[پیشگفتار]

الحَمدُ لله رَبِّ العالَمِینَ وَ صَلَّی الله عَلی سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیِّبِینَ وَ لَعنَةُ‎ ‎الله عَلی اعدائِهِم اجمَعینَ.

‏الهی جنود عقل و رحمان را در باطن قلب ما بر جنود جهل و شیطان غلبه ده و‏‎ ‎‏خرگاه معرفت خود را در بسیط روح ما بپایدار و چشم امید ما را از غیر خود کور‏‎ ‎‏فرما، و به خود و معارف خویش روشنی بخش، و دست تصرّف شیطان و جنود‏‎ ‎‏او را از مملکت باطن ما قطع کن، و آن را به تصرّف خود آور و ما را به عنایات‏‎ ‎‏خاصّه و معارف مخصوصۀ خود مزید اختصاص ده و به جذبۀ محبت خود‏‎ ‎‏مجذوب فرما و به قرب نافله و فریضه‏‎[1]‎‏ مشرّف گردان و دست وسیلۀ ما را از‏‎ ‎‏دامن پرشرف و فضیلت‏‏ محمّد ‏‏[‏‏صلی الله علیه و آله و سلّم‏‏]‏‏ و اهل بیت او ‏

کتابشرح حدیث جنود عقل و جهلصفحه 3
‏کوتاه نفرما، و نور مقدّس آنان را با ما مشفوع و شفاعت آنها را مرزوق فرما؛ ‏انَّکَ‎ ‎ذُو فَضلٍ عَظیمٍ.

‏و بعد، چون احادیث شریفۀ اهل بیت عصمت و طهارت ـ علیهم السلام ـ را که‏‎ ‎‏خلفاء رحمان و خلاصۀ بنی الانسانند، روحانیَّت و نورانیَّتی است که در دیگر‏‎ ‎‏کلمات و احادیث یافت نشود؛ چه که آن از سرچشمۀ علم رحمانی و فیض‏‎ ‎‏سبحانی نازل، و دستِ تصرف هوا و نفس امّاره از آن دور، و دیو پلید و شیطانِ‏‎ ‎‏بعید از خیانت به آن مهجور است، و نورانیّت نفوس شریفه و طهارت ارواح‏‎ ‎‏لطیفۀ آن بزرگان دین و اولیاء یقین، در کلام آنها جلوه نموده، بلکه نور کلام حق‏‎ ‎‏از گریبان احادیث آنها تجلّی فرموده؛ ‏‏«‏قُل کُلٌّ یَعمَلُ عَلی شَاکِلَتِهِ‏»‏‎[2]‎‏ از این‏‎ ‎‏جهت، نفوس لطیفۀ مومنان را ـ که از فاضل طینت آنان مخلوق‏‎[3]‎‏، و به ماء‏‎ ‎‏محبّت ایشان معجون است ـ از آن احادیث شریفه اهتزازاتی روحانی و طربهائی‏‎ ‎‏معنوی حاصل آید که به وصف نیاید، و رابطۀ معنویّه بین ارواح مقدّسۀ آنان و‏‎ ‎‏قلوب لطیفۀ اینان به واسطۀ آن حاصل شود.‏

‏واین که از ‏‏قرآن‏‏ شریف به «حبل ممدودِ بین آسمان و زمین» تعبیر شده‏‎[4]‎‏، شاید‏‎ ‎‏یک وجهش همین باشد که رابطۀ روحانیّه و واسطۀ معنویه بین عالم قدس و‏‎ ‎‏ارواح انس است. از این رو از کلمات حضرات معصومین ـ علیهم الصّلوة و‏

کتابشرح حدیث جنود عقل و جهلصفحه 4
‏السلام ـ که از ارواح متعلقۀ به عالم قدس ونفوس منقطعۀ به حضرت انس صدور‏‎ ‎‏یافته، به «حبلِ ممدود بین آسمان و زمین» تعبیر می توان ‏‏[‏‏کرد‏‏]‏‏. چه که سروران ما‏‎ ‎‏ـ علیهم السلام ـ آنچه در ارشاد خلق و اصلاح مخلوق بیان می فرمودند، از‏‎ ‎‏سرچشمۀ علم کامل لدُنّی رسول اکرم است که از صراح وحی الهی و علم ربّانی‏‎ ‎‏بوده و از قیاسات و اختراعات، که ساخته بدست تصرّف شیطان است، عاری و‏‎ ‎‏بری است. و همان طور که دربارۀ رسول اکرم ‏‏[‏‏صلی الله علیه و آله و سلم‏‏]‏‏ وارد‏‎ ‎‏است که: ‏‏«‏مَا یَنطِقُ عَنِ الهَوی * ان هُوَ الاَّ وَحیٌ یُوحَی‏»‏‎[5]‎‏ در حضرات ائمۀ‏‎ ‎‏هدی جاری و ساری است؛ چنانچه در احادیث شریفه بدان اشارت است.‏‎[6]‎

