اجازه نامه
      زمان: 3 آبان 1347 / 2  شعبان 1388
      مکان:  نجف
      موضوع: اجازه در امور حسبیه و شرعیه
      مخاطب: کاظمی، محمدرضا
      بسم الله  الرحمن الرحیم
      الحمدلله  رب العالمین، والصلوة و السلام علی محمد و آله الطاهرین، ولعنة الله  علی اعدائهم اجمعین.
           و بعد، جناب مستطاب عمادالعلماءالاعلام و حجت الاسلام آقای آقا شیخ محمد رضا کاظمی ـ دامت افاضاته ـ از قِبَل اینجانب مجازند در تصدی امور حسبیه و شرعیه که در عصر غیبت ولی امر ـ عجل الله  تعالی فرجه الشریف ـ منوط است به اذن فقیه جامع الشرایط «فله التصدی لما ذکر مع مراعاة الاحتیاط»؛ و نیز مجازند در اخذ سهم مبارک امام ـ علیه السلام ـ و صرف آن در موارد مقررۀ شرعیه، و وکیل هستند در دستگردان نمودن و امهال به مقدار صلاح و اخذ. و مؤمنین ـ ایّدهم الله  تعالی ـ مجازند که وجوهی که می خواهند به اینجانب برسانند به وسیلۀ ایشان برسانند.
           «و اوصیه ـ ایّده الله  تعالی ـ بما اوصی به السلف الصالح من ملازمة التقوی و التجنب عن الهوی و التمسک بعروة الاحتیاط فی الدین و الدنیا؛ و ارجو من جنابه ان لاینسانی من صالح دعواته»؛ والسلام علیه و علی عبادالله  الصالحین و رحمة الله  و برکاته.
      به تاریخ 2 شهر شعبان المعظم 1388
      روح الله  الموسوی الخمینی
      
         
      
      
        صحیفه امامجلد 2صفحه 204