احکام استنجاء

‏‏احکام استنجاء‏

‏‏مسأله 1 ـ ‏‏بنابر احتیاط مخرج بول را با آب دو مرتبه باید شست، ولی برای مرد به‏‎ ‎‏شرط این که از مخرج طبیعی خارج شود بنابر اقوی یک مرتبه شستن کافی است، وافضل‏‎ ‎‏آن است که سه مرتبه شسته شود. و شستن مخرج بول با غیر آب مجزی نیست، ولی‏‎ ‎‏مخرج غائط را هم می تواند با آب بشوید وهم می تواند با چیزی که نجاست را برطرف کند‏‎ ‎‏مانند سنگ و کلوخ و پارچه و غیر این ها مسح کند (به مخرج غائط بکشد) و البته شستن با‏‎ ‎‏آب افضل است و جمع بین مسح کردن مخرج با این اشیاء و شستن آن بهتر است. و در‏‎ ‎‏شستن (مخرج غائط) تعدد لازم نیست، بلکه همین قدر که مخرج تمیز شود کفایت می کند‏‎ ‎‏و بلکه ظاهراً در مسح به سنگ و مانند آن نیز تعدد لازم نیست ولی احتیاط (مستحب) آن‏‎ ‎‏است که با اشیاء نامبرده سه بار مسح کند (بکشد) هرچند که مخرج با کمتر از آن از‏‎ ‎‏نجاست تمیز شود و در صورتی که با سه بار مسح تمیز نشود باید آن قدر مسح کند تا تمیز‏‎ ‎‏شود. و چیزی را که به مخرج می کشد باید پاک باشد پس مسح با چیز نجس و یا متنجس‏‎ ‎‏قبل از آن که تطهیر شود کفایت نمی کند. و نیز باید آن چیز، رطوبت سرایت کننده نداشته‏‎ ‎‏باشد، پس مسح با گل یا پارچۀ تر کافی نیست، اما نَم که سرایت نمی کند ضرر ندارد.‏

‏‏مسأله 2 ـ ‏‏در شستن مخرج با آب باید عین نجاست و آثار آن از بین برود ـ منظور از‏‎ ‎‏آثار نجاست، ذرات کوچکی است که دیده نمی شود ـ ولی در مسح از بین بردن عین‏‎ ‎‏نجاست کافی است و باقی ماندن آثار نجاست ضرر ندارد.‏

‏‏مسأله 3 ـ ‏‏در استنجاء از غائط وقتی به مسح اکتفا می شود که غائط بیش از حد معمول‏‎ ‎‏اطراف مخرج را آلوده نکرده باشد به طوری که صدق استنجاء نکند و همچنین نجاستی از‏‎ ‎
‏‎

‏‏مسأله 4 ـ ‏‏استنجاء با چیزهایی که دارای احترام می باشند، حرام است و همچنین است‏‎ ‎‏بنابر احتیاط (واجب) با استخوان و سرگین، و اگر با این چیزها خصوصاً با استخوان و‏‎ ‎‏سرگین استنجاء کند پاک شدن آن، محل اشکال است، بلکه پاک شدن مخرج غائط‏‎ ‎‏به وسیلۀ مسح با هر چیزی حتی سنگ و امثال آن محل اشکال است، البته استنجاء با غیر‏‎ ‎‏اشیاء محترمه و غیر استخوان و سرگین بدون اشکال موجب عفو (از نجاست) است.‏

‏‏مسأله 5 ـ ‏‏دست مالیدن به مخرج بول در وقت شستن واجب نیست. ولی اگر احتمال‏‎ ‎‏بدهد که با بول، مذی خارج شده احتیاط (واجب) آن است که دست هم بکشد.‏

‏‎