بخش چهارم: تاریخ اهل بیت (ع)

امام صادق (ع)

امام صادق(ع)

‏ ‏

‏     ‏‏«گفت بیرون آمد حضرت صادق، علیه السلام، از مسجد و حال آنکه گم شده بود‏‎ ‎‏مرکوب آن حضرت. فرمود: "اگر خداوند ردّ کند آن را به من، هر آینه شکر می کنم او را‏‎ ‎‏حقّ شکر او. " گفت درنگی نکرد تا آنکه آن مرکوب آورده شد. پس فرمود: "الحمدلله ."‏‎ ‎‏قائلی عرض کرد: فدایت شوم، آیا شما نگفتید شکر خدا می کنم حقّ شکر او را؟"‏‎ ‎‏فرمود: آیا نشنیدی که من گفتم: الحمدلله ‏‎[1]‎‏».(774)‏

*  *  *

‏     آنچه از برای حضرت صادق، علیه السلام، در حال عبادت حاصل شده از برای‏‎ ‎‏دیگران ممکن نیست.(775)‏

*  *  *

‏ ‏

‏     در حدیث است که «حضرت صادق، علیه السلام، صدقه می دادند به شکر،‏‎ ‎‏پرسیدند: "چطور به شکر صدقه می دهید؟" فرمود: "شکر را از هر چیز بیشتر دوست‏‎ ‎‏دارم؛ و میل دارم به آن چیزی که محبوبترین اشیاست پیش من صدقه دهم‏‎[2]‎‏."(776)‏

*  *  *

‏ ‏

‏     ‏‏حضرت امام صادق(ع) در شرایطی که تحت فشار حکام ستمکار قرار دارد و در حال تقیه به‏

کتابسیمای معصومین (ع) در اندیشه امام خمینی (س)صفحه 293
‏سر می برد و قدرت اجرایی ندارد و بسیاری اوقات تحت مراقبت و محاصره به سر می برد، برای‏‎ ‎‏مسلمانان تکلیف معین می کند، و حاکم و قاضی نصب می فرماید. آیا این کار آن حضرت چه‏‎ ‎‏معنا دارد؟ و اصولاً بر این نصب و عزل چه فایده ای مترتب است؟ مردان بزرگ، که دارای سطح‏‎ ‎‏فکر وسیعی می باشند، هیچ گاه مأیوس نگردیده و به وضع فعلی خود ـ که در زندان و اسارت به‏‎ ‎‏سر می برند و معلوم نیست آزاد می شوند یا نه ـ نمی اندیشند؛ و برای پیشبرد هدف خویش در‏‎ ‎‏هر شرایطی که باشند طرح نقشه می کنند، تا بعداً اگر توانستند شخصاً آن طرح را به مرحلۀ اجرا‏‎ ‎‏درآورند؛ و اگر خودشان فرصت نیافتند، دیگران ـ هر چند بعد از دویست یا سیصد سال ـ دنبال‏‎ ‎‏این طرح بروند و اجرا نمایند. اساس بسیاری از نهضتهای بزرگ به همین صورتها بوده است.‏‎ ‎‏رئیس جمهور سابق اندونزی، سوکارنو‏‎[3]‎‏ در زندان دارای این افکار بوده، و نقشه ها کشیده و‏‎ ‎‏طرحها داده که بعداً به اجرا درآمده است.‏

‏     امام صادق(ع) علاوه بر دادن طرح، نصب هم فرموده اند. این نصب امام(ع) اگر برای آن روز‏‎ ‎‏بود، البته کار لغوی محسوب می شد؛ ولی آن حضرت به فکر آینده بودند. مثل ما نبودند که فقط‏‎ ‎‏به فکر خودش باشد و وضع خود را بنگرد. فکر امت بوده؛ فکر بشر بوده؛ فکر همۀ عالم بوده‏‎ ‎‏است. می خواسته بشر را اصلاح کند؛ و قانون عدل را اجرا نماید. او باید در هزار و چند صد‏‎ ‎‏سال پیش طرح بدهد، نصب نماید، تا آن روز که ملتها بیدار شدند، ملت اسلام آگاه گردید و قیام‏‎ ‎‏کرد، دیگر تحیری نباشد وضع حکومت اسلامی و رئیس اسلام معلوم باشد‏‏.(777)‏

*  *  *

‏ ‏

‏     اینکه جناب صادق فرمود: «من عبادت حقّ می کنم حبّا له» شاید مقامات معمولی آن‏‎ ‎‏سرور باشد، چنانچه شیخ عارف کامل‏‎[4]‎‏ ما، دام ظلّه، می فرمود. و این نحو عبادت از‏‎ ‎‏خواصّ آنهاست.(778)‏

*  *  *


کتابسیمای معصومین (ع) در اندیشه امام خمینی (س)صفحه 294
‏     حضرت ابی عبدالله با آن تقیۀ کذایی و کذایی، آن «روایت مقبوله‏‎[5]‎‏» را می فرماید و‏‎ ‎‏مقابله می کند با آنها. مقابله می کند با کلام، با تبلیغ؛ تبلیغ بر ضدشان می کند، مردم را‏‎ ‎‏سوق می دهد به خلاف آنها.(779)‏

