ایمان به خدا

‏‏ ‏

‏‏ایمان به خدا‏

‏‏ ‏

‏‏     ‏‏قیام برای خداست که خاتم النبیین ـ صلی الله علیه و آله ـ را یک تنه بر تمام عادات و‏‎ ‎‏عقاید جاهلیت غلبه داد و بتها را از خانه خدا برانداخت و به جای آن توحید و تقوا را‏‎ ‎‏گذاشت و نیز آن ذات مقدس را به مقام قابَ قوسیْن أوأدنی‏‎[1]‎‏ رساند.(354)‏

‏‏15 / 2 / 23 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏     در یکی از جنگها یکی از صاحب منصبها گفت که در آن طلایۀ جنگ، که‏‎ ‎‏پیشقدمهایشان بودند، پیشقراولها بودند، سی هزار نفر بودند آنها، شصت هزار نفر‏‎ ‎‏بودند، گفت که ما سی نفر بشویم: یکی من، بیست و نه نفر دیگر با من همراهی کنید تا‏‎ ‎‏برویم سراغ اینها! ما این شصت هزار را، سی نفری این شصت هزار را بزنیم تا بفهمد!‏‎ ‎‏هشتصد هزار نفر هم اصلِ اردوی روم بود. گفتند آخر با سی نفر نمی شود. بالاخره با او‏‎ ‎‏چک و چک کردند تا حاضرش کردند که شصت نفر باشند. برای هر هزار نفر یک نفر‏‎ ‎‏رفتند و شکستند، شبیخون زدند و شکستند برای اینکه قوه داشتند؛ یک قوه ای بود در‏‎ ‎‏آنها، قوۀ اعتقاد به خدا.(355)‏

‏‏11 / 9 / 57 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏     من از خدای تبارک و تعالی می خواهم که ماها را بیدار کند و ما را به صورت صدر اول‏‎ ‎‏اسلام درآورد و ملتهای ما را مثل ملت صدر اول اسلام کند که خالصْ ایمان بود و خالصْ‏
‏‎

‎‏قدرت ایمانی بود و قدرت اسلامی بود؛ که غلبه کردند یک جمعیت چند هزار نفری بر‏‎ ‎‏یک امپراتوری که بیشتر از تمام جمعیت این مسلمینی که می خواستند جنگ بروند‏‎ ‎‏[‏‏بود‏‏]‏‏. دو مقابلِ این جمعیت پیشقدمهایشان بودند، و در عقبْ ... زایدِ بر این داشتند! این‏‎ ‎‏پیشقدمهایشان دو مقابلِ تمام جمعیت اسلام بود و مع ذلک اینها بر آنها غلبه کردند! و این‏‎ ‎‏نبود جز اینکه ایمان بود که غلبه پیدا می کرد.(356)‏

‏‏17 / 1 / 58 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏     ارتش اسلام در صدر اسلام، با آنکه ارتشی ضعیف بود به حسب ساز و برگ، شاید‏‎ ‎‏هر چند نفر یک شمشیر داشتند، هر چند نفر یک اسب داشتند لکن چون قوّت ایمان‏‎ ‎‏داشتند، در ظرف کمتر از نیم قرن بر تمام قدرتهایی که در آن وقت بود غلبه کردند؛ تمام‏‎ ‎‏قدرتها را خاضع کردند.(357)‏

‏‏22 / 1 / 58 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏     رمز پیروزی مسلمین در صدر اسلام، وحدت کلمه و قوّت ایمان بود؛ قوّت ایمان بود‏‎ ‎‏که یک لشکر ضعیف را بر امپراتوریهای بزرگ عالم غلبه داد، و سی نفر به قیادت خالدبن‏‎ ‎‏ولید‏‎[2]‎‏ بر شصت هزار نفر لشکر پیشقر اول روم غلبه کرد.(358)‏

‏‏31 / 1 / 58 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏     رمز پیروزی لشکر اسلام در صدر اسلام ـ با آنکه هیچ ابزار جنگی می شد بگویی‏‎ ‎‏نداشتند ـ قیامِ لله بود. نهضت برای خدا، ایمان به خدا، پیروز کرد پیغمبر اکرم را. مأیوس‏
‏‎

