نامه

نامه به آقای محمد تقی فلسفی (عزای عمومی در نوروز سال)

نامه

‏زمان: اواخر اسفند 1341 / شوال 1382‏

‏مکان: قم‏

‏موضوع: ‏‏اعلام عزای عمومی در نوروز سال 1342 به مناسبت تحرکات ضد دینی رژیم شاه‏

‏مخاطب: ‏‏فلسفی، محمدتقی‏

‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏     به عرض عالی می رساند، ان شاءالله مزاج محترم خالی از کسالت است. تلگرافی به‏‎ ‎‏قزل قلعه‏‎[1]‎‏ کردم. پس از آنکه مخابره شد مژدۀ بیرون آمدنتان را دادند. «ذهب العناء بقی‏‎ ‎‏الاجر»‏‎[2]‎‏ تصمیمی که ما برای نوروز امسال گرفتیم به نظرم مؤثر و خوب است، لکن با‏‎ ‎‏اختلاف سلیقه ها باز برخورد کرده. انصافاً ما برای کوبیده شدن خوب هستیم! در هر‏‎ ‎‏صورت به گمان بنده اگر جنابعالی و حضرت آیت الله والد و آیت الله آملی و آیت الله ‏‎ ‎‏آشتیانی اعلامیه ‏‏[‏‏ای‏‏]‏‏ به مضمون اعلامیۀ ما یا هر طور صلاح می دانید مشترکاً یا جداگانه‏‎ ‎‏انتشار دهید مؤثر خواهد بود. البته باید اسم وفات حضرت صادق ـ سلام الله علیه ـ برده‏‎ ‎‏نشود و با صراحت نوشته شود برای صدماتی که در این سال به اسلام وارد شده است. اگر‏‎ ‎‏آقای آشتیانی هم حاضر نشد بقیه کافی است و عمل دولت که جدیت دارد مذهب را به‏‎ ‎‏اسم حضرت صادق بکوبد، خنثی می شود. چون شنیدم دولت هم چنین تظاهری‏‎ ‎‏می خواهد بکند. والسلام علیکم.‏

‏روح الله الموسوی الخمینی‏

صحیفه امامجلد 1صفحه 155

  • ـ زندان قزل قلعۀ تهران.
  • ـ درد و رنج گذشت و پاداش آن پایدار است.