سخنرانی در جمع پاسداران انقلاب اسلامی قم (مسئلۀ شهادت)

‏‏سخنرانی‏

‏‏زمان: 23 اردیبهشت 1358 / 16 جمادی الثانی 1399‏

‏‏مکان: قم‏

‏‏موضوع: مسئلۀ شهادت‏

‏‏حضار: پاسداران انقلاب اسلامی قم‏

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏‏شهادت، انتقال به جهانی فراتر‏

‏‏     اگر یک راهی راه حق شد، انسان نباید از شهادت بترسد. وقتی که ما برای اسلام و‏‎ ‎‏برای احیای سنت پیغمبر و اقامۀ عدل بپا خاستیم، نباید از این بترسیم که از ما شهید‏‎ ‎‏[‏‏می شود‏‏]‏‏ شهادت پیدا می کند؛ اولادمان شهید می شوند، خودمان شهید می شویم. این‏‎ ‎‏یک سیره ای بوده است در اسلام؛ از اول بوده. از اول ... پیغمبر اسلام و ائمۀ ما فداکاری‏‎ ‎‏کردند، شهادت نصیبشان شد، اولاد دادند. حضرت علی بن الحسین به پدر بزرگوارشان‏‎ ‎‏عرض می کنند که ما به حق نیستیم؟ می فرماید چرا، ما به حقیم. می فرماید پس، از مردن‏‎ ‎‏نمی ترسیم: «لانُبَالِی بِالمَوتِ»؛ کسی باید از مردن بترسد که خیال کند که بعد از مردن‏‎ ‎‏خبری نیست، همه اش همین است، این زندگانی حیوانی اینکه عقیده اش این است که‏‎ ‎‏زندگی همین است و دیگر چیز دیگری نیست، خوب، باید این چند روزی که هستش‏‎ ‎‏حفظش کند، و بترسد از اینکه از این دنیا برود؛ اما مسلمین، کسانی که اعتقاد به قرآن‏‎ ‎‏دارند، اعتقاد به اسلام دارند و برای عالم دیگری موجودیت بالاتری قائل هستند و این‏‎ ‎‏زندگی اینجا را یک زندگی حیوانی می دانند، زندگی انسانی در یک عالم دیگری، بالاتر‏‎ ‎‏از اینجاست، این دیگر ترسی ندارد، خوفی ندارد. انسان از این محل به یک محل‏‎ ‎‏دیگری منتقل می شود که بهتر از اینجاست؛ بنابراین، این معنایی که در صدر اسلام هم‏‎ ‎‏بوده است، که اصحاب پیغمبر ... استقبال شهادت می کردند، برای شهادت از هم پیشی‏‎ ‎‏می گرفتند، اصحاب حضرت امیر، حضرت سیدالشهداء از شهادت استقبال می کردند،‏
‏‎

‏‏     بنابراین ما الآن تکلیف همه مان این است که همه مان پاسدار اسلام هستیم، همه سرباز‏‎ ‎‏اسلام هستیم، و همه باید در این زمانی که قشرهای مختلفی در بین مردم افتاده اند و‏‎ ‎‏مفسده می کنند و می خواهند نهضت ما را متوقف کنند یا به عقب برگردانند، همۀ ما‏‎ ‎‏تکلیف داریم که جدیت کنیم که این نهضت جلو برود، و ان شاءالله اسلام به آنطوری که‏‎ ‎‏باید، پیاده بشود، و همۀ نواقص به واسطۀ اسلام از بین برود.‏

‏‏     من از خدای تبارک و تعالی سلامت و سعادت شما جوانها را می خواهم، و تشکر‏‎ ‎‏می کنم از این قوۀ اراده، از این قدرت بازو، از این زحماتی که شما در راه اسلام می کشید.‏‎ ‎‏خداوند همۀ شما را حفظ کند و به سعادت دو دنیا برساند ان شاءالله .‏

‏‎ ‎

‏‎