صبر و استقامت

‏‏ ‏

‏‏صبر و استقامت‏

‏‏ ‏

‏‏     ‏‏استقامت ـ که لازمۀ رهبری انبیای گرام است ـ به طور کامل در رسول اکرم بود: واسْتَقِم کَمَا‏‎ ‎‏أُمِرتَ‏‎[1]‎‏؛ نهضت کن و استقامت کن. این دو خاصیت در پیشبرد مقاصد بزرگ پیغمبر اسلام‏‎ ‎‏دخالت داشت: قیام و استقامت. این استقامت موجب شد که با اینکه هیچ در دست نداشت و‏
‏‎

‎‏تمام قوای قدرتمندان برخلاف او بود ـ به طوری که در مکه نمی توانست به طور علن دعوت کند‏‎ ‎‏ـ لکن مأیوس نمی شد از اینکه نمی تواند علناً مردم را دعوت کند. مأیوس نبود. دعوت زیرزمینی‏‎ ‎‏بود. یکی یکیها را به خود جذب کرد، تا وقتی که تشریف بردند به مدینه، مأمور شدند که مردم را‏‎ ‎‏دعوت کنند به قیام: قُل إِنَّمَا أَعِظُکُم بِوَاحِدَةٍ أَن تَقُومُوالله ‏‎[2]‎‏؛ در اینجا دعوت به قیام است. دعوت‏‎ ‎‏جمع به قیام جمع است؛ و مهم قیامِ لله ، برای خدا‏‏.(372)‏

‏‏21 / 2 / 58 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏     ‏‏پیغمبر اکرم از همۀ این گرفتاریهایی که ما داشتیم بیشتر گرفتاری داشت. چندین ماه یا چند‏‎ ‎‏سال در حبس بود ایشان. در شعب ابوطالب محصور بود و مع ذلک، مقاومت کرد.‏‏(373)‏

‏‏8 / 7 / 59 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏     ‏‏مایی که خودمان را امت پیغمبر اکرم می دانیم و شیعۀ ائمۀ معصومین می دانیم، باید ببینیم که‏‎ ‎‏آنها در مدت زندگی شان برای اسلام تحمل چه نارواییها، چه گرفتاریها، کرده اند.‏‏(374)‏

‏‏3 / 2 / 60 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏     طبقات محروم و زجرکشیدۀ انقلاب به اندازۀ پیامبران عظیم الشأن و پیغمبر اسلام در‏‎ ‎‏طول زندگی، خصوصاً سیزده سال قبل از هجرت، رنج و زحمت متحمل نشده اند؛ ولی‏‎ ‎‏چون هدف بزرگ بود با روی گشاده تحمل کردند.(375)‏

‏‏22 / 11 / 60 ‏

‏‏*  *  *‏

‏
‏‎

‎‏     در این بیست و چند سال که پیغمبر اکرم در بین این مردم بود چه مصیبتهایی از همین‏‎ ‎‏مردم دید، و چه مصیبتهایی را پیش بینی کرد، و توجه به اینکه او ولیّ امر این ملت است‏‎ ‎‏و استقامت این ملت هم از او خواسته شده است، و فَاسْتَقِمْ کَمٰا اُمِرْتَ وَ مَنْ تٰابَ مَعَکَ‏‎[3]‎‎ ‎‏این است که موجب نگرانی رسول خداست.(376)‏

‏‏21 / 3 / 62 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏     به اندازه ای که برای پیغمبر اکرم گرفتاری پیش آمد برای هیچ کس پیش نیامد، ولی‏‎ ‎‏ایشان تا آخر ایستادند و به تکلیفشان عمل کردند.(377)‏

