سخنرانی

سخنرانی در جمع بانوان سازمان حمایت از خانواده ها (توطئه علیه اسلام)

سخنرانی

‏زمان: 4 خرداد 1358 / 28 جمادی الثانی 1399‏

‏مکان: قم‏

‏موضوع: توطئۀ دشمنان برای حذف روحانیت و اسلام‏

‏حضار: بانوان سازمان حمایت از خانواده ها (از قم) و اهالی بناب‏

‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

تمجید از انقلاب

‏     چه خوب نهضتی بود، چه خوب قیامی! ما هر روز تقریباً با قشرهای مختلف، با‏‎ ‎‏گروههای مختلف از اقطار ایران مواجه هستیم. الآن در این مجلس خانمهای محترم قم،‏‎ ‎‏که فعالانه برای اسلام و نهضت و برای تربیت جامعه فعالیت می کنند، با آقایان بنابی، که از‏‎ ‎‏راه دور آمده اند، در یک مکان مجتمعیم. این قبل از نهضت هیچ تحقق نداشت؛ شما‏‎ ‎‏یک راهی داشتید، ما یک راهی، آقایان هم یک راهی. چه خوب نهضتی که ما همه را‏‎ ‎‏در یک مکان مجتمع کرده است که با هم صحبت کنیم، مسائلی که احتیاج به آن داریم‏‎ ‎‏طرح کنیم، دردهای دل را بگوییم به هم، و راه جبرانش را هم گفته بشود؛ و شاید با گفتن‏‎ ‎‏درد و درمان بتوانیم به یک جایی برسیم.‏

نگرانی از ریشه های پوسیده طاغوتیان

‏     دردها زیاد است، و زیادتر بود، و بحمدالله یک مقداری از آن رفع شد. آنهایی که‏‎ ‎‏برای ما دردهای عظیم پیش آوردند، آنهایی که به کشور ما خیانت کردند، آنهایی که به‏‎ ‎‏بانوان ما بیشتر ظلم کردند تا به مردها، آنها که بانوان را به طوری به آنها ظلم کردند و به‏‎ ‎‏صورت اینکه می خواهیم خدمت بکنیم آنها را به عقب راندند؛ به آنها ظلم زیاد شد، به‏‎ ‎‏مردها هم شد، به همۀ اقشار ظلم شد، بحمدالله دست آنها کوتاه شد و امیدوارم که این‏‎ ‎‏قشرهای ضعیفی که مثل حیوانات ضعیف زیر زمین می لولند و می خواهند ریشه های گلها‏‎ ‎‏را فاسد کنند، آنها هم ان شاءالله از بین بروند.‏


صحیفه امامجلد 7صفحه 484
‏     دردهای حالا هم زیاد است. دردهایی که به واسطۀ خیانتهایی که به ما کردند و به ملت‏‎ ‎‏ما کردند تتمۀ آن باقی است. خیانتها و تبلیغاتی که بر ضد اسلام و بر ضد قرآن کریم کردند‏‎ ‎‏و قشرها را خواستند از قرآن کریم جدا کنند و خواهران و برادران ما را خواستند از اسلام‏‎ ‎‏دور کنند، اینها باز یک مقدارشان هست با صورتهای مختلف. شما زحمت کشیدید، زن‏‎ ‎‏و مرد زحمت کشید، به خیابانها ریخت، جورها کشید، خونها داد که اسلام را زنده کند؛‏‎ ‎‏برای اسلام خون داد، برای شهادت داوطلب شد.‏

‏     آنکه می خواست ملت ما، آنکه به او رأی داد ملت ما، «جمهوری اسلامی» بود.‏‎ ‎‏اسلام مورد نظر بود. الآن قشرهایی هستند که می خواهند اسلام را کنار بگذارند با نوشتن،‏‎ ‎‏با گفتن، با اجتماعات. این درد بزرگترین دردی است که الآن ملت ما به آن مبتلا هست؛ و‏‎ ‎‏ما از آن نگران که ملتی که رأی داد بر جمهوری اسلامی، نود و نه و نیم درصد رأی داد بر‏‎ ‎‏جمهوری اسلامی، یعنی ما اسلام را می خواهیم، اگر برای صرف جمهوری بود همچو‏‎ ‎‏رأیی نبود؛ اگر برای جمهوری دمکراتیک بود همچو رأیی نبود. دیگران هم از این‏‎ ‎‏حرفها سابقاً گفتند و شکست خوردند.‏

گروههای بیگانه از اسلام

‏     ملت ما برای اسلام قیام کرد و برای اسلام راه را پیمود و برای اسلام خون داد،‏‎ ‎‏الآن قشرهایی هستند که می خواهند اسلام را کنار بگذارند. «جمهوری» تنها، از‏‎ ‎‏اسلام می ترسند! جمهوری تنها، «جمهوری دمکراتیک»! آنها که می خواهند‏‎ ‎‏یک قدری در پرده صحبت کنند، «جمهوری دمکراتیک اسلام». اینها همه‏‎ ‎‏خدعه است! اینها برای این است که از اسلام می ترسند. اسلام را مخالف می دانند‏‎ ‎‏با هواهای نفسانی خودشان. بیدار باشید! اگر انحرافی باشد از جمهوری اسلام،‏‎ ‎‏هر انحرافی اگر از جمهوری اسلامی ـ هر انحرافی ـ باشد، خلاف مسیر شماست،‏‎ ‎‏خلاف مسیر اسلام است. مسلمین توجه داشته باشند که در حزبهایی که صحبتشان از‏‎ ‎‏اسلام نیست، صحبتشان از دمکراتیک است، قشرهایی که به اسلام کار ندارند، گر چه‏

صحیفه امامجلد 7صفحه 485
‏به آزادی کار دارند، آزادی را می خواهند اما آزادی به غیر اسلام، ملت ما توجه کنند‏‎ ‎‏که لااقل داخل اینطور حزبها نشوند. شما عزیزان خودتان را برای اسلام دادید؛ حالا‏‎ ‎‏که عزیزها را دادید، به ضد اسلام بخواهید وارد بشوید، هدر بدهید خون‏‎ ‎‏عزیزان خودتان را؟ توجه بکنید! اینها می خواهند هدر بدهند خون شما را.‏‎ ‎‏اجتماعات اینها بر ضد اسلام است. چند روز پیش، این اجتماع زیاد داشتند به بهانه، و‏‎ ‎‏حرفهایشان به ضد اسلام بود. با اینها همکاری نکنید. مسلمین! با اینها همکاری نکنید،‏‎ ‎‏خودتان را از آنها دور نگه دارید، از اینها اجتناب کنید؛ اینها آزادی منهای اسلام را‏‎ ‎‏می خواهند. این غیر از طریقۀ شماست. شما اسلام را می خواهید، ما اسلام را می خواهیم‏‎ ‎‏که اسلام آزادی به ما بدهد، نه آزادی منهای اسلام. آنها استقلال منهای قرآن را‏‎ ‎‏می خواهند، ما قرآن را می خواهیم.‏

«اسلام منهای روحانیت» خیانت است

‏     ما اگر تمام آزادیها را به ما بدهند، تمام استقلالها را به ما بدهند و بخواهند قرآن را از‏‎ ‎‏ما بگیرند، نمی خواهیم. ما بیزار هستیم از آزادی منهای قرآن، ما بیزار هستیم از استقلال‏‎ ‎‏منهای اسلام، ما بیزار هستیم از اینکه بگویند اسلام منهای روحانیت. اسلام منهای‏‎ ‎‏روحانیت خیانت است. می خواهند اسلام را ببرند، اول روحانیت را می برند؛ اول‏‎ ‎‏می گویند اسلام را می خواهیم، روحانیت را نمی خواهیم! روحانیت استثنا بشود، اسلام‏‎ ‎‏در کار نیست. اسلام با کوشش روحانیت به اینجا رسیده است.‏

‏     بیدار باشید، خانمها بیدار باشید! آقایان بیدار باشید. مسائل شخصی خودتان را کنار‏‎ ‎‏بگذارید. مسائل جزئی را کنار بگذارید. احتیاجات را کنار بگذارید. امروز وقت این‏‎ ‎‏نیست که من محتاج هستم، من چیز ندارم. امروز وقت این است که ما اسلام را تقویت‏‎ ‎‏کنیم. همۀ اقشار بیدار باشند. کارگرها بیدار باشند، دهقانها بیدار باشند. بازاریها بیدار‏‎ ‎‏باشند، دانشگاهیها بیدار باشند، تز اسلام منهای روحانیت یعنی لا اسلام! درجۀ اولش این‏‎ ‎‏است؛ بعد هم کتابهای روحانیت را به دریا بریزند! بیدار باشید!‏


صحیفه امامجلد 7صفحه 486
توجه به خطر عظیم 

‏     ... من توجه شما را به این خطر، به این خطر عظیم، عطف می کنم. خطر بزرگ است؛‏‎ ‎‏با صورتهای آزادی ما می خواهیم، دمکراتیک ما می خواهیم، استقلال می خواهیم.‏‎ ‎‏اسلام چه؟ منهای اسلام! در تمام حرفهایشان اسلام در کار نیست. اگر اسلام نبود، شما‏‎ ‎‏حالا در زاغه ها بودید، شما در خارج کشور بودید. اگر در کشور بودید، در زاغه ها‏‎ ‎‏زندگی می کردید، در بیغوله ها زندگی می کردید، نمی توانستید ظاهر بشوید. اسلام است‏‎ ‎‏که شما را آزادی داد و آورد در میدان. بر ضد اسلام قیام نکنید. خواهران من، عزیزان‏‎ ‎‏من، برادران من، عزیزان من، توجه داشته باشید توطئه در کار است، توطئۀ بزرگ در کار‏‎ ‎‏است، توطئه ها در کار است. قشرهای مختلفی که به اسلام پشت کرده اند، و از اول توجه‏‎ ