سخنرانی
زمان: 19 فروردین 1358 / 10 جمادی الاول 1399
مکان: قم
موضوع: قدرت ملت ـ خرابیهای ایران ـ در راه سازندگی
حضار: کارکنان مخابرات
بسم الله الرحمن الرحیم
نقش کارکنان مخابرات در پیروزی انقلاب اسلامی
من می دانم که دستگاه مخابراتی به ما خیلی کمک کرده. همان وقتی که ما در خارج بودیم باز آنها، در صورتی که همه چیز سانسور بود، به ما کمک می کردند و مخابرات ما را درست می گرفتند و می رساندند... من از همۀ این آقایان و از همۀ شماها متشکر هستم. و شما سهیم هستید در این نهضت و امیدوارم که باز با شرکت شما آقایان و سایر اقشار ملت، این نهضت به آخر برسد.
این نهضت الآن بین راه است؛ یعنی بحمدالله دست اجانب را تا آن مقداری که می شود کوتاه کردیم، و عمال اجانب هم ـ که در رأسش محمدرضا بود ـ آنها هم خارج شدند؛ و به همت ملت و خواست خدای تبارک و تعالی تا اینجا رسیدیم. و از اینجا به بعد هم که قضیۀ سازندگی هست و قضیۀ ریشه کن کردن این اقشاری، که باز از آنها ریشه های فاسدی در کشور ما هست که اینها خیلی شان از عمال امریکا هستند ولو با یک چهرۀ دیگر.
برتری قدرت ملت
و باید همۀ ما با هم متصل باشیم و گمان نکنیم که کار تمام شده و به آخر رسیده است. باید ما نیمه راه، خودمان را ببینیم که تا آخر راه با قدرت و قوه جلو برویم؛ باید همۀ ما با هم [به پیش برویم] همان طوری که ملاحظه کردید به واسطۀ وحدت کلمۀ ملت و به واسطۀ توجه به اسلام و دیانت، این راه را تا اینجا آمده ایم. در صورتی که قدرتْ دست
صحیفه امامجلد 6صفحه 515
آنها بود و ملت ما جز مشت و خون چیزی نداشت لکن اتکال به خدا کرد و وحدت کلمه در بین همۀ اقشار حاصل شد، به طوری که دیگر ابرقدرتها هم نتوانستند او را ابقایش کنند! در صورتی که قبلاً دائماً این مسئله را می گفتند که «نه، این باید باشد!» این انگلستان می گفت که این وفادار به ماست باید باشد؛ امریکا به صورت دیگر می گفت؛ شوروی با این صورتها نمی گفت؛ لکن پشتیبان بودند آنها همه. در صورتی که همۀ ابرقدرتها پشتیبان بودند، و خودش هم یک قدرت شیطانی داشت، سازمانها داشت، بساط داشت، مع ذلک قدرت ملت معلوم شد که بالاتر از همه چیز است.
قدرت ملت به چه حاصل شد؟ به این حاصل شد که همه با هم، مقصدْ اسلام! اگر همه هم با هم بودند لکن مقاصدی داشتند که غیر مقصد اسلام بود، اینطور پایداری نمی کردند. شما ملاحظه کردید که جوانهای ما که شهید شدند ـ همۀ اینها ـ شهادت را استقبال می کردند؛ این برای قدرت اسلام بود. و از حالا به بعد هم باید این قدرت را حفظ کرد، این ایمان را حفظ کرد تا این وحدت کلمه حفظ بشود، تا پیروز بشویم ان شاءالله . و من امیدوارم که با وحدت کلمه و قدرت ایمان، ما این راه را تا آخر برسانیم، به آنطوری که می خواهیم.
خرابیهای اقتصادی و فرهنگی
الآن همۀ دستگاهها باز آن باقیماندۀ طاغوت در آن هست. اینها سالهای طولانی عادت دادند ادارات را ـ عرض کنم که ـ همۀ اقشار را، به یک وضع طاغوتی؛ و تا آمده این متبدل بشود به یک وضع اسلامی ـ انسانی، یک قدری طولانی است. و از آن طرف، خرابیهایی که در ایران کردند آنها، و ایران را تقریباً به شکل یک خرابه درآوردند. از حیث اقتصاد همچو عقبند که مدتها باید طول بکشد تا بتوانند اینها یک اقتصاد صحیحی داشته باشند.فرهنگ ما را آنطور کردند که نگذاشتند انسان در آن پیدا بشود، که حالا اگر ما بخواهیم یک مجلسی، مجلس مؤسسانی درست کنیم، بخواهیم یک مجلس شورایی درست کنیم، باید چراغ برداریم و بگردیم این طرف و آن طرف ببینیم که تازه یک
صحیفه امامجلد 6صفحه 516
آدمی که امین باشد، یک آدمی که ملی باشد، جهات شرقی نداشته باشد، جهات غربی نداشته باشد، خدمتگزار به اسلام باشد، خدمتگزار به کشور باشد، این را باید چراغ برداریم از این طرف به آن طرف بگردیم پیدا بکنیم. چرا؟ برای اینکه بیش از سالهای طولانی ـ و اخیراً بیش از پنجاه سال ـ اینها زحمت کشیدند که نگذارند آدم پیدا بشود. آدمها را کشتند، اشخاص مؤثر را یکی بعد از دیگری کشتند و نگذاشتند که در مملکت ما یک آدمهایی که امین باشند، متدین باشند و ملی باشند، گرایش چپی نداشته باشند، گرایش راستی نداشته باشند، اینها نگذاشتند که رشد بکنند جوانهای ما. اینها رخنه کردند در فرهنگ ما و فرهنگ ما را یک وضعی درست کردند که نتواند انسان درست بکند.
در راه سازندگی
ما حالا ـ از حالا ـ باید شروع بکنیم برای انسان سازی. یک مملکت غنی ای که همه چیز دارد، یک مملکتی که همه چیز دارد مع ذلک حالا باید روی گنجهای خودش بنشیند گرسنگی بخورد! این جز [برای] این نبود که نگذاشتند که این مملکت ما روی موازین انسانی اداره بشود. حالا ما باید از سر بنشینیم همه مان با هم، با شرکت همه. یک طایفه نمی تواند، دولت نمی تواند؛ ملت باید با دولت باشد، دولت با ملت باشد، همه با هم به فکر باشند، متفکرین ما فکر بکنند، نقشه بکشند تا اینکه باز یک انسانهایی ما درست بکنیم بعد از چند سال بتوانیم که درست این مملکت را اداره بکنیم.
و من امیدوارم که خداوند شماها را که قدرت انسانی این مملکت هستید، شماها را حفظ کند؛ جوانهای ما را حفظ کند. و بیدار کند همۀ ما را، که به تکالیفی که خدا برای ما تعیین کرده است عمل بکنیم؛ و این قدرت اسلامی که همه دیدید محفوظ بماند و این وحدت کلمه محفوظ بماند. و ان شاءالله یک مملکت از خودمان باشد و خودمان اداره بکنیم، هم معنویاتش را و هم مادیاتش را.
خدا به همۀ شما توفیق و سعادت عنایت کند؛ سلامت باشید، موفق باشید؛ جزاکم الله ان شاءالله موفق باشید، مؤید باشید؛ ان شاءالله سلامت باشید.
صحیفه امامجلد 6صفحه 517