احکام نماز

احکام نماز (نماز مسافر)

‏مسافر باید نماز ظهر و عصر و عشا را با هشت شرط، شکسته به جا آورد یعنی‏‎ ‎‏دو رکعت بخواند:‏

‏شرط اول: آن که سفر او کمتر از هشت فرسخ شرعی نباشد.‏

مساله 1272ـ‏ کسی که رفتن و برگشتن او هشت فرسخ است، اگر رفتن او کمتر از‏‎ ‎‏چهار فرسخ نباشد، باید نماز را شکسته بخواند. بنابراین اگر رفتن سه فرسخ و‏‎ ‎‏برگشتن پنج فرسخ باشد، باید نماز را تمام بخواند.‏

مساله 1273ـ‏ اگر رفتن و برگشتن هشت فرسخ باشد باید نماز را شکسته‏‎ ‎‏بخواند چه همان روز و شب بخواهد برگردد یا غیر آن روز و شب.‏

مساله 1274ـ‏ اگر سفر مختصری از هشت فرسخ کمتر باشد، یا انسان نداند که‏‎ ‎‏سفر او هشت فرسخ است یا نه، نباید نماز را شکسته بخواند و چنانچه شک کند که‏‎ ‎‏سفر او هشت فرسخ است یا نه، در صورتی که تحقیق کردن برایش مشقت دارد، باید‏‎ ‎‏نمازش را تمام بخواند و اگر مشقت ندارد بنابر احتیاط واجب باید تحقیق کند که اگر‏‎ ‎‏دو عادل بگویند، یا بین مردم معروف باشد که سفر او هشت فرسخ است نماز را‏‎ ‎‏شکسته بخواند.‏

مساله 1275ـ‏ اگر یک عادل خبر دهد که سفر انسان هشت فرسخ است بنابر‏‎ ‎‏احتیاط واجب باید نماز را هم شکسته و هم تمام بخواند و روزه بگیرد و قضای آن را‏‎ ‎‏هم به جا آورد.‏

مساله 1276ـ‏ کسی که یقین دارد سفر او هشت فرسخ است، اگر نماز را شکسته‏‎ ‎‏بخواند و بعد بفهمد که هشت فرسخ نبوده، باید آن را چهار رکعتی به جا آورد و اگر‏‎ ‎‏وقت گذشته قضا نماید.‏

مساله 1277ـ‏ کسی که یقین دارد سفرش هشت فرسخ نیست، یا شک دارد که‏‎ ‎‏هشت فرسخ هست یا نه، چنانچه در بین راه بفهمد که سفر او هشت فرسخ بوده،‏

کتابرساله توضیح المسائلصفحه 201
‏اگرچه کمی از راه باقی باشد، باید نماز را شکسته بخواند و اگر بعد از تمام خواندن‏‎ ‎‏نماز، فهمید سفرش هشت فرسخ بوده، بنابر اقوی باید نماز را دوباره شکسته اعاده‏‎ ‎‏نماید، و در صورتی که وقت گذشته باشد، باید بنابر احتیاط واجب، نماز را دوباره‏‎ ‎‏قضا نماید.‏

مساله 1278ـ‏ اگر بین دو محلی که فاصله آنها کمتر از چهار فرسخ است، چند‏‎ ‎‏مرتبه رفت و آمد کند، اگرچه روی هم رفته هشت فرسخ شود، باید نماز را تمام‏‎ ‎‏بخواند.‏

مساله 1279ـ‏ اگر محلی دو راه داشته باشد، یک راه آن کمتر از هشت فرسخ و‏‎ ‎‏راه دیگر آن هشت فرسخ یا بیشتر باشد، چنانچه انسان از راهی که هشت فرسخ‏‎ ‎‏است به آنجا برود، باید نماز را شکسته بخواند و اگر از راهی که هشت فرسخ نیست‏‎ ‎‏برود، باید تمام بخواند.‏

مساله 1280ـ ‏اگر شهر دیوار دارد، باید ابتدای هشت فرسخ را از دیوار شهر‏‎ ‎‏حساب کند، و اگر دیوار ندارد باید از خانه های آخر شهر حساب نماید.‏

‏شرط دوم: آن که از اول مسافرت قصد هشت فرسخ را داشته باشد، پس اگر به‏‎ ‎‏جایی که کمتر از هشت فرسخ است مسافرت کند و بعد از رسیدن به آن جا قصد کند‏‎ ‎‏جایی برود که با مقداری که آمده هشت فرسخ شود، چون از اول قصد هشت فرسخ‏‎ ‎‏را نداشته، باید نماز را تمام بخواند. ولی اگر بخواهد از آنجا هشت فرسخ برود یا‏‎ ‎‏چهار فرسخ برود و به وطنش یا به جایی که می خواهد ده روز بماند برگردد باید نماز‏‎ ‎‏را شکسته بخواند.‏

