کتاب طهارت

تشییع جنازه

تشییع جنازه

‏فضیلت تشییع جنازه فراوان و ثوابش بسیار قابل توجه است، تا آن جا که در حدیث‏‎ ‎‏آمده است: «کسی که جنازه ای را تشییع کند، با هر قدمی که بر می دارد، تا زمانی که برگردد‏‎ ‎‏صدهزار هزار حسنه خواهد داشت و صد هزار هزار گناه از او محو می شود و صد هزار‏‎ ‎‏هزار درجه اش بالا برده می شود و اگر بر میّت نماز هم بگزارد صد هزار هزار ملائکه او را‏‎ ‎‏مشایعت می کنند که همه شان برای او استغفار می کنند. و اگر در دفن حاضر شود خداوند‏‎ ‎‏صد هزار هزار ملائکه را مأمور خواهد کرد تا روز قیامت برای او طلب مغفرت کنند. و هر‏‎ ‎‏کس بر جنازه ای نماز بگزارد جبرئیل و هفتاد هزار هزار ملائکه بر او نماز می گزارند و‏‎ ‎‏گناهان گذشته اش بخشیده می شود و چنانچه بماند تا او را دفن کند و خاک بر او بریزد، در‏‎ ‎‏مقابل هر قدمی که از هنگام شرکت در تشییع جنازه تا بازگشت به منزل خود بر می دارد‏‎ ‎‏یک قیراط پاداش خواهد داشت و قیراط هم وزن کوه احد است که در کفۀ ترازوی اعمال‏‎ ‎‏او گذاشته می شود».‏

‏آداب تشییع جنازه بسیار است که از آن جمله است: کسی که جنازه را حمل می کند، هنگام‏‎ ‎‏حمل جنازه بگوید: ‏«بسم الله وبالله وصلی الله علی محمّد وآل محمّد، اللهم اغفر للمؤمنین والمؤمنات».


ترجمه تحریر الوسیله امام خمینی(س)ج. 1صفحه 89
و از آن جمله این که: ‏جنازه را بر دوش بگذارند و ببرند و روی چهارپا و مانند آن برده‏‎ ‎‏نشود، تا از ثواب آن محروم نشوند، مگر آن که عذری باشد مثل دوری راه، البته حمل‏‎ ‎‏جنازه با چهارپا و مانند آن، معلوم نیست که مکروه باشد.‏

و از آن جمله این که: ‏تشییع کننده در حال خشوع و تفکر باشد و چنین تصور کند که‏‎ ‎‏خود او را برداشته و می برند و او بازگشت به دنیا را خواهش کرده و اجابت شده است.‏

و از آن جمله این که: ‏در حال تشییع پیاده باشد و سوار شدن در آن حال مکروه است،‏‎ ‎‏مگر آن که معذور باشد، البته در وقت بازگشتن مکروه نیست.‏

و از آن جمله این که: ‏پشت سر جنازه یا در یکی از دو طرف آن راه برود و اولی (پشت‏‎ ‎‏سر) افضل است.‏

و از آن جمله این که: ‏هر تشییع کننده هر چهار طرف تابوت را بردارد و بهتر‏‎ ‎‏است اول جلوی تابوت طرف راست میّت را بر دوش راست بگذارد سپس طرف راست‏‎ ‎‏آخر تابوت را روی دوش راست بگذارد بعد از آن طرف چپ آخر تابوت را روی دوش‏‎ ‎‏چپ بگذارد، آنگاه به قسمت چپ جلوی تابوت رفته آن را روی دوش چپ بگذارد.‏

و از آن جمله این که:‏ صاحب عزا پابرهنه باشد و عبای خود را از دوش بردارد یا‏‎ ‎‏به طوری که مناسب شخص عزادار است وضع ظاهری خود را تغییر دهد تا این که معلوم‏‎ ‎‏شود او صاحب عزا است. و خندیدن و لهو و لعب و برداشتن عبا برای غیر صاحب عزا و‏‎ ‎‏تند راه رفتن به طوری که منافی مدارای با میّت باشد خصوصاً دویدن، در تشییع جنازه‏‎ ‎‏مکروه است، بلکه سزاوار است که تشییع کنندگان در راه رفتن میانه روی نمایند. و آتش‏‎ ‎‏بردن پشت سر جنازه در حال تشییع مکروه است، مگر در شب که چراغ یا هر روشنایی‏‎ ‎‏دیگر مکروه نیست. و در موقع عبور جنازه، برخاستن شخص نشسته مکروه است، مگر‏‎ ‎‏آن که میّت کافر باشد که در این صورت بر می خیزد. و بهتر آن است که زن ها در تشییع‏‎ ‎‏جنازه شرکت نکنند؛ اگرچه میّت زن باشد. و بعید نیست شرکت زن های جوان، در تشییع‏‎ ‎‏جنازه مکروه باشد.‏

‎ ‎

ترجمه تحریر الوسیله امام خمینی(س)ج. 1صفحه 90