غسل مسّ میّت

‏‏غسل مسّ میّت‏

‏‏مسّ بدن انسان مرده، بعد از سرد شدن تمام جسد و قبل از تمام شدن غسلش، سبب‏‎ ‎‏وجوب غسل مسّ میّت می شود، و مسّ بدن میّت بعد از تمام شدن غسلش اگرچه غسل‏‎ ‎‏اضطراری باشد، مانند آن که در اثر نبود سدر و کافور غسل های سه گانه با آب خالص باشد،‏‎ ‎‏بلکه اگرچه غسل دهنده در اثر نبود مسلمان هم جنس ـ مرد یا زن ـ شخص کافری باشد،‏‎ ‎‏سبب وجوب غسل مسّ میّت نمی شود، ولی بنابر احتیاط (مستحب) به غسل کافر، اکتفا‏‎ ‎‏نشود. و در صورتی که غسل دادن میّت ممکن نباشد، تیمّم به جای غسل و ملحق به آن‏‎ ‎‏است، اگرچه احتیاط (مستحب) آن است که ملحق به آن نباشد. و در میّت فرقی بین‏‎ ‎‏مسلمان و کافر و بزرگ و کوچک، حتی سقطی که چهار ماهش تمام باشد نیست،‏‎ ‎
‏‎

‏‏مسأله 1 ـ ‏‏قطعه ای که از بدن انسان زنده جدا شده، مسّ آن مانند مسّ میّت، موجب‏‎ ‎‏غسل است در صورتی که دارای استخوان باشد نه خالی از آن و احتیاط (مستحب) آن‏‎ ‎‏است که استخوان تنها، به گوشت دارای استخوان ملحق باشد، اگرچه بنابر اقوی ملحق‏‎ ‎‏نیست. اما قطعه ای که از بدن میّت جدا شده باشد مسّ هر چیزی که در وقت اتصال به‏‎ ‎‏میّت غسل داشته باشد، در وقت جدا بودن از آن هم غسل دارد.‏

‏‏مسأله 2 ـ ‏‏شهید، مانند مرده ای است که غسل داده شده ولذا مسّ شهید غسل ندارد. و‏‎ ‎‏همچنین است مسّ کسی که قتل او به عنوان قصاص یا حد واجب شده است و امر می شود‏‎ ‎‏غسلش را مقدم داشته تا کشته شود. (بنا بر این پس از کشته شدن چنین کسی مسّ بدن او‏‎ ‎‏موجب غسل نمی شود.)‏

‏‏مسأله 3 ـ ‏‏اگر بعد از مسّ بدن میّت، شک کند که قبل از سرد شدن، مسّ کرده یا بعد از‏‎ ‎‏آن، غسل بر او واجب نیست. و همچنین است اگر شک کند میّتی را که مسّ کرده، شهید‏‎ ‎‏بوده یا نه، بر خلاف آن که شک کند که مسّ او قبل از غسل دادن بوده است و یا بعد از آن،‏‎ ‎‏که در این صورت غسل بر او واجب است.‏

‏‏مسأله 4 ـ ‏‏اگر عضوی از بدن انسان زنده خشک شده و به طور کلی بی روح شود‏‎ ‎‏مادامی که به بدن متّصل است، مسّ آن غسل ندارد و بعد از جدا شدن از بدن در صورتی‏‎ ‎‏مسّ آن غسل دارد که دارای استخوان باشد وگرنه محل اشکال است. و همچنین اگر‏‎ ‎‏عضوی بریده شده و به بدن ولو با پوست متصل باشد مسّ آن غسل ندارد و پس از جدا‏‎ ‎‏شدن در صورتی مسّ آن غسل دارد که دارای استخوان باشد.‏

‏‏مسأله 5 ـ ‏‏مسّ میّت بنابر احتیاط (واجب) بلکه خالی از قوت نیست، وضو را باطل‏‎ ‎‏می کند، پس علاوه بر غسل مسّ میّت، وضو گرفتن هم، برای آنچه مشروط به وضو است،‏‎ ‎‏واجب است. ‏

‏
‏‎

‏‏مسأله 7 ـ ‏‏کسی که مسّ میّت کرده قبل از غسل کردن، دخول به مساجد و زیارتگاه ها ‏‎ ‎‏وتوقف در آن ها و خواندن سوره های عزائم، برایش جایز است و اگر زن، مسّ میّت کرده‏‎ ‎‏قبل از غسل نزدیکی شوهر با او جایز است، پس مسّ میّت مانند حدث اصغر است با این‏‎ ‎‏فرق که در مسّ میّت، برای نماز و مانند آن غسل هم واجب است. ‏

‏‏مسأله 8 ـ ‏‏تکرار کردن مسّ ـ حتی اگر مرده های متعدد را مسّ کند ـ همانند سایر‏‎ ‎‏حدث ها موجب تکرار غسل نمی شود.‏

‏‎ ‎

‏‎