مساله 1281ـ‏ کسی که نمی داند سفرش چند فرسخ است، مثلاً برای پیدا کردن‏‎ ‎‏گمشده ای مسافرت می کند و نمی داند که چه مقدار باید برود تا آن را پیدا کند، باید‏‎ ‎‏نماز را تمام بخواند. ولی در برگشتن، چنانچه تا وطنش یا جایی که می خواهد ده روز‏‎ ‎‏در آنجا بماند، هشت فرسخ یا بیشتر باشد، باید نماز را شکسته بخواند. و نیز اگر در‏‎ ‎‏بین رفتن قصد کند که چهار فرسخ برود و برگردد، چنانچه رفتن و برگشتن هشت‏‎ ‎‏فرسخ شود، باید نماز را شکسته بخواند.‏

مساله 1282ـ‏ مسافر در صورتی باید نماز را شکسته بخواند که تصمیم داشته‏

کتابرساله توضیح المسائلصفحه 202
‏باشد هشت فرسخ برود، پس کسی که از شهر بیرون می رود و مثلاً قصدش این است‏‎ ‎‏که اگر رفیق پیدا کند، سفر هشت فرسخی برود چنانچه اطمینان دارد که رفیق پیدا‏‎ ‎‏می کند، باید نماز را شکسته بخواند و اگر اطمینان ندارد، باید تمام بخواند.‏

مساله 1283ـ‏ کسی که قصد هشت فرسخ دارد، اگرچه در هر روز مقدار کمی‏‎ ‎‏راه برود وقتی به جایی برسد که دیوار شهر را نبیند و اذان آن را نشنود باید نماز را‏‎ ‎‏شکسته بخواند. ولی اگر در هر روز مقدار خیلی کمی راه برود که نگویند مسافر‏‎ ‎‏است، باید نمازش را تمام بخواند و احتیاط مستحب آن است که هم شکسته و هم‏‎ ‎‏تمام بخواند.‏

مساله 1284ـ‏ کسی که در سفر به اختیار دیگری است، مانند نوکری که با آقای‏‎ ‎‏خود مسافرت می کند چنانچه بداند سفر او هشت فرسخ است، باید نماز را شکسته‏‎ ‎‏بخواند.‏

مساله 1285ـ‏ کسی که در سفر به اختیار دیگری است، اگر بداند یا گمان داشته‏‎ ‎‏باشد که پیش از رسیدن به چهار فرسخ از او جدا می شود، باید نماز را تمام بخواند.‏

مساله 1286ـ‏ کسی که در سفر به اختیار دیگری است، اگر شک دارد که پیش از‏‎ ‎‏رسیدن به چهار فرسخ از او جدا می شود یا نه، باید نماز را شکسته بخواند. و نیز اگر‏‎ ‎‏شک او از این جهت است که احتمال می دهد مانعی برای سفر او پیش آید، چنانچه‏‎ ‎‏احتمال او در نظر مردم به جا نباشد باید نمازش را شکسته بخواند.‏

‏شرط سوم: آن که در بین راه از قصد خود بر نگردد، پس اگر پیش از رسیدن به‏‎ ‎‏چهار فرسخ از قصد خود برگردد یا مردد شود، باید نماز را تمام بخواند.‏

مساله 1287ـ‏ اگر بعد از رسیدن به چهار فرسخ از مسافرت منصرف شود،‏‎ ‎‏چنانچه تصمیم داشته باشد که همانجا بماند یا بعد از ده روز برگردد، یا در برگشتن و‏‎ ‎‏ماندن مردد باشد، باید نماز را تمام بخواند.‏

مساله 1288ـ‏ اگر بعد از رسیدن به چهار فرسخ از مسافرت منصرف شود و‏‎ ‎‏تصمیم داشته باشد که برگردد باید نماز را شکسته بخواند.‏

مساله 1289ـ‏ اگر برای رفتن به محلی حرکت کند و بعد از رفتن مقداری از راه‏‎ ‎‏بخواهد جای دیگری برود، چنانچه ازمحل اولی که حرکت کرده تا جایی که می خواهد‏

کتابرساله توضیح المسائلصفحه 203
‏برود، هشت فرسخ باشد، باید نماز را شکسته بخواند.‏

مساله 1290ـ‏ اگر پیش از آن که به هشت فرسخ برسد، مردد شود که بقیۀ راه را‏‎ ‎‏برود یا نه، و در موقعی که مردد است راه نرود و بعد تصمیم بگیرد که بقیه راه را‏‎ ‎‏برود، باید تا آخر مسافرت نماز را شکسته بخواند.‏

مساله 1291ـ‏ اگر پیش از آن که به هشت فرسخ برسد، مردد شود که بقیۀ راه را‏‎ ‎‏برود یا نه و در موقعی که مردد است مقداری راه برود و بعد تصمیم بگیرد که هشت‏‎ ‎‏فرسخ دیگر برود، یا چهار فرسخ برود و برگردد تا آخر مسافرت باید نماز را شکسته‏‎ ‎‏بخواند.‏

