پیام به ملت ایران به مناسبت اربعین شهدای تبریز

‏‏پیام‏

‏‏زمان: 4 فروردین 1357 / 14 ربیع الثانی 1398‏

‏‏مکان:  نجف ‏

‏‏مناسبت: اربعین شهدای تبریز‏

‏‏مخاطب: ملت ایران‏

‏‎ ‎‏ بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏‎ ‎‏ولا حول ولا قوة الا بالله العلی العظیم‏

‏‎ ‎‏14 ربیع الثانی 98‏

‏‏     با فرا رسیدن اربعین مقتولین مظلوم تبریز غمهای ملت غیرتمند تجدید می شود. ملت‏‎ ‎‏مظلوم ایران باید در هر چند صباحی پرچمهای سیاه افراشته کنند و در سوگ بنشینند برای‏‎ ‎‏جوانان عزیز و عزیزان اسلام که به دست عمال امریکا و به امر شاه در خاک و خون‏‎ ‎‏کشیده شدند. و هنوز چشمها گریان و دلها بریان است برای یک قتل عمومی که دست‏‎ ‎‏امریکا و سایر اجانب از آستین شاه بیرون آمده و ملت را به عزای دیگر می نشاند. و من‏‎ ‎‏نمی دانم دنبال این اربعین، قتلهای دیگری و جنایات تازه ای است؛ و ضحاک عصر در‏‎ ‎‏خونخواری تجدید مَطلع می کند یا مأمور جنایت به صورت دیگر می شود.‏

‏‏     ما از این جنایات پی در پی و کشتار وحشیانه ناراحت و در عین حال امید داریم.‏‎ ‎‏ناراحتی برای آنکه جوانان رشید روحانی و دانشگاهی و بازاری و سایر طبقات را که امید‏‎ ‎‏برای آتیۀ کشور هستند از دست داده ایم و می دهیم؛ و امیدواریم؛ چون می بینیم این‏‎ ‎‏جنایات شاهانه و این کشتار وحشیانه نتوانست و نمی تواند نهضت این ملت بیدار‏‎ ‎‏بپاخاسته را به سستی گرایاند؛ هر چه جنایت و قتل افزایش یافت ملت در ارادۀ آهنین‏‎ ‎‏خود قویتر و مستحکم تر شد.‏

‏‏     کشتار بی رحمانۀ قم، ایران را به هیجان در آورد و تبریز عزیز را به قیام همگانی مردانه‏‎ ‎‏در قبال ظلم و بیدادگری کشاند، و کشتار دسته جمعی تبریز، ملت غیور ایران را چنان‏
‏‎

‎‏تکان داد که در آستانۀ انفجار است. انفجاری که دست اجانب را به خواست خدای متعال‏‎ ‎‏برای همیشه قطع کند؛ انفجاری که انتقام مظلومان را از شاه بگیرد و دودمان سیاهروی‏‎ ‎‏پهلوی را برای همیشه از تاریخ ایران محو کند و این ننگ را از صفحۀ آن بزداید. ما کشته‏‎ ‎‏دادیم و رنج بردیم لکن هر قطره خون آنها خونهایی را در رگ جوانان غیرتمند ما به‏‎ ‎‏جوش آورد و آتشی در دل آنها روشن کرد که به خواست خداوند تعالی خاموش نشود‏‎ ‎‏مگر پس از سوزاندن درخت جهنمی استعمار و به آتش کشیدن عمال روسیاه آن.‏