‎‏نشدن و استقامت کردن در راه خدا، پیروزی را نصیب پیغمبر کرد. اصحاب رسول اکرم‏‎ ‎‏در صدر اسلام قدرت ایمان داشتند، و با قدرت ایمان به پیش رفتند؛ به طوری که با‏‎ ‎‏جمعیت بسیار کم و با نداشتن ابزار جنگ، بر دو امپراتوری بزرگ آن روز دنیا ـ روم و‏‎ ‎‏ایران ـ غلبه کردند. نهضت کردند، و برای خدا نهضت کردند، و استقامت کردند.(359)‏

‏‏21 / 2 / 58 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏     این همان عقیده و ایمان است که در صدر اسلام هم بوده است. در آن وقت مسلمانان‏‎ ‎‏ده تا پانزده نفرشان یک شتر داشتند؛ لشکرهای رسول الله و لشکر مسلمین هر چند‏‎ ‎‏نفرشان یک شمشیر داشتند؛ آن هم یک شمشیر کهنه اما با این حال بر امپراتوری ایران و‏‎ ‎‏روم غلبه کردند.(360)‏

‏‏30 / 3 / 58 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏     آن هم که در صدر اول است و بالاتر از همه به حسب نظامش هست با سایرین در‏‎ ‎‏یک طبقه نشسته اند؛ با هم دوست اند، رفیق اند، صحبت می کنند و تفاهم دارند با هم. و‏‎ ‎‏لهذا یک لشکر و یک ارتش، آن وقتی که اسمش را هم نمی شد ارتش بگذارید ـ یک عده‏‎ ‎‏عرب بودند که اینها چندتاشان یک شمشیر داشتند، چندتاشان یک اسب داشتند ـ اینها‏‎ ‎‏غلبه کردند بر این دو امپراتوری بزرگ که امپراتوری روم بود و ایران ـ که بزرگترین‏‎ ‎‏امپراتوریهای آن وقت اینها بودند. این یک مشتی عرب از باب اینکه قوی بودند؛ ایمان‏‎ ‎‏داشتند و از ملت بودند و این طور نبود که بخواهند برای استفاده یک کاری بکنند، اینها‏‎ ‎‏می خواستند خدمت بکنند، اینها در مقابل آنها ایستادند. و از آن طرف با اینکه عدد زیاد‏‎ ‎‏بود و تجهیزات زیاد بود، ـ و عرض بکنم که ـ اسبها کذا و زین اسبها طلا و اینها، لکن‏‎ ‎‏روحیه نداشتند، اینها را در یکی از جنگها می بستندشان ! در «ذوالسلاسل» می بستند‏‎ ‎‏اینها را که مبادا فرار کنند! با زنجیر می آوردند که جنگ بکنند. عرب ها شمشیر را کشیده‏
‏‎

‎‏بودند و ریختند همۀ اینها را از بین بردند. یک عدد کمی با تجهیزات ناقص؛ یعنی ناقص‏‎ ‎‏که اصلاً «تجهیزات» اسم آن را نمی شد بگذاری، یک چند تا شمشیر و چند تا اسب و‏‎ ‎‏یک چندتا شتر. و اینها برای اینکه روحیۀ اینها روحیۀ مادی بود و ضعیف؛ روحیۀ آنها‏‎ ‎‏روحیۀ معنوی بود و قوی.(361)‏

‏‏1 / 5 / 58 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏     در صدر اسلام یک جمعیتهای کم و بی سازمان بر یک قدرتهای بسیار بزرگ با همۀ‏‎ ‎‏سازمانها که داشتند، قدرت ایمان این جمعیت کم را بر آن جمعیتهای بزرگ با همۀ‏‎ ‎‏سازوبرگی که داشتند غلبه داد.(362)‏

‏‏21 / 6 / 58 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏     ‏‏پیغمبر ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ با دست خالی، با یک عدّۀ معدود، بی ساز و برگ، هیچ‏‎ ‎‏چیز نداشتند ـ منزل هم نداشتند، یک عده ای بودند که توی مسجد ـ آنهائی که ـ «اصحاب‏‎ ‎‏صُفَّه» یک دسته ای بودند که از باب اینکه هیچ منزل نداشتند، هیچ چیز نداشتند، آمده بودند‏‎ ‎‏همه با هم توی مسجد، یک گوشه ای از مسجد را منزل قرار داده بودند. و «اصحاب صُفّه» به‏‎ ‎‏ایشان می گفتند. در جنگها وقتی که اینها می رفتند، هر چند نفرشان یک دانه شمشیر. آن هم‏‎ ‎‏چه شمشیری! یک شمشیری که مناسب آن وقت بود، با لیف خرما آن را آویزان کرده بودند به‏‎ ‎‏خودشان. هر چند نفرشان هم یک اسب و یک شتر داشتند ـ لکن حق بودند، و حق پیروز‏‎ ‎‏است. همین عدّۀ معدودِ کم بر امپراتوری روم و ایران، که آن وقت تمام عالم تقریباً معموره،‏‎ ‎‏تحت نفوذ این دو امپراتوری بود، غلبه کردند، شکست شان دادند. عدّه معدود، کم، لکن حق‏‎ ‎‏بودند و ایمان داشتند، با ایمان پیش بردند.‏‏(363)‏

‏‏10 / 7 / 58 ‏

‏‏*  *  *‏

‏
‏‎

‎‏     مشکلاتی بود که پیغمبر اکرم در صدر اسلام داشت و مسلمین داشتند، لکن چون‏‎ ‎‏قدرت ایمان داشتند توانستند که اسلام را قبل از گذشت نیم قرن، در تقریباً تمام کره که‏‎ ‎‏آن وقت معموره بود مستقر کنند.(364)‏

‏‏22 / 7 / 58 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏     ‏‏این قدرت ایمان بود که یک مشت مردم را که هیچ نداشتند غلبه داد. این همان قدرتی بود که‏‎ ‎‏در صدر اسلام با یک ابزار کم و یک عدد کم غلبه کردند بر روم با آن بساط و بر امپراتوری ایران‏‎ ‎‏با آن همه ابزار. آنها تهی بودند از ایمان؛ و اینها دست پر بودند در ایمان، غلبه کردند.‏‏(365)‏

‏‏10 / 8 / 58 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏     صلوات و سلام خداوند بر رسول خدا پیامبر عظیم الشأن که یک تنه قیام فرمود در‏‎ ‎‏مقابل بت پرستان و مستکبرین، و پرچم توحید را به نفع مستضعفین به اهتزاز درآورد، و‏‎ ‎‏از قِلت عُدّه و عدد نهراسید، و با عِدۀ قلیل بدون ساز و برگ جنگی کافی و با نیروی ایمان‏‎ ‎‏و قوتِ تصمیم بر سرکشان و ستمکاران تاخت، و ندای توحید را در کمتر از نیم قرن بر‏‎ ‎‏بزرگترین معمورۀ جهان به گوش جهانیان رساند.(366)‏

‏‏30 / 8 / 58 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏     ‏‏پیغمبر اکرم تجهیزاتی نداشتند. اینها عددشان کم، تجهیزاتشان کم و آن طرف دارای ثروتهای‏‎ ‎‏زیاد، تجهیزات زیاد. مع ذلک چون خدا می خواست، چون اتکالشان به خدا بود، از این جهت‏‎ ‎‏غلبه کردند. افراد کم بر افراد زیاد غلبه کردند. و افرادی که هیچ تجهیزات صحیحی نداشتند، بر‏‎ ‎‏افرادی که قشرهای مختلفی که از اطراف جزیرة العرب جمع شده بودند که نگذارند اسلام‏‎ ‎‏محقق بشود، افراد کم و تجهیزات کم، بر افراد زیاد و تجهیزات زیاد غلبه کردند. برای اینکه،‏
‏‎

‎‏اتکالشان به خدا بود. یک نفر از اینهایی که با ارادۀ تابع اراده خدا می رفت، عده ای از آنها را از‏‎ ‎‏بین می برد‏‏.(367)‏