مساله 1292ـ‏ اگر پیش از آن که به هشت فرسخ برسد، مردد شود که بقیۀ راه را‏‎ ‎‏برود یا نه، و در موقعی که مردد است مقداری راه برود و بعد تصمیم بگیرد که بقیۀ‏‎ ‎‏راه را برود، چنانچه باقیماندۀ سفر او هشت فرسخ باشد یا چهار فرسخ باشد ولی‏‎ ‎‏بخواهد برود و برگردد، باید نماز را شکسته بخواند. ولی اگر راهی که پیش از مردد‏‎ ‎‏شدن و راهی که بعد از آن می رود روی هم هشت فرسخ باشد، بنابر احتیاط نماز را‏‎ ‎‏هم شکسته و هم تمام بخواند، اگرچه جمع واجب نیست و نماز شکسته است.‏

‏شرط چهارم: آن که نخواهد پیش ازرسیدن به هشت فرسخ ازوطن خود بگذرد،‏‎ ‎‏یا ده روز یا بیشتر در جایی بماند پس کسی که می خواهد پیش از رسیدن به هشت‏‎ ‎‏فرسخ از وطنش بگذرد، یا ده روز در محلی بماند، باید نماز را تمام بخواند.‏

مساله 1293ـ‏ کسی که نمی داند پیش ازرسیدن به هشت فرسخ ازوطنش می گذرد‏‎ ‎‏یا نه، یا ده روز در محلی می ماند یا نه، باید نماز را تمام بخواند.‏

مساله 1294ـ‏ کسی که می خواهد پیش از رسیدن به هشت فرسخ از وطنش‏‎ ‎‏بگذرد، یا ده روز در محلی بماند، و نیز کسی که مردد است که از وطنش بگذرد، یا ده‏‎ ‎‏روز در محلی بماند، اگر از ماندن ده روز یا گذشتن از وطن منصرف شود، باز هم باید‏‎ ‎‏نماز را تمام بخواند. ولی اگر باقیماندۀ راه هشت فرسخ باشد، یا چهار فرسخ باشد و‏‎ ‎‏بخواهد برود و برگردد، باید نماز را شکسته بخواند.‏

‏شرط پنجم: آن که برای کار حرام سفر نکند و اگر برای کار حرامی مانند دزدی‏‎ ‎‏سفر کند، باید نماز را تمام بخواند. و همچنین است اگر خود سفر حرام باشد، مثل آن‏

کتابرساله توضیح المسائلصفحه 204
‏که برای او ضرر داشته باشد، یا زن بدون اجازۀ شوهر سفری برود که بر او واجب‏‎ ‎‏نباشد ولی اگر مثل سفر حج واجب باشد، باید نماز را شکسته بخوانند.‏

مساله 1295ـ‏ سفری که اسباب اذیت پدر و مادر باشد حرام است و انسان باید‏‎ ‎‏در آن سفر نماز را تمام بخواند و روزه هم بگیرد.‏

مساله 1296ـ‏ کسی که سفر او حرام نیست و برای کار حرام هم سفر نمی کند،‏‎ ‎‏اگرچه در سفر، معصیتی انجام دهد، مثلاً غیبت کند یا شراب بخورد، باید نماز را‏‎ ‎‏شکسته بخواند.‏

مساله 1297ـ‏ اگر مخصوصاً برای آن که کار واجبی را ترک کند مسافرت نماید‏‎ ‎‏نمازش تمام است، پس کسی که بدهکار است، اگر بتواند بدهی خود را بدهد و‏‎ ‎‏طلبکار هم مطالبه کند، چنانچه در سفر نتواند بدهی خود را بدهد و مخصوصاً برای‏‎ ‎‏فرار از دادن قرض مسافرت نماید باید نماز را تمام بخواند ولی اگر مخصوصاً برای‏‎ ‎‏ترک واجب مسافرت نکند، باید نماز را شکسته بخواند و احتیاط مستحب آن است‏‎ ‎‏که هم شکسته و هم تمام بخواند.‏

مساله 1298ـ‏ اگر سفر او سفر حرام نباشد ولی حیوان سواری یا مرکب دیگری‏‎ ‎‏که سوار است غصبی باشد، نمازش شکسته است ولی اگر در زمین غصبی مسافرت‏‎ ‎‏کند، بنابر احتیاط واجب باید نماز را هم شکسته و هم تمام بخواند.‏

مساله 1299ـ‏ کسی که با ظالم مسافرت می کند اگر ناچار نباشد و مسافرت او‏‎ ‎‏کمک به ظالم باشد، باید نماز را تمام بخواند. و اگر ناچار باشد یا مثلاً برای نجات‏‎ ‎‏دادن مظلومی با او مسافرت کند، نمازش شکسته است.‏