1 / 4 / 50 

*  *  *

‏ ‏

‏     ‏‏حضرت صادق ـ سلام الله علیه ـ از قراری که نقل شده است، آن آخری که در معرض‏‎ ‎‏موتشان بوده است، جمع کردند عده ای را دور خودشان از عشیرۀ خودشان گفتند که شما‏‎ ‎‏فردای قیامت نیایید بگویید که من مثلاً پسر حضرت صادق بودم، من برادر او بودم، من زن او‏‎ ‎‏بودم. نخیر، اینها نیست در کار، عمل در کار است. باید همه با عملتان پیش خدا بروید.‏‏(780)‏

14 / 6 / 58 

*  *  *

‏ ‏

‏     ما در آستانۀ روز مقدسی هستیم و عید مبارکی که در آن روز، بزرگترین شخصیت‏‎ ‎‏عالم برای اصلاح بشر و تحول بزرگتر تحولات، و نیز ولادت با سعادت فرزند او حضرت‏‎ ‎‏صادق ـ سلام الله علیه ـ که مذهب را ترویج و اسلام را ارائه داد به مردم.(781)‏

2 / 11 / 59 

*  *  *

‏ ‏

‏     مُبیِّن احکام اسلام و ایده های رسول اکرم، ذُریّۀ مطّهر ایشان و خصوص حضرت‏‎ ‎‏جعفر بن محمد صادق هستند.(782)‏

4 / 11 / 59 

*  *  *


کتابسیمای معصومین (ع) در اندیشه امام خمینی (س)صفحه 295
‏     ولادت با سعادت رسول اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ و ولات فرزند بزرگوارش،‏‎ ‎‏مبدأ همۀ فیضها و حامل پیامهای رسول اکرم، حضرت صادق ـ سلام الله علیه ـ تبریک‏‎ ‎‏عرض می کنم.(783)‏

12 / 10 / 61 

*  *  *

‏ ‏

‏     برای حضرت صادق ـ علیه السلام ـ هم که مجال بود برای اینکه علم فقه را باید‏‎ ‎‏توسعه بدهند و بیان کنند و بعضی از مسائل البته غیرفقهی هم بوده است، لکن‏‎ ‎‏سرگرمی ایشان به آن علومی که نمی شد که معطل بماند و علم شریعت بود، این هم باز‏‎ ‎‏نگذاشتند، نشد. حَمَله هم نداشتند؛ حَمَله فقه بود، اما حمله آن علوم نبود.(784)‏

18 / 5 / 63 

*  *  *

‏ ‏

‏     معرف حضرت صادق ـ سلام الله علیه ـ بعد از اینکه خود پیغمبر معرف است، خود‏‎ ‎‏وجودش معرف است. این فقهی است که با زبان ایشان بسط پیدا کرده است که برای‏‎ ‎‏احتیاج بشر از اول تا آخر، هر مسئله ای پیش بیاید، مسائل مستحدثه، مسائلی که بعدها‏‎ ‎‏خواهد پیش آمد، که حالا ما نمی دانیم، این فقه از عهدۀ جوابش بر می آید و هیچ احتیاج‏‎ ‎‏ندارد به این که یک تأویل و تفسیر باطلی بکنیم. ‏

‏     خود فقه، خود کتاب و سنت، خود فقهی که اکثرش را حضرت صادق ـ سلام الله علیه‏‎ ‎‏بیان فرموده است، این فقه همۀ احتیاجات صوری و معنوی و فلسفی و عرفانی همۀ بشر‏‎ ‎‏را در طول مدت الی یوم القیامه ‏‏[‏‏تأمین کرده،‏‏]‏‏ این محتوایش این طور است. اینها معرفی‏‎ ‎‏است که خود اینها معرف این بزرگواران اند و ما نمی توانیم که از آنها تعریفی بکنیم که‏‎ ‎‏لایق آنها باشد.(785)‏

19 / 8 / 66 

*  *  *

‎ ‎

کتابسیمای معصومین (ع) در اندیشه امام خمینی (س)صفحه 296

  • )) اصول کافی؛ ج 2، ص 97، «کتاب ایمان و کفر»، «باب الشکر»، ح 18.
  • )) تهذیب الاحکام؛ ج 4، ص 331.
  • )) احمد سوکارنو (1901ـ1970 م) که بر اثر مجاهدات ضداستعماری خود مدتها در زندان و تبعید به سر برد. و در سال 1949 م رسماً به ریاست جمهوری کشور اندونزی رسید.
  • )) مراد مرحوم آیت الله العظمی شاه آبادی بوده است که حضرت امام بین سالهای 1347ـ1354 ه .ق در درس، عرفان و اخلاق ایشان حاضر می شده اند.
  • )) «روایت مقبوله» روایت عمربن حنظله است که از امام صادق(ع) دربارۀ تحاکم به طاغوت پرسید و حضرت آن را منع فرمود. وسائل الشیعه؛ ج 18، ص 98 ـ 99.