب «امام در سنگر نماز» (تبیان، دفتر هفتم) به چاپ رسیده است و در صورت نیاز به تفضیل بیشتر باید به آن کتاب رجوع کرد.