مساله 1300ـ‏ اگر به قصد تفریح و گردش مسافرت کند حرام نیست و باید نماز‏‎ ‎‏را شکسته بخواند.‏

مساله 1301ـ‏ اگر برای لهو و خوش گذرانی به شکار رود، نمازش تمام است و‏‎ ‎‏چنانچه برای تهیه معاش به شکار رود، نمازش شکسته است و اگر برای کسب و زیاد‏‎ ‎‏کردن مال برود، احتیاط واجب آن است که نماز را هم شکسته و هم تمام بخواند،‏‎ ‎‏ولی باید روزه نگیرد.‏

مساله 1302ـ‏ کسی که برای معصیت سفر کرده، موقعی که از سفر برمی گردد‏

کتابرساله توضیح المسائلصفحه 205
‏اگر توبه کرده، باید نماز را شکسته بخواند. و اگر توبه نکرده، و چیزی هم که بازگشت‏‎ ‎‏را از جزئیت سفر معصیت خارج کند حادث نشده باشد باید تمام بخواند و احتیاط‏‎ ‎‏مستحب آن است که هم شکسته و هم تمام بخواند.‏

مساله 1303ـ‏ کسی که سفر او سفر معصیت است، اگر در بین راه از قصد‏‎ ‎‏معصیت برگردد، چنانچه باقیماندۀ راه هشت فرسخ باشد، یا چهار فرسخ باشد و‏‎ ‎‏بخواهد برود و برگردد، باید نماز را شکسته بخواند.‏

مساله 1304ـ‏ کسی که برای معصیت سفر نکرده، اگر در بین راه قصد کند که‏‎ ‎‏بقیۀ راه را برای معصیت برود، باید نماز را تمام بخواند ولی نمازهایی را که شکسته‏‎ ‎‏خوانده صحیح است.‏

‏شرط ششم: آن که از صحرانشینهایی نباشد که در بیابانها گردش می کنند و هر‏‎ ‎‏جا آب و خوراک برای خود و حشمشان پیدا کنند می مانند و بعد از چندی به جای‏‎ ‎‏دیگر می روند، و صحرانشینها در این مسافرتها باید نماز را تمام بخوانند.‏

مساله 1305ـ‏ اگر یکی از صحرانشینها برای پیدا کردن منزل و چراگاه‏‎ ‎‏حیواناتشان سفر کند، چنانچه سفر او هشت فرسخ باشد، احتیاط واجب آن است که‏‎ ‎‏هم شکسته و هم تمام بخواند.‏

مساله 1306ـ‏ اگرصحرانشین برای زیارت یا حج یاتجارت ومانند اینها مسافرت‏‎ ‎‏کند، باید نماز را شکسته بخواند.‏

‏شرط هفتم: آن که شغل او مسافرت نباشد، بنابراین شتردار و راننده و چوبدار و‏‎ ‎‏کشتیبان و مانند اینها، اگرچه برای بردن اثاثیۀ منزل خود مسافرت کنند، در غیر سفر‏‎ ‎‏اول باید نماز را تمام بخوانند. ولی در سفر اول اگرچه طول بکشد، نمازشان شکسته‏‎ ‎‏است.‏

مساله 1307ـ‏ کسی که شغلش مسافرت است اگر برای کار دیگری مثلاً برای‏‎ ‎‏زیارت یا حج مسافرت کند، باید نماز را شکسته بخواند. ولی اگر مثلاً شوفر، اتومبیل‏‎ ‎‏خود را برای زیارت کرایه بدهد و در ضمن خودش هم زیارت کند، باید نماز را تمام‏‎ ‎‏بخواند.‏

مساله 1308ـ‏ حمله دار یعنی کسی که برای رساندن حاجیها به مکّه مسافرت‏

کتابرساله توضیح المسائلصفحه 206
‏می کند. چنانچه شغلش مسافرت باشد، باید نماز را تمام بخواند و اگر شغلش‏‎ ‎‏مسافرت نباشد، باید شکسته بخواند.‏

مساله 1309ـ‏ کسی که شغل او حمله داری است و حاجیها را از راه دور به مکه‏‎ ‎‏می برد، چنانچه تمام سال یا بیشتر سال را در راه باشد، باید نماز را تمام بخواند.‏

مساله 1310ـ‏ کسی که در مقداری از سال شغلش مسافرت است، مثل شوفری‏‎ ‎‏که فقط در تابستان یا زمستان اتومبیل خود را کرایه می دهد، باید در سفری که‏‎ ‎‏مشغول به کارش هست نمازرا تمام بخواند واحتیاط مستحب آن است که هم شکسته‏‎ ‎‏و هم تمام بخواند.‏