‏‏     شما ای ملت بزرگ ایران! از این تلاش مذبوحانه دستگاه جبار و از این قتل و جرح‏‎ ‎‏قم و تبریز نهراسید و نمی هراسید؛ که خود این جنایات، نشانۀ وحشتزدگی شاه و از دست‏‎ ‎‏دادن اعتدال اعصاب اوست. اکنون لازم است وحدت کلمۀ خود را ـ که بحمدالله حاصل‏‎ ‎‏است ـ با کمال جدیت حفظ کنید و صفوف خود را در زیر پرچم عدالتپرور اسلام فشرده‏‎ ‎‏کنید. و لازم است تمام جناحها که در پیشرفت مکتب رهایی بخش اسلام در تکاپو هستند‏‎ ‎‏به هم پیوندند، و با شعار واحد که شعار اسلام و قرآن است هم صدا شوند، از درون‏‎ ‎‏مدارس روحانی تا درون دانشگاهها و از عمق بازارها و کارگاهها تا دشت پهناور دهقانان‏‎ ‎‏زحمتکش صحرانورد و از کمینگاه محراب مساجد تا صحنۀ احزاب سیاسی و گروه‏‎ ‎‏دانشمندان، دکترها و مهندسین و جناحهای محترم لشکری و کشوری همه و همه‏‎ ‎‏همدست و همزبان کوشش مردانه کنند در راه نجات این کشتی که با چنگال و دندان‏‎ ‎‏اهریمنان خارج و داخل با خطر غرق مواجه است.‏

‏‏     اسلام عزیز از شما ـ ای گروههای مسلمان ـ در هر لباس و شغلی هستید، استمداد‏‎ ‎‏می کند؛ و وظیفۀ همه است که در نجات آن کوشش کنید و ضربه هایی که از سلاطین‏‎ ‎‏جور، خصوصاً در این پنجاه سال حکومت ضد اسلامی و ملی دودمان پهلوی، خورده‏‎ ‎‏است و می خورد جبران کنید. ‏‏کُلُّکُمْ راعٍ وَ کُلُّکُم مَسْئُول.‏‎[1]‎

‏‏    ‏‏و لازم است با کمال قدرت و هوشیاری اشخاص یا گروههایی که گرایش به مکتبهای‏
‏‎

‎‏غیراسلامی دارند و به خوی فرصت طلبی می خواهند در این اوقات از فرصت استفاده‏‎ ‎‏نموده خود را در صفوف شما داخل کنند و به شما در موقعش از پشت خنجر بزنند از‏‎ ‎‏خود دور کنید و به آنها مجال تحرک ندهید. به غیر مکتب اسلام و شعار اسلامی، کشور‏‎ ‎‏از خطر نجات پیدا نمی کند.‏

‏‏     و لازم است این بوقهای تبلیغاتی شاه و دست نشاندگان بی آبرویش را هر چه بیشتر‏‎ ‎‏رسوا و افتضاح آن را آشکارتر کنید؛ چه بوقهایی که پنجاه سال است برای جازدن‏‎ ‎‏دودمان خیانتکار پهلوی به جای خدمت به وطن که در این چند روز به اوج خود‏‎ ‎‏رساندند، و اشخاصی از خدا بیخبر به مداحی پرداختند که هم خود و هم ملت به دروغ‏‎ ‎‏آن آگاهند؛ و چه بوقهایی که شاه معلوم الحال را به اسلام خواهی و عدالتپروری معرفی‏‎ ‎‏می کنند، اخیراً باز زمزمۀ بسیار خطرناک دانشگاه اسلامی در مشهد مقدس آغاز شده‏‎ ‎‏است، غافل از آنکه اینها کوچکتر از آنند که بتوانند اسلام را با اسم اسلام بکوبند. ما‏‎ ‎‏همان طور که سابق گفتیم، کسانی که در این دانشگاه قلابی وارد شوند به ملت معرفی‏‎ ‎‏می کنیم و آنها را از اعضای رسمی سازمان امنیت قلابی بدتر و مضرتر به اسلام و کشور‏‎ ‎‏اسلامی می دانیم، و ملت اسلام با آنها معاملۀ معاند با اسلام خواهد کرد، و چنان آبروی‏‎ ‎‏آنها در جامعه ریخته می شود که نتوانند دم از اسلامِ شاه ساخته بزنند.‏

