مصاحبه

مصاحبه با روزنامه «لوژورنال» درباره پیوستن ارتش به انقلاب

مصاحبه

‏زمان: 7 آذر 1357  / 27 ذی الحجه 1398‏

‏مکان: پاریس، نوفل لوشاتو‏

‏موضوع: پیوستن ارتش به انقلاب ـ سیاست نفتی جمهوری اسلامی‏

‏مصاحبه کننده: خبرنگار روزنامۀ فرانسوی لوژورنال‏

سؤال: ‏[‏‏در مورد ارتش، آیا آرزوی پیوستن ارتش را به مردم دارید؟ آیا مطمئن هستید که ارتش طرفداران‏‎ ‎‏شما را سرکوب نخواهد کرد، در صورتی که فرمان جهاد بدهید؟‏‏]‏

جواب: ‏در میان ارتش، فرماندهانی هستند که از شاه پشتیبانی می کنند و خود آنان در‏‎ ‎‏غارتگری و چپاول شریک جرم شاه هستند. بدیهی است که اینان حساب خودشان را از‏‎ ‎‏مردم جدا کرده اند و هرگز به مردم نمی پیوندند. ولکن سربازان و افسرانی که با مردم پیوند‏‎ ‎‏دارند و خود آنان از وجود رژیم شاه رنج می برند، دیر یا زود به مردم می پیوندند. و از‏‎ ‎‏آثار این پیوستن است ـ طبق اخبار واصله ـ خودکشی بعضی از سربازان و افسران و گاهی‏‎ ‎‏هم بعد از کشتن فرماندهان خود، و نیز اخبار اعدام بعضی از سربازان و افسران به دست‏‎ ‎‏رژیم که گاهی گفته می شود اعدام دسته جمعی این سربازان و افسران به دست رژیم انجام‏‎ ‎‏شده است. ولی آنچه مسلّم است، شاه با تکیه بر ارتش و یا سرکوبی مردم، نمی تواند به‏‎ ‎‏حکومت خود ادامه دهد.‏

ــ     ‏[‏‏در مورد نفت؛ سیاست نفتی جمهوری اسلامی چه خواهد بود؟ سطح تولید نفت در حد حاضر باقی‏‎ ‎‏خواهد ماند؟ قراردادهای بسته شده از طرف رژیم قبل، سرجای خود باقی خواهد ماند؟ موضع شما در‏‎ ‎‏مورد قیمت نفت چیست؟‏‏]‏

ــ     ‏آنچه از هم اکنون می توان گفت این است که، ما چاههای نفت را نمی بندیم، ولکن چوب‏‎ ‎‏حراج هم بر آن نمی زنیم. ولی کسی هم نمی تواند بر ما تحمیل کند که استفاده کردن ما از‏‎ ‎‏نفت، فقط باید از طریق فروش آن به دیگران باشد. چرا ما نتوانیم به جای پول نفت، خود‏‎ ‎‏آن را در اقتصاد کشور جا بدهیم. و اما در مورد سطح تولید و یا قیمت آن و نیز در مورد‏

صحیفه امامجلد 5صفحه 136
‏قراردادهای بسته شده، دولت آینده که منتخب نمایندگان واقعی مردمند، باید تصمیم‏‎ ‎‏بگیرند.‏

ــ     ‏[‏‏در مورد رژیم، جمهوری ای که شما می خواهید تشکیل دهید، اسلامی خواهد بود، بنابراین آیا‏‎ ‎‏خواهید پذیرفت که در رأس آن قرار گیرید؟‏‏]‏

ــ     ‏اولاً این مردم هستند که باید افراد کاردان و قابل اعتماد خود را انتخاب کنند و مسئولیت‏‎ ‎‏امور را به دست آنان بسپارند. ولکن من شخصاً نمی توانم در این تشکیلات مسئولیت‏‎ ‎‏خاصی را بپذیرم و در عین حال همیشه در کنار مردم ناظر بر اوضاع هستم و وظیفۀ‏‎ ‎‏ارشادی خود را انجام می دهم.‏

‎ ‎

صحیفه امامجلد 5صفحه 137