پیام به مسلمانان ایران و جهان درباره کمک به مردم لبنان

‏‏پیام‏

‏‏زمان: 2 بهمن 1355 / 2 صفر 1397‏

‏‏مکان:  نجف‏

‏‏موضوع: ضرورت کمک به وضع نابسامان مردم لبنان پس از جنگهای خونین داخلی‏

‏‏مخاطب: مسلمانان ایران و جهان‏

‏‏ بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏‏انالله و انا الیه راجعون‏

‏‏     ‏‏فاجعۀ لبنان و مصیبات وارده بر برادران ایمانی ما به حدی نیست که بتوان تحریر‏‎ ‎‏کرد. اکنون جنگی که دستهای مرموز دشمن انسانیت به نفع استعمار و اسرائیل بر پا نمود و‏‎ ‎‏لبنان را به صورت مخروبه ای وحشتناک درآورد. قدری آرامش صوری پیدا کرده لکن‏‎ ‎‏هزارها خانوادۀ محترم که دیروز با عزت و نعمت و رفاه به سر می بردند، با از دست دادن‏‎ ‎‏عزیزان خود و خراب شدن خانمان و فقدان اموال، بی سرپرست و بی پناه در این فصل‏‎ ‎‏سرما با آلام و دردهای ناگفتنی دست به گریبان هستند. کمکهایی که از اهل خیر خصوصاً‏‎ ‎‏ایران شده است گرچه موجب تقدیر و تشکر است لکن جبران گرفتاریهای نامحدود‏‎ ‎‏برادران عزیز ما را نمی کند. عزیزانی که سَلَف آنها مردانه برای عظمت و عزت و شعائر‏‎ ‎‏خود با جناحهای مختلف وحشیهای قرون وسطایی و آدمکهای استعمار زده جنگیدند،‏‎ ‎‏و خون خود را در راه شرافت و عزت خود ریخته جانبازی شجاعانه کردند؛ «شَکَّرالله ‏‎ ‎‏سَعیَهم و جَزاهُمُ الله ُ خَیراً»‏‎[1]‎‏. اکنون بازماندگان آنها ـ طفلهای عزیز بی پدر و سرپرست،‏‎ ‎‏پدر و مادرهای فرزند از دست داده، و هزاران مجروح و ناقص الاعضا ـ به جا ماندند با‏‎ ‎‏مصیبتهای گوناگون و آه و ناله های روزافزون. بر انسانهای شرافتمند است، بر مسلمین‏‎ ‎‏پاکروان است، بر پیروان رسول اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ و امیرمؤمنان ـ علیه‏‎ ‎‏الصلوة والسلام ـ است که برای نجات فرزندان اسلام به پا خیزند. بر ثروتمندان غیرتمند‏
‏‎

‏‏     سرپرستان محترم آنها شرافتمندانه از دین و عظمت خود دفاع کرده و مردانه جان‏‎ ‎‏دادند و نام خود را برای همیشه پایدار گذاشتند و اسلام و مسلمین را سرافراز نمودند؛‏‎ ‎‏«جزاهم الله عن الاسلام خیراً»‏‎[2]‎‏. ما باید به جبران خدمت آنها، به بازماندگان و عزیزان‏‎ ‎‏آنها خدمت کنیم؛ خدمتی محترمانه و شرافتمندانه. ملت اسلام خصوصاً ملت شریف‏‎ ‎‏ایران ـ ایّدهم الله تعالی ـ به آسانی می تواند جبران خساراتی که قابل جبران است بکند و با‏‎ ‎‏همت عالی به زندگی بازماندگان برادران ایمانی خود سر و سامان بدهد و روی خود را‏‎ ‎‏در پیشگاه خدای تعالی و انسانیت سفید کند.‏

‏‏     اینجانب با حال ضعف و نقاهت از دوستان اسلامی خود با کمال تواضع امید دارم که‏‎ ‎‏به اسرع وقت ـ بی درنگ ـ قبل از آنکه فرصت از دست برود، در این امر اسلامی الهی‏‎ ‎‏بکوشند و ‏‏[‏‏از‏‏]‏‏ هم سبقت گیرند، و به مصایب بزرگ برادران خود تخفیف بخشند. و امید‏‎ ‎‏آن دارم که خداوند کریم در مقابل این خدمت، آنها را سربلند و عزیز فرماید؛ و اگر‏‎ ‎‏بخواهند از وجوهی که محتاج به اذن فقیه است بدهند، در ربعْ اینجانب اجازه می دهم. از‏‎ ‎‏خداوند تعالی قطع ایادی دشمنان انسانیت و اذناب آنها را خواستار، و توفیق و تأیید‏‎ ‎‏برادران ایمانی را خواهانم. والسلام علی عبادالله الصالحین و رحمة الله و برکاته.‏

‏‎ ‎‏تاریخ 2 صفرالمظفر 97‏

‏‏روح الله الموسوی الخمینی‏

‏‎ ‎

‏‎

• ـ خداوند کوشش آنها را ارج نهد و ایشان را پاداش نیکو دهد.
• ـ خدا ایشان را از اسلام پاداش نیکو دهد.