احکام قسم خوردن

مساله 2670ـ‏ اگر قسم بخورد که کاری را انجام دهد یا ترک کند مثلاً قسم‏‎ ‎‏بخورد که روزه بگیرد، یا دود استعمال نکند، چنانچه عمداً مخالفت کند، باید کفاره‏‎ ‎‏بدهد، یعنی یک بنده آزاد کند، یا ده فقیر را سیر کند، یا آنان را بپوشاند، و اگر اینها را‏‎ ‎‏نتواند باید سه روز، روزه بگیرد.‏

مساله 2671ـ‏ قسم چند شرط دارد:‏

‏اول: کسی که قسم می خورد باید بالغ و عاقل باشد و اگر می خواهد راجع به مال‏‎ ‎‏خودش قسم بخورد باید در حال بالغ شدن سفیه نباشد و حاکم شرع او را از تصرف‏‎ ‎‏در اموالش منع نکرده باشد و از روی قصد و اختیار قسم بخورد، پس قسم خوردن‏‎ ‎‏بچه و دیوانه و مست و کسی که مجبورش کرده اند، درست نیست، و همچنین است‏‎ ‎‏اگر در حال عصبانی بودن بی قصد قسم بخورد.‏

‏دوم: کاری را که قسم می خورد انجام دهد، باید حرام و مکروه نباشد و کاری را‏‎ ‎‏که قسم می خورد ترک کند، باید واجب و مستحب نباشد و اگر قسم بخورد که کار‏‎ ‎‏مباحی را به جا آورد باید ترک آن در نظر مردم بهتر از انجامش نباشد و نیز اگر قسم‏‎ ‎‏بخورد کار مباحی را ترک کند باید انجام آن در نظر مردم بهتر از ترکش نباشد.‏

‏سوم: به یکی از اسامی خداوند عالم قسم بخورد که به غیر ذات مقدس او گفته‏‎ ‎‏نمی شود مانند «خدا» و «الله» و نیز اگر به اسمی قسم بخورد که به غیر خدا هم‏‎ ‎‏می گویند ولی بقدری به خدا گفته می شود که هر وقت کسی آن اسم را بگوید، ذات‏‎ ‎‏مقدس حق در نظر می آید، مثل آن که به خالق و رازق قسم بخورد صحیح است. بلکه‏

کتابرساله توضیح المسائلصفحه 427
‏اگر به لفظی قسم بخورد که بدون قرینه، خدا به نظر نمی آید ولی او قصد خدا را کند‏‎ ‎‏بنابر احتیاط باید به آن قسم عمل نماید.‏

‏چهارم: قسم را به زبان بیاورد و اگر بنویسد یا در قلبش آن را قصد کند صحیح‏‎ ‎‏نیست ولی آدم لال اگر با اشاره قسم بخورد صحیح است.‏

‏پنجم: عمل کردن به قسم برای او ممکن باشد و اگر موقعی که قسم می خورد‏‎ ‎‏ممکن باشد و بعد تا آخر وقتی که برای قسم معین کرده عاجز شود یا برایش مشقت‏‎ ‎‏داشته باشد قسم او از وقتی که عاجز شده به هم می خورد.‏

مساله 2672ـ‏ اگر پدر از قسم خوردن فرزند جلوگیری کند، یا شوهر از قسم‏‎ ‎‏خوردن زن جلوگیری نماید، قسم آنان صحیح نیست.‏

مساله 2673ـ‏ اگر فرزند بدون اجازۀ پدر و زن بدون اجازۀ شوهر قسم بخورد،‏‎ ‎‏قسم آنان بعید نیست صحیح نباشد لکن نباید احتیاط را ترک کنند.‏

مساله 2674ـ‏ اگر انسان از روی فراموشی، یا ناچاری به قسم عمل نکند، کفاره‏‎ ‎‏بر او واجب نیست. و همچنین است اگر مجبورش کنند که به قسم عمل ننماید. و‏‎ ‎‏قسمی که آدم وسواسی می خورد، مثل این که می گوید والله الآن مشغول نماز‏‎ ‎‏می شوم و بواسطۀ وسواس مشغول نمی شود، اگر وسواس او طوری باشد که‏‎ ‎‏بی اختیار به قسم عمل نکند کفاره ندارد.‏

مساله 2675ـ‏ کسی که قسم می خورد، اگر حرف او راست باشد قسم خوردن او‏‎ ‎‏مکروه است و اگر دروغ باشد حرام و از گناهان بزرگ می باشد، ولی اگر برای این که‏‎ ‎‏خودش یا مسلمان دیگری را از شر ظالمی نجات دهد، قسم دروغ بخورد اشکال‏‎ ‎‏ندارد بلکه گاهی واجب می شود و این جور قسم خوردن غیر از قسمی است که در‏‎ ‎‏مسائل پیش گفته شد.‏

‎ ‎

کتابرساله توضیح المسائلصفحه 428