مساله 1311ـ‏ راننده و دوره گردی که در دو سه فرسخی شهر رفت و آمد‏‎ ‎‏می کند، چنانچه اتفاقاً سفر هشت فرسخی برود، باید نماز را شکسته بخواند.‏

مساله 1312ـ‏ کسی که شغلش مسافرت است اگر ده روز یا بیشتر در وطن خود‏‎ ‎‏بماند، چه از اول قصد ماندن ده روز را داشته باشد، چه بدون قصد بماند، باید در‏‎ ‎‏سفر اولی که بعد از ده روز می رود، نماز را شکسته بخواند.‏

مساله 1313ـ‏ کسی که شغلش مسافرت است، اگر در غیر وطن خود ده روز‏‎ ‎‏بماند در سفر اولی که بعد از ده روز می رود، باید نماز را شکسته بخواند. چه از اول‏‎ ‎‏قصد ماندن ده روز را داشته باشد یا نداشته باشد.‏

مساله 1314ـ ‏کسی که شغلش مسافرت است، اگر شک کند که در وطن خود یا‏‎ ‎‏جای دیگر ده روز مانده یا نه، باید نماز را تمام بخواند.‏

مساله 1315ـ‏ کسی که در شهرها سیاحت می کند و برای خود وطنی اختیار‏‎ ‎‏نکرده، باید نماز را تمام بخواند.‏

مساله 1316ـ‏ کسی که شغلش مسافرت نیست، اگر مثلاً در شهری یا در دهی‏‎ ‎‏جنسی دارد که برای حمل آن مسافرتهای پی درپی می کند، باید نماز را شکسته‏‎ ‎‏بخواند.‏

مساله 1317ـ‏ کسی که از وطنش صرف نظر کرده و می خواهد وطن دیگری‏‎ ‎‏برای خود اختیار کند، اگر شغلش مسافرت نباشد باید در مسافرت نماز را شکسته‏‎ ‎‏بخواند.‏


کتابرساله توضیح المسائلصفحه 207
‏شرط هشتم: آن که به حد ترخص برسد یعنی از وطنش یا جایی که قصد کرده‏‎ ‎‏ده روز در آن جا بماند، بقدری دور شود که دیوار شهر را نبیند و صدای اذان آن را‏‎ ‎‏نشنود ولی باید در هوا غبار یا چیز دیگری نباشد که از دیدن دیوار و شنیدن اذان‏‎ ‎‏جلوگیری کند و لازم نیست بقدری دور شود که مناره ها و گنبدها را نبیند، یا دیوارها‏‎ ‎‏هیچ پیدا نباشد، بلکه همین قدر که دیوارها کاملاً معلوم نباشد کافی است.‏

مساله 1318ـ‏ کسی که به سفر می رود اگر به جایی برسد که اذان را نشنود ولی‏‎ ‎‏دیوار شهر را ببیند، یا دیوارها را نبیند و صدای اذان را بشنود چنانچه بخواهد در آنجا‏‎ ‎‏نماز بخواند، بنابر احتیاط واجب باید هم شکسته و هم تمام بخواند.‏

مساله 1319ـ‏ مسافری که به وطنش بر می گردد، وقتی دیوار وطن خود را ببیند‏‎ ‎‏و صدای اذان آن را بشنود، باید نماز را تمام بخواند ولی مسافری که می خواهد ده‏‎ ‎‏روز در محلی بماند، وقتی دیوار آنجا را ببیند و صدای اذانش را بشنود، بنابر احتیاط‏‎ ‎‏واجب باید نماز را تاخیر بیندازد تا به منزل برسد، یا نماز را هم شکسته و هم تمام‏‎ ‎‏بخواند.‏

مساله 1320ـ‏ هرگاه شهر در بلندی باشد که از دور دیده شود، یا بقدری گود‏‎ ‎‏باشد که اگر انسان کمی دور شود دیوار آن را نبیند، کسی که از آن شهر مسافرت‏‎ ‎‏می کند، وقتی به اندازه ای دور شود که اگر آن شهر در زمین هموار بود، دیوارش از‏‎ ‎‏آنجا دیده نمی شد، باید نماز خود را شکسته بخواند. و نیز اگر پستی و بلندی خانه ها‏‎ ‎‏بیشتر از معمول باشد، باید ملاحظۀ معمول را بنماید.‏

مساله 1321ـ‏ اگر از محلی مسافرت کند که خانه و دیوار ندارد وقتی به جایی‏‎ ‎‏برسد که اگر آن محل دیوار داشت از آنجا دیده نمی شد، باید نماز را شکسته بخواند.‏

مساله 1322ـ‏ اگر بقدری دور شود که نداند صدایی را که می شنود صدای اذان‏‎ ‎‏است یا صدای دیگری، باید نماز را شکسته بخواند. ولی اگر بفهمد اذان می گویند و‏‎ ‎‏کلمات آن را تشخیص ندهد، باید تمام بخواند.‏

