سخنرانی در جمع پاسداران تهران (خنثی سازی توطئه ها و سازندگی کشور)

‏‏سخنرانی‏

‏‏زمان: 27 فروردین 1358 / 18 جمادی الاول 1399‏

‏‏مکان: قم‏

‏‏موضوع: ضرورت آمادگی برای خنثی سازی توطئه ها و سازندگی کشور‏

‏‏حضار: گروهی از پاسداران یافت آباد و دیگر مناطق تهران‏

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏‏پیامدهای انقلاب‏

‏‏     انقلاب یک راه دارد و یک پس از پیروزی. قبل از اینکه انقلابها پیروز بشوند، همه‏‎ ‎‏رو به مقصد هستند و گرمیها و نهضتها بسیار ارزنده و بسیار گرم هست. پس از پیروزی،‏‎ ‎‏یک سستیها پیدا می شود و یک اختلافها. شما تا مدتی که در قیدوبند بودید؛ همه بودیم،‏‎ ‎‏در اختناق بودیم؛ 35 میلیون جمعیت ایران، در زندان بود؛ ایران یک زندان بود؛ پس‏‎ ‎‏همه در شکنجه بودید، شکنجه های روحی؛ دیگر برادران در شکنجه های جسمی بودند‏‎ ‎‏که می شنیدیم شکنجه ها را؛ ‏‏[‏‏ما‏‏]‏‏ در شکنجۀ روحی بودیم. بحمدالله قیام کردید شما‏‎ ‎‏جوانان ملت و پیروز شدید و دست تبهکاران را از مملکت خودتان قطع کردید و دزدان‏‎ ‎‏حرفه ای را بیرون کردید. امروز که پیروز شدید و روز پیروزی است، مثل این است که درِ‏‎ ‎‏یک زندان را باز کنند و 30 میلیون جمعیت از آن زندان بیرون بریزد! درِ یک قفس را باز‏‎ ‎‏کنند و 30 میلیون کبوترِ گرفتار بیرون بریزد! حال انقلاب است، حال اختلاف است، حال‏‎ ‎‏دگرگونی است. لکن باید با همت، با عزم راسخ، با اراده، باید این حال بعد از انقلاب را‏‎ ‎‏هم کنترل کنید.‏

‏‏دستهای مرموز، در آستانۀ سازندگی‏

‏‏     امروز می بینید که در گوشه و کنار مملکت ما، کشور ما، مفسدین دست به کارند و‏‎ ‎‏می خواهند بین شما اختلاف بیندازند. قبل از این نمی توانستند؛ آن وقت که شما در راه‏‎ ‎‏بودید و گرم مبارزه، کسی نمی توانست رخنه کند. امروز که مبارزه به آخر رسیده است و‏
‏‎

‎‏وقت این است که ما ایران را بسازیم، این ایران خراب را آباد کنیم، امروز دستهای‏‎ ‎‏مرموزی از آستین بیرون آمده است و بین اقشار ملت تفرقه می اندازد. باید شما پاسداران‏‎ ‎‏اسلام، شما جوانان که سربازان امام زمان ـ سلام الله علیه ـ هستید، باید با هوشیاری، با‏‎ ‎‏ارادۀ قوی، با مشت محکم، جلوی این توطئه ها را بگیرید. گمان نکنید که ما به آخر‏‎ ‎‏رسیدیم و ما پیروز شدیم؛ ما بین راه هستیم و باید قدمهای دیگر برداریم. امروز‏‎ ‎‏می خواهند نگذارند ما جلو برویم و قدمهای دیگری را که برای سازندگی است برداریم.‏‎ ‎‏با اسمهای مختلف،‏‎[1]‎‏ با بهانه های مختلف، با نیتهای فاسد، با اغراض بسیار و شیطانی،‏‎ ‎‏قیام می کنند، راهپیمایی می کنند و می خواهند ملت ما را نگذارند وحدت کلمه داشته‏‎ ‎‏باشد. می خواهند ایجاد اختناق بکنند.‏

‏‏دست امریکا و عمال آن را قطع کنید‏

‏‏     شما جوانان برومند، شما پاسداران اسلام باید محکم، قوی در مقابل این توطئه ها‏‎ ‎‏بایستید و نگذارید اینها شیطنت خودشان را به آخر برسانند. من از شما تشکر می کنم که‏‎ ‎‏در این برهه از زمان که احتیاج به وجود غیرتمندانی مثل شماها بود، شما قیام کردید و هم‏‎ ‎‏نهضت را پیش بردید و هم پاسداری کردید. لکن خدمت شما به آخر نرسیده است،‏‎ ‎‏خدمت شما به اسلام به آخر نرسیده است؛ باز بین راه هستیم و باید از این توطئه ها‏‎ ‎‏جلوگیری کنیم، از این نقشه های شیطانی که به دست امریکا و عمال آن الآن هم در‏‎ ‎‏مملکت ما در جریان است، دستهای اینها را قطع کنیم نگذاریم اینها توطئه کنند. با‏‎ ‎‏اسمهای مختلف و با بهانه های مختلف توطئه کنند و تخم نفاق بپاشند بین ملت ما. شما‏‎ ‎‏برادران من، شما عزیزان من باید با مشت محکم با آنها مواجه بشوید و آنها را خنثی کنید،‏‎ ‎‏حرفهای آنها را خنثی کنید. آنها در همۀ اطراف کشور ما مشغول شیطنت هستند و بنا‏‎ ‎‏دارند که باز، یا آن رژیم را پیش بیاورند و یا اگر این نشد نظیر آن را پیش بیاورند و باز ما‏‎ ‎‏را در اختناق بکشند و جوانان ما را در حبس و ذخایر ما را در غارت. ما موظفیم ـ همۀ ما‏
‏‎

‎‏موظفیم ـ که از این نقشه های شیطانی جلوگیری کنیم.‏

‏‏اخطار به ملت ایران‏

‏‏     من اخطار می کنم به ملت ایران که هوشیار باشید و نگذارید این شیاطین رخنه کنند!‏‎ ‎‏اینهایی که به اسلام اعتقاد ندارند، اینهایی که به ایمان اعتقاد ندارند، اینهایی که به خدا‏‎ ‎‏اعتقاد ندارند، می خواهند‏‎[2]‎‏ صفوف شما را در هم بشکنند و در صفوف توحیدی شما،‏‎ ‎‏انسانی شما، اسلامی شما رخنه بکنند و نگذارند به مقاصد خودمان برسیم. مقصد این‏‎ ‎‏است که اسلام، احکام اسلام ـ احکام جهانگیر اسلام ـ زنده بشود و پیاده بشود و همه در‏‎ ‎‏رفاه باشند و همه آزاد باشند، همه مستقل باشند. من از خدای تبارک و تعالی سلامت و‏‎ ‎‏سعادت همۀ ملت ایران و شما جوانان برومند ‏‏[‏‏را‏‏]‏‏ که با من مواجه هستید می خواهم.‏

‏‏والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته‏

‏‎ ‎

‏‎

‎

• ـ اشاره به گروهکهای ضد انقلاب که به نام طرفداری ازخلق، عشایر رابه اعتراض و شورش فرامی خواندند.
• ـ اصل: بخواهند.