پیام رادیو ـ تلویزیونی به ملت ایران (شأن کار و کارگر و سازندگی کشور)

‏‏پیام رادیو تلویزیونی‏

‏‏زمان: 11 اردیبهشت 1358 / 4 جمادی الثانی 1399‏

‏‏مکان: قم‏

‏‏موضوع: شأن کار و کارگر و سازندگی کشور‏

‏‏مناسبت: روز جهانی کارگر‏

‏‏مخاطب: کارگران و دیگر اقشار ملت‏

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏‏هر روز، روز کارگر است‏

‏‏     اختصاص یک روز به کارگران شاید به لحاظ تشریفات و تعظیم باشد والاّ هر روز‏‎ ‎‏روز کارگری است و کارگران است بلکه عالم از کار و کارگر تشکیل شده است. اینکه ما‏‎ ‎‏یک روز اختصاص بدهیم به کارگر، مثل این است که یک روز را اختصاص بدهیم به‏‎ ‎‏نور، یک روز را اختصاص بدهیم به خورشید. هر روز نور هست و روز نور است، هر‏‎ ‎‏روزْ روز خورشید است؛ لکن شاید این برای یک تشریفات و تعظیمی باشد، از این‏‎ ‎‏جهت مضایقه نیست، لکن اگر واقع بینی باشد، کار و کارگر در تمام عوالم ماقبل طبیعت و‏‎ ‎‏عالم طبیعت و عوالم مابعدالطبیعه، کار و کارگر همه جاست و تمام موجودات عالم، چه‏‎ ‎‏موجودات قبل از طبیعت باشد و چه موجودات طبیعی باشد و چه موجودات بعد از‏‎ ‎‏طبیعت، همه از کارگر پیدا شده است، و کارْ نظیر «وجود» است که در همۀ شئون عالم‏‎ ‎‏دخالت دارد.‏

‏‏عظمت و منزلت کار و کارگر‏

‏‏     عالم موجود شده است از فعالیت خدا، اجزای عالم موجود شده است از فعالیتهایی‏‎ ‎‏که بعضِ موجودات دارند. هیچ موجودی را شما نمی توانید سراغ کنید الاّ اینکه کارگر و‏‎ ‎‏کار در او موجود است و خودش کار است. کارگرها هم کارند، از کار پیدا شده اند.‏

‏‏     ذرات موجودات در عالم ـ در عالم طبیعت ـ فعال هستند برای ایجاد همۀ موجوداتی‏
‏‎

‎‏که در این عالم است؛ حتی جمادات، حتی اشجار، همه زنده اند، همه کارگرند کار احاطه‏‎ ‎‏دارد بر همۀ عوالم. از اول با کار عالم موجود شده است و کارگر مبدأ همۀ موجودات‏‎ ‎‏است. حق تعالی مبدأ کارگری است و کارگر است، فعال است. موجودات عالم غیب‏‎ ‎‏[‏‏که‏‏]‏‏ با فعالیت غیبی تحقق پیدا کرده اند، کارگرند. موجودات عالم طبیعت ـ هر جا که‏‎ ‎‏شما ملاحظه کنید، هر قشری از اقشار را که ملاحظه کنید، چه موجوداتی که به نظر ما در‏‎ ‎‏پست ترین مراتب وجودند مثل معادن و زمینها و جمادات و چه آنهایی که بعد از این‏‎ ‎‏مرتبه موجودند مثل نباتات، اشجار و چه آنهایی که بعد از اینها موجودند مثل حیوانات و‏‎ ‎‏چه آن که مافوق اینهاست مثل انسان ـ همه جلوۀ کارند و همه کارگر. کارگرها اینها را‏‎ ‎‏درست کرده اند. کارگری بر همۀ موجودات احاطه دارد.‏

‏‏     عالم مابعدالطبیعه ـ در جنت و نار ـ هم از کار و کارگری پیدا شده است. بهشت و‏‎ ‎‏دوزخ از کار انسان پیدا شده است. در کار انسان است که یا عمل صالح است یا کار خوب‏‎ ‎‏است که مبدأ تحقق بهشت است یا اعمال غیرصالح و فاسد است که مبدأ دوزخ است.‏‎ ‎‏نباید ما اختصاص بدهیم یک روزی را به کارگر به اعتبار اینکه این روز حظّ کارگر، همین‏‎ ‎‏روز است. بله، مانع ندارد که یک روزی را ما انتخاب کنیم برای کارگر که بفهمانیم به‏‎ ‎‏عالم که کار و کارگری است که همه چیز از اوست.‏