مساله 1323ـ‏ اگر بقدری دور شود که اذان خانه ها را نشنود ولی اذان شهر را که‏‎ ‎‏معمولاً در جای بلند می گویند بشنود، نباید نماز را شکسته بخواند.‏

مساله 1324ـ‏ اگر به جایی برسد که اذان شهر را که معمولاً در جای بلند‏

کتابرساله توضیح المسائلصفحه 208
‏می گویند نشنود ولی اذانی را که در جای خیلی بلند می گویند بشنود، باید نماز را‏‎ ‎‏شکسته بخواند.‏

مساله 1325ـ‏ اگر چشم یا گوش او یا صدای اذان غیرمعمولی باشد در محلی‏‎ ‎‏باید نماز را شکسته بخواند که چشم متوسط دیوار خانه ها را نبیند و گوش متوسط‏‎ ‎‏صدای اذان معمولی را نشنود.‏

مساله 1326ـ‏ اگر بخواهد در محلی نماز بخواند که شک دارد به حد تَرَخُّص‏‎ ‎‏یعنی جایی که اذان را نشنود و دیوار را نبیند، رسیده یا نه، باید نماز را تمام بخواند. و‏‎ ‎‏در موقع برگشتن اگر شک کند که به حد ترخص رسیده یا نه، باید شکسته بخواند. و‏‎ ‎‏چون در بعضی موارد اشکال پیدا می کند باید یا آن جا نماز نخواند یا هم شکسته و‏‎ ‎‏هم تمام بخواند.‏

مساله 1327ـ‏ مسافری که در سفر از وطن خود عبور می کند، وقتی به جایی‏‎ ‎‏برسد که دیوار وطن خود را ببیند و صدای اذان آن را بشنود باید نماز را تمام بخواند.‏

مساله 1328ـ‏ مسافری که در بین مسافرت به وطنش رسیده، تا وقتی در آنجا‏‎ ‎‏هست باید نماز را تمام بخواند. ولی اگر بخواهد از آن جا هشت فرسخ برود، یا چهار‏‎ ‎‏فرسخ برود و برگردد، وقتی به جایی برسد که دیوار وطن را نبیند و صدای اذان آن را‏‎ ‎‏نشنود، باید نماز را شکسته بخواند.‏

مساله 1329ـ‏ محلی را که انسان برای اقامت و زندگی خود اختیار کرده وطن‏‎ ‎‏اوست، چه در آن جا به دنیا آمده و وطن پدر و مادرش باشد، یا خودش آنجا را برای‏‎ ‎‏زندگی اختیار کرده باشد.‏

مساله 1330ـ‏ اگر قصد دارد در محلی که وطن اصلیش نیست مدتی بماند و بعد‏‎ ‎‏به جای دیگر رود، آنجا وطن او حساب نمی شود.‏

مساله 1331ـ‏ تا انسان قصد ماندن همیشگی در جایی که غیر وطن اصلی‏‎ ‎‏خودش است نداشته باشد وطن او حساب نمی شود مگر آن که بدون قصد ماندن،‏‎ ‎‏آن قدر بماند که مردم بگویند اینجا وطن اوست.‏

مساله 1332ـ‏ کسی که در دو محل زندگی می کند، مثلاً شش ماه در شهری و‏‎ ‎‏شش ماه در شهر دیگر می ماند، هر دو وطن او است. و اگر بیشتر از دو محل را برای‏

کتابرساله توضیح المسائلصفحه 209
‏زندگی خود اختیار کرده باشد، اشکال دارد، و باید احتیاط مراعات شود.‏

مساله 1333ـ‏ در غیر وطن اصلی و وطن غیراصلی که ذکر شد در جاهای دیگر‏‎ ‎‏اگر قصد اقامه نکند نمازش شکسته است چه ملکی در آنجا داشته باشد یا نداشته‏‎ ‎‏باشد و چه در آنجا شش ماه مانده باشد یا نه.‏

مساله 1334ـ‏ اگر به جایی برسد که وطن او بوده و از آنجا صرف نظر کرده نباید‏‎ ‎‏نماز را تمام بخواند، اگرچه وطن دیگری هم برای خود اختیار نکرده باشد.‏

مساله 1335ـ‏ مسافری که قصد دارد، ده روز پشت سر هم در محلی بماند، یا‏‎ ‎‏می داند که بدون اختیار ده روز در محلی می ماند، در آن محل باید نماز را تمام‏‎ ‎‏بخواند.‏

مساله 1336ـ‏ مسافری که می خواهد ده روز در محلی بماند، لازم نیست قصد‏‎ ‎‏ماندن شب اول یا شب یازدهم را داشته باشد، و همین که قصد کند از اذان صبح روز‏‎ ‎‏اول تا غروب روز دهم بماند، باید نماز را تمام بخواند و همچنین اگر مثلاً قصدش این‏‎ ‎‏باشد که از ظهر روز اول تا ظهر روز یازدهم بماند، باید نماز را تمام بخواند.‏