‏‏     مصیبتهای ما تنها کشتارهای وحشیانۀ پی درپی به امر شاه نیست؛ اخیراً باز در صدد‏‎ ‎‏خریدن اسلحه به مقدار سرسام آور و کشتیهای متعدد است، و تا یک قطره نفت داریم و‏‎ ‎‏یا مخازنی که مورد احتیاج اجانب است، خرید این آهن پاره ها که به هیچ درد ملت‏‎ ‎‏نمی خورد جریان دارد؛ و تا این کابوس خطرناک بر سر این کشور سایه افکنده، بدبختی‏‎ ‎‏دنبال بدبختی برای این ملت مظلوم امری عادی است. و از مصیبتهای بزرگ مسلمین،‏‎ ‎‏قضیۀ اسرائیل تجاوزکار است که اکنون با مسلمین در حال جنگ و مشغول پیشروی در‏‎ ‎‏خاک لبنان است؛ و از طرف شاه برخوردار از کمک است و دوَل اسلامی غالباً در این امر‏‎ ‎‏مهم حیاتی بی تفاوت هستند، غافل از آنکه اگر در این پیشرویها خدای نخواسته توفیق‏‎ ‎‏پیدا کند، با سایر کشورها به همین نحو رفتار خواهد کرد. این مصیبتها که ما مبتلای به آن‏
‏‎

‎‏هستیم از امریکا و اذناب آن است. برخورداری شاه از پشتیبانی رئیس جمهور امریکا این‏‎ ‎‏کشتارهای بی رحمانه را به بار آورد، و ملت مسْلم را سوگوار کرد؛ برخورداری از امریکا‏‎ ‎‏تبریز را به خاک و خون کشید.‏

‏‏     قیام تبریز، چون نهضت همۀ ایران، اسلامی است؛ برای دفاع از حق و از احکام اسلام‏‎ ‎‏است، و نسبت ‏‏[‏‏دادن‏‏]‏‏این قیام را به مارکسیستها یا مارکسیستهای اسلامی ـ که در تبلیغات‏‎ ‎‏شاهانه است ـ جز خدعه نیست و دلیل بر آن است که این مکتبهای انحرافی پایگاهی در‏‎ ‎‏ایران ندارند و الاّ شاه از آنها ذکری نمی کرد. اکنون باید تمام جناحها از هر طبقه بدانند که‏‎ ‎‏جز در سایۀ اسلام و در زیر پرچم توحید و قرآن، راه پیروزی مسدود است؛ و چون شاه‏‎ ‎‏می خواهد نهضتهای اصیل اسلامی را از مجرای خود منحرف و به گروههایی که هم‏‎ ‎‏منحرف و هم بین ملت پایگاهی ندارند نسبت دهد، باید همۀ گروههای سیاسی و طبقات‏‎ ‎‏روشنفکر با صراحت و بدون هیچ ابهام، نهضت و تحرک خود را اسلامی و برای اجرای‏‎ ‎‏قوانین عدالتپرور قرآن کریم معرفی کنند و به گروه روحانی و کارگری و تودۀ ملت‏‎ ‎‏بپیوندند که با این منطق حیلۀ حساب شدۀ اجانب را که به زبان شاه اجرا می شود خنثی‏‎ ‎‏کنند و در غیر این صورت با برچسب مارکسیسم و احیاناً مارکسیسم اسلامی جناحهای‏‎ ‎‏روشن و متحرک را از سواد اعظم که ملت مسْلم است جدا و از خاصیت مطلوب ساقط و‏‎ ‎‏ملت را نیز تضعیف نموده و پیروزی را عقیم یا به مدت طولانی معوق می کنند.‏

‏‏     مصیبتهای ما گر چه یکی دو تا نیست و در این کشورِ آزاد مردان و آزاد زنان! ـ به‏‎ ‎‏منطق شاه! ـ و جریان عدالت اجتماعی و حرکت به سوی «تمدن بزرگ»، به اصطلاح‏‎ ‎‏کارتر ـ شاه، ملت باید همیشه در عزا باشد. لکن مصیبت بزرگی را که بر برادران تبریزی ما‏‎ ‎‏وارد شد، اربعین آن را در سوگ هستیم، و ملت ایران نیز در آن روز با عزای عمومی خود‏‎ ‎‏به ملتهای آزاد جهان بفهمانند که ما با چه شرایطی زندگی می کنیم. از خداوند تعالی‏‎ ‎‏عظمت اسلام و مسلمین را خواستار، و قطع ایادی اجانب را امید دارم.‏

‏‏روح الله الموسوی الخمینی‏

‏‎ ‎

‏‎

‎

• ـ تمامی شما وظیفۀ سرپرستی دارید و همه تان مسئولید. بحارالانوار، ج 72، ص 38.