‏لهذا این قاصر را به خاطر افتاد که حدیث شریفی که در ‏‏کافی‏‏ شریف، مشتمل بر‏‎ ‎‏«جنود عقل و جهل» است‏‎[7]‎‏ و متضمّن اُمّهات فضائل و رذائل است، به قدر‏‎ ‎‏میسور و به طریق اجمال شرح کنم؛ شاید مومنی را از آن نفعی حاصل آید و این‏‎ ‎‏خود موجب جبران نقایص قاصر شود. و مشتمل نمودم این وجیزه را بر‏‎ ‎‏مقدمه ای و چند مقاله و یک خاتمه.‏


کتابشرح حدیث جنود عقل و جهلصفحه 5

کتابشرح حدیث جنود عقل و جهلصفحه 6

  • )) اشاره است به این حدیث قدسی: «... وَ ما تَقَرَّبَ الَیَّ عَبدٌ بِشَیءٍ احَبَّ الیَّ مِمّا افتَرَضتُ عَلَیهِ، وَ انَّهُ لَیَتَقَرَّبَ الَیَّ بِالنّافِلَةِ حَتّی اُحِبَّهُ ...». نزدیک نشده است بنده ای به من، به چیزی که محبوبتر است به من از آنچه که بر او واجب کردم، و او با نافله به من نزدیک می شود تا آنجا که محبوب من می شود. (اصول کافی، ج 2، ص 263ـ262، کتاب الایمان و الکفر، باب 145، ح 8ـ7).
  • )) بگو هر کس بر طریقۀ خویش عمل می کند.  (اسراء / 84).
  • )) اشاره است به این حدیث نبوی که خطاب به امیرالمومنین علی (علیه السلام) فرمودند: «... شِیعَتُکَ خُلِقُوا مِن فَضلِ طینَتِنا ...». شیعیان و پیروان تو از زیادی طینت ما خَلق شده اند. (بحارالانوار، ج 65، ص 7، کتاب الایمان و الکفر، باب 15، ح 1).
  • )) اشاره است به این حدیث نبوی: «... کِتابُ الله حَبلٌ مَمدُودٌ مِنَ السَّماءِ الَی الارضِ ...» کتاب خدا، ریسمانی است که از آسمان تا زمین کشیده شده است. بحار الانوار، ج 23، ص 108، کتاب الامامة، باب 7، ح 11 و 12.
  • )) پیامبر از رویِ هوای نفس سخن نمی گوید، و آنچه می گوید جز وحی الهی نیست. (نجم / 4ـ3).
  • )) از امام صادق (علیه السلام) روایت شده که فرمودند: «حَدِیثی حَدیثُ ابی، وَ حَدیثُ ابی حَدیثُ  جَدِّی، وَ حَدیثُ جَدِّی حَدیثُ الحُسَینِ، وَ حَدیثُ الحُسَینِ حَدیثُ الحَسَنِ، وَ حَدیثُ الحَسَنِ حَدیثُ امیرِالمُؤمِنینَ، وَ حَدیثُ امیرِالمُؤمِنینَ ـ عَلَیهِ السَّلامُ ـ حَدیثُ رَسُولِ الله، وَ حَدیثُ رَسُولِ الله ـ صَلَّی الله عَلَیهِ وَ آلِهِ ـ قَولُ الله عَزَّوَجَلَّ».گفتار من گفتار پدرم، و گفتار پدرم گفتار جدّم، و گفتار جدّم گفتار حسین، و گفتار حسین گفتار حسن، و گفتار حسن گفتار امیرمومنان (علیه السلام)، و گفتار امیرمومنان گفتار پیامبر خدا، و گفتار پیامبر خدا (صلّی الله علیه و آله) سخن خدای عزّوجلّ است. (اصول کافی، ج 1، ص 42، کتاب فضل العلم، باب 15، ح 14).
  • )) اصول کافی، ج 1، ص 15، کتاب العقل و الجهل، باب 1، ح 14.