‏‏12 / 10 / 62 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏     رسول خدا به حسب روایاتی که وارد شده است فرموده است: که این آیه شریفه ای‏‎ ‎‏که وارد شده است که: فَاسْتَقِمْ کَمٰا اُمِرْتَ وَ مَنْ تٰابَ مَعَکَ یعنی به آن چیزهایی که امر به‏‎ ‎‏تو شده است، دستور داده شده است استقامت کن و کسانی هم که همراه تو هستند،‏‎ ‎‏مؤمنین به تو هستند، آنها هم استقامت کنند در روایت است که پیغمبر فرمود: «شیّبتنی‏‎ ‎‏سورةُ هود‏‎[4]‎‏» ـ برای این آیه ـ سوره هود مرا پیر کرد. برای این آیه ای که وارد شده است‏‎ ‎‏که استقامت کن و هر کسی هم همراهت است استقامت کنند.(378)‏

‏‏25 / 2 / 63 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏     پیغمبر که فرمود که من ریشم سفید شد برای این، پیر شدم برای این. خود ایشان که‏
‏‎

‎‏استقامت داشت، یرای اینکه «وَ مَنْ تٰابَ مَعَکَ» پهلوش است یعنی پیغمبر مأمور شده‏‎ ‎‏است که اشخاصی هم که همراه او هستند، اشخاصی هم که ایمان به او آوردند، آنها هم‏‎ ‎‏استقامت کنند و آن شما هستید.(379)‏

‏‏25 / 2 / 63 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏     این هیاهوها و بساطی که مخالفین اسلام در صدر اسلام راه می انداختند در زمان‏‎ ‎‏خود پیغمبر اکرم و بعدها همیشه بوده است، لکن خداوند امر فرموده است که ما مستقیم‏‎ ‎‏باشیم، استقامت کنیم.(380)‏

‏‏30 / 2 / 63 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏     پیغمبر اکرم(ص) قیام کردند، پایداری کردند، زحمت ها را متحمل شدند، در مکه با‏‎ ‎‏آن همه زحمت مواجه شده و در محاصرۀ «شعب» آن همه رنج کشیدند، و بعد در مدینه‏‎ ‎‏تمام ایام زندگی شان را با رنج و زحمت تمام کردند، و حضرت حتی در بستر بیماری به‏‎ ‎‏جیش اُسامه‏‎[5]‎‏ دستور حرکت دادند.(381)‏

‏‏18 / 6 / 63 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏     شما پیروان رسول الله هستید که در راه دین خدا چه رنجهای طاقتفرسا کشیده و چه‏‎ ‎‏زحمتها متحمل گردیده اند. در مکه با آنهمه فشارها و تهمتها و اهانتها؛ و در مدینه با‏‎ ‎‏آنهمه جنگها و دفاعهای خردکننده. ولی آن حضرت و یاران وفادارش چون کوهی استوار‏‎ ‎‏ایستاده و برای اسلام و مسلمانان خدمت می کردند. و شیعۀ امیرالمؤمنین و فرزندان آن‏
‏‎

‎‏بزرگوار هستید که در راه خداوند هر رنج و تعبی را استقبال کردند.(382)‏

‏‏22 / 11 / 63 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‏ ‏

‏‏     ‏‏پیغمبر هم تمام عمرش صرف این شد دیگر، صرف مجاهده شد. آن وقت که مکه بود آن‏‎ ‎‏جور مجاهدات می کرد و آن جور خون دل می خورد، وقتی هم مدینه آمد جنگها، آن همه‏‎ ‎‏جنگ، بگویید همۀ جنگها دفاعی بوده، و حال آنکه بعضی اش که نبوده، حالا همه دفاعی.‏‏(383)‏

‏‏4 / 1 / 65 ‏

‏‏*  *  *‏

‏‎ ‎

‏‎

‎

• )) «و چنانکه مأموری پایداری کن.» (شوری / 15).
• )) «ای رسول ما بگو به امت که من به یک سخن شما را پند می دهم و آن سخن این است که شما خالص برای خدا قیام کنید.» (سباء / 46).
• )) «پس ای رسول ما تو چنانکه مأموری استقامت کن و کسی که با همراهی تو به خدا رجوع کرد (نیز پایدار باشد)» (هود / 112).
• )) علم الیقین؛ ج 2، ص 971.
• )) اشاره به لشکری که پیامبر(ص) برای فرستادن به مرز روم تهیه دیده و فرماندهی آن را بر عهده اسامة بن زید نهاده بود.