آنچه که از نجاسات در نماز عفو شده است

‏‏آنچه که از نجاسات در نماز عفو شده است‏

‏‏مسأله 1 ـ ‏‏نجاساتی که در نماز عفو شده چند چیز است:‏

‏‏اول: ‏‏خون جروح (زخم و بریدگی ها) و قروح (دمل و جوش ها) در بدن و لباس تا خوب‏‎ ‎‏شود. و احتیاط (واجب) آن است که در صورتی که برای نوع و غالب مردم مشقّت نداشته ‏‎ ‎‏باشد، باید آن را تطهیر کرده یا لباس را تعویض نماید مگر آن که این کار برایش حرجی‏‎ ‎‏باشد که در این صورت تا آن جا که برایش حرج باشد تطهیر یا تعویض آن واجب نیست،‏‎ ‎‏پس معیار عفو یکی از دو چیز است: یا آن که تطهیر و تعویض، مشقّت عمومی داشته باشد‏‎ ‎‏که در این صورت اصلاً واجب نیست یا آن که برای شخص او حرج باشد ـ اگرچه مشقّت‏‎ ‎‏نوعی نداشته باشد ـ که در این صورت تطهیر یا تعویض آن تا آن جا که از حرج خلاصی‏‎ ‎‏پیدا کند بر او واجب نیست. وخون بواسیر؛ اگرچه زخم آن در خارج نباشد و هر قرح و‏‎ ‎‏جرح داخلی را که خونش بیرون آمده، جزء جروح و قروح شمردن، خالی از قوت نیست.‏‎ ‎‏دوم: ‏‏خون در بدن و لباس اگر وسعت آن کمتر از درهم بغلی باشد و از خون های‏‎ ‎

‏
‏‎

‏‏مسأله 2 ـ ‏‏اگر خون در لباس و بدن به صورت پراکنده باشد اندازه گیری مذکور (که‏‎ ‎‏کمتر از درهم باشد) بر فرض این که با هم جمع شوند ملاحظه می شود بنا بر این عفو، دائر‏‎ ‎‏مدار مجموع است (که اگر مجموع کمتر از درهم باشد معفوّ است وگرنه معفوّ نخواهد‏‎ ‎‏بود)، ولیکن اگر خون مانند آن باشد که پاشیده شده است در هر صورت (اگرچه روی هم‏‎ ‎‏از درهم بیشتر باشد) بنابر اقوی عفو شده است. و اگر خون از یک طرف لباس به طرف‏‎ ‎‏دیگرش نفوذ کند روی هم یکی حساب می شود؛ اگرچه در لباس ضخیم سزاوار نیست که‏‎ ‎‏احتیاط ترک شود. و اما مثل رویه و آستر یا چیزی که از چند لایه پیچیده شده است و مانند‏‎ ‎‏این ها، جداگانه حساب می شوند.‏

‏‏مسأله 3 ـ ‏‏خون کمتر از درهمی که معلوم نیست از خون های استثنا شده (که اصلاً از‏‎ ‎‏آن عفو نشده) مانند خون های سه گانه است یا نه، مادامی که علم پیدا نشده از خون های‏‎ ‎‏استثنا شده است محکوم به عفو است و اگر بعداً معلوم شود که آن خون از خون های استثنا‏‎ ‎‏شده بوده است اگرچه مشکل است بگوییم که وی مانند کسی است که جاهل به نجاست‏‎ ‎‏بوده، ولی خالی از وجه نیست. و اگر بداند که از غیر خون های استثنا شده است ولی نداند‏‎ ‎‏که کمتر از درهم است یا نه، بنابر اقوی مورد عفو است، مگر آن که قبلاً بیشتر بوده و حالا‏‎ ‎‏شک کند که کمتر از درهم شده یا نه (که در این صورت عفو نشده است).‏

‏‏مسأله 4 ـ ‏‏چیزی که با خون نجس شده، مانند خون نیست که اگر کمتر از یک درهم‏‎ ‎‏باشد از آن عفو شود، ولی اگر عین خون کمتر از درهم بر طرف شد، حکم عفو در جای‏‎ ‎‏خون (که نجس شده است) باقی می ماند.‏

‏
‏‎

‏‏چهارم: ‏‏هرچه که جزء داخل بدن و از توابع آن شده باشد، مثل گوشت مردار و شرابی را‏‎ ‎‏که خورده و خون نجسی را که زیر پوست تزریق نموده ونخ نجسی را که با آن پوستش را‏‎ ‎‏دوخته که این ها در نماز عفو شده است. ولی احتیاط (واجب) در نماز آن است که از حمل‏‎ ‎‏نمودن (همراه داشتن) عین نجس خصوصاً مردار و همچنین چیزی که نجس شده و نماز در‏‎ ‎‏آن تمام است (ساتر عورت است) اجتناب شود. ولی بنابر اقوی، همراه داشتن چیز نجسی که‏‎ ‎‏نماز در آن تمام نیست (ساتر عورت نیست) مثل چاقو و پول های خرد در نماز جایز است.‏

‏‏پنجم:‏‏ لباس زن پرستار بچه ـ مادر باشد یا غیر او ـ که در صورتی که با بول بچه نجس‏‎ ‎‏شده باشد، در نماز عفو شده است. و احتیاط (واجب) بلکه خالی از وجه نیست که هر‏‎ ‎‏روز برای اولین نمازی که لباسش آلوده به نجس شده، آن را شسته و با آن لباس پاک، نماز‏‎ ‎‏را بخواند سپس بقیۀ نمازها را در آن لباس بدون آن که تطهیر آن لازم باشد می خواند. و این‏‎ ‎‏عفو از بول به غیر بول و از لباس به بدن و از زن پرستار به مرد پرستار و از صاحب یک‏‎ ‎‏لباس به کسی که صاحب چند لباس است ـ در صورتی که محتاج به پوشیدن همۀ آن ها‏‎ ‎‏نباشد و اگر محتاج آن باشد مثل صاحب یک لباس است ـ تعدی نمی کند (یعنی عفو‏‎ ‎‏مختص لباس زن پرستار بچه است که با بول بچه نجس شده و بیشتر از یک لباس ندارد، یا‏‎ ‎‏بیشتر از یک لباس دارد ولی به همۀ آن ها احتیاج دارد).‏

‏‎ ‎

‏‎