‏‏30 / 9 / 58 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏     ‏‏سرّ پیشرفتی که در صدر اسلام است این است که، سربازان اسلام با تعداد کمی که داشتند‏‎ ‎‏در مقابل تعداد زیادی از سربازان دشمن، که یکی ایران و یکی روم بود و بسیار هم مجهز بودند،‏‎ ‎‏ایستادند و پیروز شدند، زیرا سلاح معنوی داشتند. یعنی اعتقادشان بر این بود که اگر ما برویم و‏‎ ‎‏کشته شویم، باز هم سعادتمند هستیم، و اگر بکشیم هم ما سعادتمندیم. آن وقت دشمن فقط‏‎ ‎‏برای دنیا بود که آن هم با فشاری که بر آنها می آوردند می جنگیدند. ببینید در جنگ ذات‏‎ ‎‏سلاسل، دشمن، سربازان خود را به زنجیر بسته بود که فرار نکنند. آیا با این اعتقاد می شود‏‎ ‎‏جنگید؟ سرّ اینکه لشکراسلام پیروز شد و آنها شکست خوردند همین بود، که آنها روحیه شان‏‎ ‎‏را به واسطۀ اینکه ایمان به خدا نداشتند، بکلی از دست داده بودند. آخر آنها برای چه کسی کار‏‎ ‎‏بکنند و برای چه منظوری خود را بکشند؟ آیا خودشان را بکشند که یک نفر، فرض کنید شاه و‏‎ ‎‏یا پسر شاه، آنهمه بساط داشته باشد؟ برای چه این سربازها آنطور فداکاری کنند؟ اما اینجا‏‎ ‎‏اینطور نیست، اینجا فداکاری برای اسلام است. فداکاری برای خداست. خدا هم بر ما حق دارد.‏‎ ‎‏هر چه ما داریم از خداست و هر چه داریم باید در راه او بدهیم. بنابراین، سرّ پیروزی صدر‏‎ ‎‏اسلام همین دو کلمه بود: ایمان به خدا و ایمان نداشتن به خدا‏‏.(368)‏

‏‏26 / 2 / 59 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏     همان طوری که سربازهای صدر اسلام بودند و با عدد کمی، فتحهای بزرگی کردند.‏‎ ‎‏سرّ اینکه این عدد کم به امپراتوری ایران غلبه کرد، این بود که آنها ایمان داشتند.(369)‏

‏‏15 / 3 / 59 ‏

‏‏*  *  *‏

‏
‏‎

‎‏     یک قدری تاریخ اسلام و قضایایی که در صدر اسلام واقع شده شما ببینید در یک‏‎ ‎‏جنگی که واقع شده است، وقتی که یک قلعه ای را بسته بودند و کفار در آن نشسته بودند‏‎ ‎‏و خوب، آن وقت هم که وسایلی نبود که بروند بالا و بمباران کنند، باید این قلعه فتح‏‎ ‎‏بشود، خوب، دیوارهای بلند و کذا. یکی از سردارهای اسلام گفت که نیزه ها را زیر سپر‏‎ ‎‏بگذارید من می نشینم روی سپر، من را بالا کنید تا بروم به دیوار برسم، می روم آنجا با‏‎ ‎‏آنها در داخل جنگ می کنم، در را باز می کنم. یک نفر برای یک جمعیتی که یک قلعه را‏‎ ‎‏داشتند همین کار را کردند. این نیزه ها را زیر سپر گذاشتند او نشست روی سپر با این‏‎ ‎‏نیزه ها بلند کردند تا به برج رسید، به دیوار رسید. آن شخص رفت در آنجا و جنگ کرد و‏‎ ‎‏در را باز کرد. این اسلام است که این کار را می کند، این ایمان است که این کار را‏‎ ‎‏می کند.(370)‏

‏‏21 / 4 / 59 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏     در صدر اسلام جناح مؤمنین با ساز و برگ اندک و ایمان و تعهد بسیار بر‏‎ ‎‏جناحهای کفر مجهز به همه نوع ساز و برگ فراوان روز و قدرتهای شیطانی پیروز‏‎ ‎‏گردیدند.(371)‏

‏‏18 / 4 / 60 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‎ ‎

‏‎

‎

• )) «به قدر دو کمان یا نزدیکتر از آن شد». (نجم / 9).
• )) خالدبن ولید از سرداران بزرگ عرب که در جنگ احد از فرماندهان مشرکین بود و باعث شکست مسلمین شد و بعد از پذیرش اسلام فرماندهی سپاه مسلمین را در جنگ موته به عهده داشت.