مساله 1337ـ‏ مسافری که می خواهد ده روز در محلی بماند، در صورتی باید‏‎ ‎‏نماز را تمام بخواند که بخواهد تمام ده روز را در یک جا بماند پس اگر بخواهد مثلاً‏‎ ‎‏ده روز در نجف و کوفه یا در تهران و شمیران بماند باید نماز را شکسته بخواند.‏

مساله 1338ـ‏ مسافری که می خواهد ده روز در محلی بماند، اگر از اول قصد‏‎ ‎‏داشته باشد که در بین ده روز به اطراف آنجا برود، چنانچه جایی که می خواهد برود‏‎ ‎‏خطه ی سور بلد اقامت یا از بساتین و مزارع و باغات اطراف آن باشد به مقداری که‏‎ ‎‏رفتن به آنجا منافی با صدق اقامت در بلد نباشد باید در تمام ده روز نماز را تمام‏‎ ‎‏بخواند. ولی چنانچه بخواهد تا کمتر از چهار فرسخ برود، چنانچه در نیّت او باشد،‏‎ ‎‏که در بین ده روز فقط یک مرتبه برود و بیش از دو ساعت رفتن و برگشتن را طول‏‎ ‎‏ندهد، در همۀ ده روز باید نمازش را تمام بخواند.‏

مساله 1339ـ‏ مسافری که تصمیم ندارد ده روز در جایی بماند مثلاً قصدش این‏‎ ‎‏است که اگر رفیقش بیاید، یا منزل خوبی پیدا کند، ده روز بماند، باید نماز را شکسته‏‎ ‎‏بخواند.‏


کتابرساله توضیح المسائلصفحه 210
مساله 1340ـ‏ کسی که تصمیم دارد، ده روز در محلی بماند، اگرچه احتمال‏‎ ‎‏بدهد که برای ماندن او مانعی برسد، در صورتی که مردم به احتمال او اعتنایی نکنند،‏‎ ‎‏باید نماز را تمام بخواند.‏

مساله 1341ـ‏ اگر مسافر بداند که مثلاً ده روز یا بیشتر به آخر ماه مانده و قصد‏‎ ‎‏کند که تا آخر ماه در جایی بماند، باید نماز را تمام بخواند ولی اگر نداند تا آخر ماه‏‎ ‎‏چقدر مانده و قصد کند که تا آخر ماه بماند باید نماز را شکسته بخواند اگر چه از‏‎ ‎‏موقعی که قصد کرده تا آخر ماه ده روز یا بیشتر باشد.‏

مساله 1342ـ‏ اگر مسافر قصد کند ده روز در محلی بماند، چنانچه پیش از‏‎ ‎‏خواندن یک نماز چهار رکعتی از ماندن منصرف شود، یا مردد شود که در آنجا بماند‏‎ ‎‏یا به جای دیگر برود، باید نماز را شکسته بخواند و اگر بعد از خواندن یک نماز چهار‏‎ ‎‏رکعتی از ماندن منصرف شود، یا مردد شود تا وقتی در آنجا هست، باید نماز را تمام‏‎ ‎‏بخواند.‏

مساله 1343ـ‏ مسافری که قصد کرده ده روز در محلی بماند، اگر روزه بگیرد و‏‎ ‎‏بعد از ظهر از ماندن در آنجا منصرف شود، چنانچه یک نماز چهار رکعتی خوانده‏‎ ‎‏باشد، روزه اش صحیح است و تا وقتی در آنجا هست باید نمازهای خود را تمام‏‎ ‎‏بخواند و اگر یک نماز چهار رکعتی نخوانده باشد روزۀ آن روزش صحیح است، اما‏‎ ‎‏نمازهای خود را باید شکسته بخواند و روزهای بعد هم نمی تواند روزه بگیرد.‏

مساله 1344ـ‏ مسافری که قصد کرده ده روز در محلی بماند، اگر از ماندن‏‎ ‎‏منصرف شود و شک کند پیش از آنکه از قصد ماندن برگردد، یک نماز چهار رکعتی‏‎ ‎‏خوانده یا نه، باید نمازهای خود را شکسته بخواند.‏

مساله 1345ـ‏ اگر مسافر به نیت این که نماز را شکسته بخواند، مشغول نماز‏‎ ‎‏شود و در بین نماز تصمیم بگیرد که ده روز یا بیشتر بماند، باید نماز را چهار رکعتی‏‎ ‎‏تمام نماید.‏

مساله 1346ـ‏ مسافری که قصد کرده ده روز در جایی بماند، اگر در بین نماز‏‎ ‎‏چهار رکعتی از قصد خود برگردد، چنانچه مشغول رکعت سوم نشده، باید نماز را دو‏‎ ‎‏رکعتی تمام نماید و بقیه نمازهای خود را شکسته بخواند. و اگر مشغول رکعت سوم‏