‏‏خدای تعالی مبدأ کار است‏

‏‏     کار مثلِ جلوۀ حق تعالی می ماند که در تمام موجودات سرایت کرده است. همۀ‏‎ ‎‏موجودات، کار در آنها هست و با کار درست شده اند. همۀ ذرات وجود کارگرند حتی‏‎ ‎‏ذرات اتمی که در این عالم طبیعت هست، اینها کارگر هستند با هوشیاری. همۀ ذرات‏‎ ‎‏عالم فعالند و هوشیارند لکن ما گمان می کنیم که هوشیار نیستند: ‏‏وَ اِنْ مِنْ شَی ءٍ الاّ یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ‏‎ ‎‏وَلکِن لاتَفْقَهُونَ تَسْبیحَهُمْ‏‎[1]‎‏؛ همه مُسَبِّح حقند، همه کارگران حق هستند، همه مطیع حق تعالی‏‎ ‎
‏‎

‎‏هستند؛ و کار در همه جا هست و عالمْ سرتاسر «روز کارگر» است نه یک روزْ روز‏‎ ‎‏کارگری است، سرتاسر عالم روز کارگر است، سرتاسر عالَم کارگر است و سرتاسر عالم‏‎ ‎‏کار است؛ یعنی ذرات وجودی که انسان را و دیگر حیوانات را ـ به ارادة الله تعالی ـ‏‎ ‎‏موجود می کنند کارگرند و انسانْ کار است، اثر کار آنهاست. تمام این موجوداتی که در‏‎ ‎‏عالم ملاحظه می کنید اثر کار فعالانۀ جنود الهی است؛ جندالله ، همه کارگر هستند. خدای‏‎ ‎‏تبارک و تعالی مبدأ کار است.‏

‏‏بزرگداشت روز کارگر‏

‏‏     ما این روز را بزرگ می شماریم از برای اینکه قرار داده اند این روز را برای کارگر.‏‎ ‎‏کارگر در اسلام، وقتی که در محیط محدودتری ملاحظه کنیم یعنی در این موجود پایین،‏‎ ‎‏در این زمین، در این ستارۀ کوچک که در مقابل عالمْ قَدْرِ محسوسی ندارد، در مقابل‏‎ ‎‏عالم ماده قدر محسوسی ندارد، یعنی عالم ماده پهناور است به قدری که تاکنون آنچه‏‎ ‎‏بشر فهمیده است و کم فهمیده است، آنطور که گفته می شود بعضی ستاره ها هست که نور‏‎ ‎‏او به ما با شش بیلیون یعنی شش میلیارد سال نور‏‏[‏‏ی‏‏]‏‏ به ما می رسد، و این آن چیزی است‏‎ ‎‏که تاکنون گفته می شود کشف شده است و آن طرف را و ما بعد او را، خدای تبارک و‏‎ ‎‏تعالی می داند. این زمین در مقابل یک همچو سطح بزرگ، یک چیز ناچیزی است بلکه‏‎ ‎‏خورشید ما و تمام عائلۀ خورشید ما در مقابل عالمْ ذرۀ غیرمحسوسی است و تمام عالم‏‎ ‎‏در مقابل عالم ماوراءالطبیعه ذرۀ غیرمحسوسی است. تمام عالم ماده مثل یک نقطه‏‎ ‎‏می ماند در مقابل عالم ماورای طبیعت؛ و تمام عالم ماورای طبیعت، چه ماقبل الطبیعه و‏‎ ‎‏چه مابعدالطبیعه در مقابل ارادة الله قَدْرِ محسوسی ندارد.‏

‏‏کارگران و دهقانان، مدیران جامعۀ انسانیت‏

‏‏     الآن که ما بحث داریم راجع به این ستارۀ کوچک و راجع به این ستاره ای که اصلاً‏‎ ‎‏قدر محسوسی در عالم ندارد و بحث داریم و راجع به کارگر ـ به آنطوری که دیگران‏‎ ‎‏فهمیده اند ـ صحبت داریم، لابد باید افق بحث را کوتاه کرد و نزدیک به فهم کرد. این‏
‏‎

