سخنرانی برای جمعی از اهالی کردستان (اختلاف شیعه و سنی)

‏‏سخنرانی‏

‏‏زمان: 18 بهمن 1357 / 9 ربیع الاول 1399‏

‏‏مکان: تهران، مدرسۀ علوی‏

‏‏موضوع: اختلاف شیعه و سنی‏

‏‏حضار: مفتی زاده، احمد و جمعی از اهالی کردستان‏

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏‏ریشۀ اختلاف برادران شیعه و سنی‏‏ ‏

‏‏     مسئلۀ اختلاف بین پیروان دو طایفه و دو مذهب، ریشه اش از صدر اسلام است. در‏‎ ‎‏آن وقت خلفای اموی، و خصوصاً عباسی، درصدد بودند که اختلاف ایجاد کنند.‏‎ ‎‏مجالس درست می کردند و ‏‏[‏‏به اختلاف‏‏]‏‏ دامن می زدند. این اختلاف کم کم اسباب این‏‎ ‎‏شد که در بین عوامِ از اهل سنت و عوامِ از اهل شیعه این تنافس‏‎[1]‎‏ پیدا شد؛ وگرنه نه عوام‏‎ ‎‏اهل سنت به سنت رسول الله عمل کرده و می کنند و نه عوام اهل شیعه پیروی از ائمۀ اطهار‏‎ ‎‏کرده اند. ائمۀ اطهار ما کوشش کردند تا اینها را داخل در آن جمعیت کنند، با آنها نماز‏‎ ‎‏بخوانند، به تشییع جنازه های آنها بروند. زمانْ کم کم آمد به این طرف، و قدرتمندان این‏‎ ‎‏کار را کردند برای اینکه این دو طایفه با هم سرگرم باشند، و خودشان هر کاری‏‎ ‎‏می خواهند بکنند.‏

‏‏نقشه های شیطانی استعمارگران‏‏ ‏

‏‏     قریب سیصد سال پیش از این، سیاست خارجی در ایران و در شرق ‏‏[‏‏اجرا‏‏]‏‏ شد. آنها‏‎ ‎‏بیشتر درصدد این مسائل برآمدند. کارشناسهای آنها اشخاص و طوایف را مطالعه کردند‏‎ ‎‏و روحیات مردم را دیدند و همۀ جهات مادیات ما را تحت مطالعه قرار دادند، و از دو راه‏‎ ‎‏خواستند از ما بهره گیری کنند: مادی، می بینید که بهره گیری کردند؛ بهره گیری روحانی‏‎ ‎‏هم این بود که به این اختلافات دامن زدند و ما را بیشتر، از هم جدا کردند. اینکه می بینید‏
‏‎

‏‏یگانگی و برادری سنی و شیعه‏‏ ‏

‏‏     ما با هم یکی هستیم و ما جدا نیستیم. اختلاف، اختلاف دو تا مذهب است؛ این‏‎ ‎‏اختلاف نباید اسباب این معنا بشود که ما در اساس اسلام ‏‏[‏‏اختلاف کنیم‏‏]‏‏. اسلام بالاتر از‏‎ ‎‏این معانی است که ما به واسطۀ اختلاف مسلکی از اسلام مثلاً چه بکنیم. ما که می بینیم‏‎ ‎‏الآن اسلام در معرض خطر است، بر همۀ ما لازم است که دست به هم بدهیم و از آن‏‎ ‎‏اشتباهاتی که در سابق بوده دست برداریم، دستهایی را که مثل سابق ‏‏[‏‏می خواهند‏‏]‏‏ ما را از‏‎ ‎‏هم جدا کنند قطع کنیم.‏

‏‏     و من امیدوارم که به کوشش شما دانشمندان آنجا و ما طلبه های اینجا بتوانیم این‏‎ ‎‏جدایی را برداریم. چنانچه اختلافاتی هم در بین خود ما هست: اختلاف بین اخباری و‏‎ ‎‏مجتهدین، این یک باب بود؛ بین صوفیه و متشرعه هم یک باب بود؛ و اخیراً بین احزاب‏‎ ‎‏ـ بَعْضُها مَعَ بَعْض؛ ‏‏[‏‏یا‏‏]‏‏ بین دانشگاهی و روحانی. و آنها به اختلافات دامن می زدند تا ما را‏‎ ‎‏به خودمان مشغول کنند و همۀ حیثیت ما را ببرند؛ هم مادیات ما را چپاول کنند، هم‏‎ ‎‏معنویات ما را از بین ببرند. ولی الآن ملت ما بیدار شده است، هم در طرفهای شما‏‎ ‎‏بحمدالله به برکت وجود شما، و هم در اینجا به برکت روحانیون اینجا. امیدوارم که‏‎ ‎‏خداوند به همۀ شما سلامت بدهد. و به آقایان کردستانیها و بلوچها ـ به همۀ آنها از قول‏‎ ‎‏من سلام برسانید. من خدمتگزار همۀ شما هستم. ما آمده ایم که اسلام را از این وضع‏‎ ‎‏نجات بدهیم، مسلمین را از این تفرقه ها نجات بدهیم. ان شاءالله موفق باشید.‏

‏‎ ‎

‏‎

• ـ فخرفروشی و رقابت.