کتابرساله توضیح المسائلصفحه 211
‏شده نمازش باطل است، و تا وقتی در آنجا هست باید نماز را شکسته بخواند اگرچه‏‎ ‎‏داخل در رکوع رکعت سوم شده باشد.‏

مساله 1347ـ‏ مسافری که قصد کرده ده روز در محلی بماند، اگر بیشتر از ده روز‏‎ ‎‏در آنجا بماند، تا وقتی مسافرت نکرده، باید نمازش را تمام بخواند و لازم نیست‏‎ ‎‏دوباره قصد ماندن ده روز کند.‏

مساله 1348ـ‏ مسافری که قصد کرده ده روز در محلی بماند، باید روزۀ واجب را‏‎ ‎‏بگیرد و می تواند روزۀ مستحبی را هم به جا آورد و نماز جمعه و نافلۀ ظهر و عصر و‏‎ ‎‏عشا را هم بخواند.‏

مساله 1349ـ‏ مسافری که قصد کرده ده روز در جایی بماند اگر بعد از خواندن‏‎ ‎‏یک نماز چهار رکعتی بخواهد به جایی که کمتر از چهار فرسخ است برود و برگردد به‏‎ ‎‏محل اقامۀ خود باید نماز را تمام بخواند.‏

مساله 1350ـ‏ مسافری که قصد کرده ده روز در جایی بماند، اگر بعد از خواندن‏‎ ‎‏یک نماز چهار رکعتی بخواهد به جای دیگری که کمتر از هشت فرسخ است برود و‏‎ ‎‏ده روز در آنجا بماند، باید در رفتن و در جایی که قصد ماندن ده روز کرده، نمازهای‏‎ ‎‏خود را تمام بخواند. ولی اگر جایی که می خواهد برود هشت فرسخ یا بیشتر باشد‏‎ ‎‏باید موقع رفتن نمازهای خود را شکسته بخواند و چنانچه در آنجا قصد ماندن ده‏‎ ‎‏روز کرد نمازش را تمام بخواند.‏

مساله 1351ـ‏ مسافری که قصد کرده ده روز در محلی بماند اگر بعد از خواندن‏‎ ‎‏یک نماز چهار رکعتی بخواهد به جایی که کمتر از چهار فرسخ است برود، چنانچه‏‎ ‎‏مردد باشد که به محل اولش برگردد یا نه، یا به کلی از برگشتن به آنجا غافل باشد، یا‏‎ ‎‏بخواهد برگردد ولی مردد باشد که ده روز در آنجا بماند یا نه، یا آن که از ده روز‏‎ ‎‏ماندن در آنجا و مسافرت از آنجا غافل باشد، باید از وقتی که می رود تا برمی گردد و‏‎ ‎‏بعد از برگشتن، نمازهای خود را تمام بخواند.‏

مساله 1352ـ‏ اگر به خیال این که رفقایش می خواهند ده روز در محلی بمانند،‏‎ ‎‏قصد کند که ده روز در آنجا بماند و بعد از خواندن یک نماز چهار رکعتی بفهمد که‏‎ ‎‏آنها قصد نکرده اند، اگرچه خودش هم از ماندن منصرف شود، تا مدتی که در آنجا‏‎ ‎‏هست، باید نماز را تمام بخواند.‏


کتابرساله توضیح المسائلصفحه 212
مساله 1353ـ‏ اگر مسافر بعد از رسیدن به هشت فرسخ سی روز در محلی بماند‏‎ ‎‏و در تمام سی روز در رفتن و ماندن مردد باشد، بعد از گذشتن سی روز اگرچه مقدار‏‎ ‎‏کمی در آنجا بماند، باید نماز را تمام بخواند ولی اگر پیش از رسیدن به هشت فرسخ‏‎ ‎‏در رفتن بقیه راه مردد شود، از وقتی که مردد می شود، باید نماز را تمام بخواند.‏

مساله 1354ـ‏ مسافری که می خواهد نه روز یا کمتر در محلی بماند اگر بعد از‏‎ ‎‏آن که نه روز یا کمتر در آنجا ماند، بخواهد دوباره نه روز دیگر یا کمتر بماند همین‏‎ ‎‏طور تا سی روز، روز سی و یکم باید نماز را تمام بخواند.‏

مساله 1355ـ‏ مسافری که سی روز مردد بوده، در صورتی باید نماز را تمام‏‎ ‎‏بخواند که سی روز را در یک جا بماند، پس اگر مقداری از آن را در جایی و مقداری‏‎ ‎‏را در جای دیگر بماند، بعد از سی روز هم باید نماز را شکسته بخواند.‏

‎ ‎

کتابرساله توضیح المسائلصفحه 213