احکام خوردنیها و آشامیدنیها

‏‏مساله 2624ـ‏‏ خوردن گوشت مرغی که مثل شاهین چنگال دارد حرام است و‏‎ ‎‏خوردن گوشت پرستو و هُدهُد مکروه می باشد.‏

‏‏مساله 2625ـ‏‏ اگر چیزی را که روح دارد از حیوان زنده جدا نمایند، مثلاً دنبه یا‏‎ ‎‏مقداری گوشت از گوسفند زنده ببرند، نجس و حرام می باشد.‏

‏‏مساله 2626ـ‏‏ پانزده چیز از حیوانات حلال گوشت، حرام است:‏

‏‏1ـ خون 2ـ فضله 3ـ نری 4ـ فرج 5ـ بچه دان 6ـ غدد که آن را دشول می گویند‏‎ ‎‏7ـ تخم که آن را دنبلان می گویند 8ـ چیزی که در مغز کله است و به شکل نخود‏‎ ‎‏می باشد 9ـ مغز حرام که در میان تیرۀ پشت است 10ـ پی که در دو طرف تیرۀ پشت‏‎ ‎‏است 11ـ زهره دان 12ـ سپرز (طحال) 13ـ بول دان (مثانه) 14ـ حدقۀ چشم‏‎ ‎‏15ـ چیزی که در میان سُم است و به آن ذات الاشاجع می گویند.‏

‏‏مساله 2627ـ‏‏ خوردن سرگین و آب دماغ حرام است و احتیاط واجب آن است‏‎ ‎‏که از خوردن چیزهای خبیث دیگر که طبیعت انسان از آن متنفر است اجتناب کنند،‏‎ ‎‏ولی اگر پاک باشد و مقداری از آن بطوری با چیز حلال مخلوط شود که در نظر مردم‏‎ ‎‏نابود حساب شود، خوردن آن اشکال ندارد.‏

‏‏مساله 2628ـ‏‏ خوردن کمی از تربت حضرت سیدالشهداء ‏‏علیه السلام‏‏ برای شفا، و‏‎ ‎‏خوردن گِل داغستان و گِل ارمنی برای معالجه اگر علاج منحصر به خوردن اینها باشد‏‎ ‎‏اشکال ندارد.‏

‏‏مساله 2629ـ‏‏ فرو بردن آب بینی و خلط سینه که در دهان آمده، حرام نیست. و‏
‏‎

‏‏مساله 2630ـ‏‏ خوردن چیزی که برای انسان ضرر دارد حرام است.‏

‏‏مساله 2631ـ‏‏ خوردن گوشت اسب و قاطر و الاغ مکروه است و اگر کسی با آنها‏‎ ‎‏وطی کند یعنی نزدیکی نماید حرام می شوند و باید آنها را از شهر بیرون ببرند و در‏‎ ‎‏جای دیگر بفروشند.‏

‏‏مساله 2632ـ‏‏ اگر با گاو و گوسفند و شتر نزدیکی کنند، بول و سرگین آنها نجس‏‎ ‎‏می شود و آشامیدن شیر آنها هم حرام است و باید بدون آن که تاخیر بیفتد آن حیوان‏‎ ‎‏را بکشند و بسوزانند و کسی که با آن وطی کرده پول آن را به صاحبش بدهد بلکه اگر‏‎ ‎‏به بهیمۀ دیگری هم نزدیکی کند شیر آن حرام می شود.‏

‏‏مساله 2633ـ‏‏ آشامیدن شراب، حرام و در بعضی از اخبار بزرگترین گناه شمرده‏‎ ‎‏شده است و اگر کسی آن را حلال بداند در صورتی که ملتفت باشد که لازمۀ حلال‏‎ ‎‏دانستن آن تکذیب خدا و پیغمبر می باشد کافر است. از حضرت امام جعفر‏‎ ‎‏صادق ‏‏علیه السلام‏‏روایت شده است که فرمودند: شراب ریشۀ بدیها و منشا گناهان است و‏‎ ‎‏کسی که شراب می خورد، عقل خود را از دست می دهد و در آن موقع خدا را‏‎ ‎‏نمی شناسد و از هیچ گناهی باک ندارد و احترام هیچ کس را نگه نمی دارد و حق‏‎ ‎‏خویشان نزدیک را رعایت نمی کند و از زشتیهای آشکار رو نمی گرداند و روح ایمان‏‎ ‎‏و خداشناسی از بدن او بیرون می رود و روح ناقص خبیثی که از رحمت خدا دور‏‎ ‎‏است در او می ماند و خدا و فرشتگان و پیغمبران و مومنین، او را لعنت می کنند و تا‏‎ ‎‏چهل روز نماز او قبول نمی شود و روز قیامت روی او سیاه است و زبان از دهانش‏‎ ‎‏بیرون می آید و آب دهان او به سینه اش می ریزد و فریاد تشنگی او بلند است.‏

‏‏مساله 2634ـ‏‏ سر سفره ای که در آن شراب می خورند، اگر انسان یکی از آنان‏‎ ‎‏حساب شود بنابر احتیاط واجب نباید نشست و چیز خوردن از آن سفره حرام است.‏

‏‏مساله 2635ـ‏‏ بر هر مسلمان واجب است مسلمان دیگری را که نزدیک است از‏‎ ‎‏گرسنگی یا تشنگی بمیرد، نان و آب داده و او را از مرگ نجات دهد.‏

‏‎ ‎

‏‎