اجازه نامه
زمان: 4 آبان 1345 / 11 رجب 1386
مکان: نجف
موضوع: اجازه در امور حسبیه و شرعیه
مخاطب: هاشمی، سیدمیرزا
[بسم الله الرحمن الرحیم. الحمدلله رب العالمین، و صلی الله علی خیر خلقه و افضل بریته محمد و عترته الطاهرین. و بعد، جناب مستطاب ملاذالانام حجت الاسلام آقای آقا سیدمیرزا هاشمی ـ دامت برکاته ـ از قِبَل احقر در تصدی امور حسبیه الّتی لا یجوز التّصدّی و التّعرّض لها الاّ للحاکم الشّرعی أَوِالمأذون من قِبَلِه ـ مأذون و مجاز می باشند. و همچنین مأذونند که وجوه شرعیه از قبیل اخماس و زکوات و مظالم و نذور مطلقه را اخذ و در موارد مقررۀ شرعیه صرف نمایند؛ و ایضاً مجازند که سهم مبارک امام ـ ارواحنا فداه ـ را قبض و پس از رفع احتیاجات یک ثلث را در موارد مقررۀ شرعیه صرف نموده و مازاد را به اینجانب ایصال نمایند. «و اوصیه ـ دامت تأییداته ـ بملازمة التقوی و سلوک سبیل الاحتیاط و اَن لا ینسانی من صالح الدعوات»؛ و السلام علیه و رحمة الله و برکاته. 9 ذی القعدة الحرام 1380 . الاقل عبدالهادی الحسینی الشیرازی]
بسمه تعالی
به نحوی که در متن مرقوم شده است از قِبَل اینجانب نیز مجازند. ان شاءالله تعالی موفق باشند.
به تاریخ یازدهم رجب 86
روح الله الموسوی الخمینی
صحیفه امامجلد 2صفحه 102