سخنرانی
زمان: عصر 5 اردیبهشت 1358 / 27 جمادی الاول 1399
مکان: قم
موضوع: حقیقت نور ـ انقلاب اسلامی و معادلات جهانی ـ خدا مداری
حضار: نمایندگان کارکنان گمرکات ایران
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
[بسم الله الرحمن الرحیم]
حقیقت نور
الله ُ وَلِیُّ الَّذینَ امَنُوا یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَی النُّورِ وَالَّذینَ کَفَرُوا أَوْلِیاؤُهُم الطَّاغُوتُ یُخرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَی الظُّلُماتِ؛ کسانی که با خدا باشند، توجه به خدا و ایمان به خدا داشته باشند، خداوند آنها را از تمام ظلمتها، از تمام تاریکیها خارج می کند و به حقیقت نور می رساند. ایمان به خدا نور است؛ ایمان به خدا باعث می شود که تمام تاریکیها از پیش پای مؤمنین برداشته بشود؛ ایمان به خدا باعث می شود که مؤمنین در نور خدا غرق شوند. ظلمتهای استبداد، ظلمتهای اختناق، ظلمتهای وابستگی به غیر، ظلمتهای ظلم، مؤمنین از این ظلمتها نجات پیدا می کنند. کسانی که به خدا توجه دارند و مقصد آنها مقصد الهی است از تمام انواع ظلمات ـ ظلمات مادی، ظلمات معنوی ـ نجات پیدا می کنند و در دریای نور غرق می شوند.
نور آزادی و استقلال
شما ملت ایران به واسطۀ اینکه متشبث به ایمان شده اید، توجه به خدا کردید، همه با هم به اسلام متوجه شده اید، احکام اسلام را خواستید، خداوند شما را نجات داد و نجات می دهد. نجات داد از این سد بزرگ استبداد، شکستید سد استبداد را و ظلمتها را پس
صحیفه امامجلد 7صفحه 135
زدید، وارد در نور آزادی شدید؛ شکستید سد پیوستگی به غیر را ـ به واسطۀ ایمان ـ و وارد در نور استقلال شدید؛ شکستید اختناقها و وابستگیها را، و وارد شدید در حقیقت اسلام؛ اسلام نور است، غیر اسلام ظلمات است. شما با توجه به خدا، با توجه به ائمۀ اسلام، با توجه به قرآن این سدها را شکستید؛ سدهایی که همه گمان می کردند ممتنع است شکستن آن؛ قدرتهایی که همه گمان می کردند محال است این قدرتها شکسته شوند. حساب دنیا باطل شد، حسابهای مادیین باطل شد.
آنهایی که به خدا ایمان نداشتند، روی محاسباتشان، غیر معقول بود یک ملتی که هیچ ندارد بر قدرتهایی که همه چیز دارند غلبه کند! غیر معقول بود که دست اجنبی را که تا دندان مسلح بود به همۀ انواع سلاحها، از مخازنشان قطع کند! آنها حسابهای مادی می کردند؛ با حساب مادی همان طور بود که آنها می گفتند: روی قواعد عادت و ماده، ما نمی توانستیم غلبه کنیم؛ محال بود غلبۀ ما لکن آنها حساب معنویات را نکرده بودند! اسلام همیشه با معنویات جلو رفت؛ در صدر اسلام با آنکه هیچ تجهیزی نداشتند مسلمین، هر چند نفرشان در جنگها یک اسب داشت، هر چند نفر یک شمشیر داشت و لشکر روم و لشکر ایران تا دندان مسلح بودند و عددشان صدها برابر عدد آنها بود، با عدد کم و تجهیزات کم، لکن با قوۀ ایمان شکستند امپراتوری روم و... امپراتوری ایران را.
شما سربازان اسلام، شما جوانمردان با ایمان، با ایمان خودتان شکستید این سد بزرگ را؛ شکستید این قوّت طاغوتی را؛ این قوۀ شیطانی را، شما با ایمان این پیشرفت را کردید و حساب همۀ حسابگرهای مادی باطل شد. خداوند شما را پیروز کرد و خداوند شما را پیروز می کند، مادامی که به خدا توجه داشته باشید.
شهادت طلبی جوانان
برادران من! عزیزان من! این رمز را از دست ندهید: رمز توجه به خدا، رمز توجه به اسلام. شهادت برای مُسْلم، برای مؤمن سعادت است؛ جوانهای ما شهادت را سعادت
صحیفه امامجلد 7صفحه 136
می دانند؛ این رمز پیروزی است. آنها که مادی هستند و مادیگر، آنها هرگز شهادت را نمی خواهند ولی جوانان ما شهادت را سعادتِ خودشان می دانند، اول راحتِ خودشان می دانند. این رمز پیروزی بود. آنها که گمان کردند می توانند در این برهه از زمان بین جوانان من، بین جوانان ما، بین عزیزان ما اختلاف بیندازند در اشتباهند. جوانان ما همه به اسلام متوجهند؛ همه با ایمان راسخ به پیش می روند.
همه با هم در راه سازندگی
ما قدمهای بعدی خیلی داریم. باید همه با هم ـ همۀ اقشار با هم ـ این خرابه ای که برای ما گذاشته اند آباد کنیم. این بدبختها ایران را خراب کردند؛ به اسم «تمدن بزرگ» تمام آثار تمدن را از ایران کنار زدند؛ با اسم «اصلاحات ارضی» کشاورزی ما را از بین بردند؛ فرهنگ ما را از بین بردند؛ ارتش ما را وابسته کردند؛ ملت ما را ضعیف کردند؛ تمام مخازن ما را بردند و در خارج برای خودشان پارکها درست کردند؛ و ان شاءالله از آنها پس می گیریم .
این خائنین، یک مملکت آشفته، یک مملکت خراب برای ما گذاشتند؛ مملکتی که کارگرش فقیر، کشاورزش فقیر، کاسبش فقیر؛ مملکتی که در حومۀ تهران، متصل به تهران، خودِ تهران محله های «زاغه نشین» دارد، بدبخت دارد؛ اینها را برای ما گذاشتند.
کسی نمی تواند ایران را به تنهایی، قشری نمی تواند به تنهایی، این خرابه را آباد کند. دولت نمی تواند، روحانیت نمی تواند، بازاری نمی تواند، دهقان نمی تواند، کارگر، کارمند نمی توانند لکن «همه» می توانند؛ همه با هم: یَدُالله ِ مَعَ الجَمَاعة؛ جماعتها وقتی که با هم شدند کارها انجام می گیرد. دیدید که با وحدت کلمه و اجتماع و اتکال به خدا این سد بزرگ را شکستید؛ الآن هم با اتکال به خدا و وحدت کلمه این خرابه را باید آباد کنید .
شما که در مرزها هستید، در گمرکات هستید، به حد خودتان باید عمل کنید و آنها که در مراکز هستند به مقدار خودشان؛ نه شما باید انتظار داشته باشید که یک قشر ـ دولت ـ
صحیفه امامجلد 7صفحه 137
کارها را انجام دهد و نه دولت باید انتظار داشته باشد که ملت باید انجام بدهد. ملت و دولت همه با هم، همه با هم، ان شاءالله . همه با هم برای اسلام، برای جمهوری اسلام، برای قانون اسلام به پیش!
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
صحیفه امامجلد 7صفحه 138