‎‏کارگرهای ما اشخاصی هستند که مدیر جامعۀ انسانیت هستند. ادارۀ امور مملکتها،‏‎ ‎‏اداره امور کشورها به دست اینهاست؛ به دست کشاورزان، به دست کارگران کارخانه ها و‏‎ ‎‏دهقانان و کشاورزان. اینها هستند که اداره می کنند مملکتها را، اداره می کنند کشورها را؛‏‎ ‎‏و از این جهت مدیر این عالم، عالم طبیعت، یعنی در این نجمۀ کوچک، در این زمین که‏‎ ‎‏یک ستارۀ کوچک است، ادارۀ امور این زمین به دست کارگران است و دست اینهاست‏‎ ‎‏که اداره می کند و زنده می کند این عالم را، زنده می کند کشور را. بنابراین اینها عهده دار‏‎ ‎‏امر بزرگی هستند، احترام زیاد دارند لکن مسئولیت زیاد. هرکس بیشتر در عالم احترام‏‎ ‎‏دارد، پیش خدای تبارک و تعالی احترام دارد و بیشتر منشأ اثر است، مسئولیت او بیشتر‏‎ ‎‏است. کارگران ما، چه طبقۀ دهقان و چه طبقۀ کارگران سایر کارخانه ها و سایر جاها، تمام‏‎ ‎‏اعمالی که، تمام چیزهایی که در کشور هست، برکاتی که در کشور هست مرهون وجود‏‎ ‎‏آنهاست ولهذا آنها بر همه مقدمند. لکن چیزهایی که به عهدۀ آنهاست، مسئولیتهایی که‏‎ ‎‏به عهدۀ آنهاست از همۀ مسئولیتها بالاتر است.‏

‏‏کارگران عامل رشد و انحطاط کشورها‏

‏‏     اگر کشوری رو به رشد برود، با دست شما کارگران عزیز رو به رشد می رود و اگر‏‎ ‎‏کشوری رو به انحطاط برود، باز هم با شماست که رو به انحطاط می رود؛ با کار نکردن یا‏‎ ‎‏کم کار کردن یا علاقه به کار نداشتن است که رو به انحطاط می رود. کشور امروز از‏‎ ‎‏شماست، از کارگران است، کشور مال شماست. کشور، دیگر اجانب در آن دخالت‏‎ ‎‏ندارند، دیگر اختناقها نیست، دیگر فشارها نیست، دیگر چپاولیها نیست. امروز کشور‏‎ ‎‏مال شماست و شما مسئولیت او را مستقیم دارید. اگر در این مسئولیت کوشش نکنید، اگر‏‎ ‎‏در این امری که به عهدۀ شماست کوشش نکنید و آن دِیْنی که بر کشور خودتان، بر اسلام‏‎ ‎‏دارید ادا نکنید شما مسئول هستید. و چنانچه کوشش کنید و چرخهای مملکت را به راه‏‎ ‎‏بیندازید، شما پیش خدای تبارک و تعالی بسیار ارجمند هستید. اسلام برای شما ارج زیاد‏‎ ‎‏قائل است، اسلام شما را خُزّان زمین می داند، شما خزانه دار زمین هستید که زمین را شما‏
‏‎

‎‏باید آباد کنید و از شماست که آباد کنید و برای خود شماست که آباد کنید. باید این‏‎ ‎‏مسئولیت را آنطور که می دانید، آنطور که می خواهید، این مسئولیت را به عهده بگیرید و‏‎ ‎‏گوش به حرف کسانی که می خواهند نگذارند که این چرخها به راه بیفتد ندهید. آنها به‏‎ ‎‏شما علاقه ندارند؛ اسلام عزیز است که برای شما ارج قائل است و برای شما حق قائل‏‎ ‎‏است و حقوق شما را به شما رد خواهد کرد. بگذارید اسلام تحقق پیدا بکند، بگذارید‏‎ ‎‏ریشه های گندیده استبداد و استعمار فرو بریزد، کنده بشود، بگذارید اشخاصی که‏‎ ‎‏می خواهند برای دیگران کار بکنند فلج بشوند.‏

‏‏نقش کارگران و کشاورزان در سازندگی کشور‏

‏‏     شما برادران ما هستید، شما عزیزان ما هستید، شما باید این مملکت را اداره بکنید،‏‎ ‎‏شما هستید که می توانید این بار را به منزل برسانید، شما هستید که در کارخانه ها می توانید‏‎ ‎‏چرخ کارخانه ها را به جنبش درآورید و به راه بیندازید و مملکت را نجات بدهید. شما‏‎ ‎‏دهقانان هستید که می توانید چرخ کشاورزی را به راه بیندازید و فعالیت شماست که‏‎ ‎‏کشاورزی را به طور صحیح می تواند عملی کند. شما می دانید که کشاورزی ما را به زمین‏‎ ‎‏زده اند، از بین بردند، حالا بر شماست که بعد از اینکه مملکت مال خود شما شده است و‏‎ ‎‏دست اجانب کوتاه شده است، به کشاورزی خودتان ادامه بدهید و مهلت بدهید که‏‎ ‎‏دولت به شما کمک بکند و می کند کمک، آنقدری که می تواند کمک می کند. شما‏‎ ‎‏برادران کارگر ما هستید؛ در کارخانه ها بگذارید چرخ کارخانه ها به راه بیفتد تا اینکه این‏‎ ‎‏مملکت آباد بشود برای همه، برای شما. شما بگذارید، مهلت بدهید که این کارخانه ها به‏‎ ‎‏راه بیفتد و چرخ مملکت به جنبش بیفتد و شما همه با ما برادر هستید و ما همه در خدمت‏‎ ‎‏شما هستیم. شمایید که می توانید مملکت را اداره کنید و می توانید این آشفتگیها را از بین‏‎ ‎‏ببرید.‏

‏‏     شما می دانید که اینها رفتند و آشفته کردند این مملکت را. شما می دانید که اینها‏‎ ‎‏چپاول کردند و رفتند و خزاین ما را تهی کردند و رفتند. حالا باید همۀ ما با هم، یک قشر‏
‏‎

‎‏تنها نه ـ تمام ـ همه با هم کوشش کنیم و این چرخهای مملکت را راه بیندازیم تا اینکه‏‎ ‎‏مملکت ما سر و صورتی پیدا بکند. اسلام برای شما حقوق قائل هست؛ حق همه را‏‎ ‎‏خواهد داد. برای همۀ زنها و مردهای کارگر، برای همۀ زنها و مردان دهقان حق قائل‏‎ ‎‏است اسلام، و آنها را عزیز می شمارد و حق آنها را به آنها رد خواهد کرد. شما بگذارید‏‎ ‎‏که اسلام تحقق پیدا بکند، جمهوری اسلام با احکام نورانی اسلام تحقق پیدا بکند.‏‎ ‎‏نگذارید این اشخاصی که می خواهند نگذارند این چرخها به راه بیفتد، می خواهند‏‎ ‎‏نگذارند کشاورزی ما تحقق پیدا بکند و کارخانه های ما به راه بیفتد، شما نگذارید اینها‏‎ ‎‏یک همچو فعالیتها را بکنند و شما را اغفال کنند. آنها شما را می خواهند اغفال کنند که‏‎ ‎‏منافع این مملکت را ببرند، که خزاین این مملکت را ببرند، که آنهایی که می خواهند این‏‎ ‎‏خزاین را ببرند، دست آنها باز باشد. شما باید مانع بشوید از این معنا؛ همه باید مانع بشویم‏‎ ‎‏از این معنا.‏

‏‏     من از خداوند تبارک و تعالی صحت و سلامت همۀ ملت و عظمت اسلام و عظمت‏‎ ‎‏ملت و استقلال و آزادی این ملت را خواستارم. همه با هم، دهقان با ما و کارگر با ما و همه‏‎ ‎‏با هم به پیش!‏

‏‏والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته‏

‏‎ ‎

‏‎

‎

• ـ سورۀ اسراء، آیۀ 44: «و هیچ موجودی نیست جز آنکه او را به پاکی می ستاید، ولی شما ذکرتسبیح ایشان را در نمی یابید.»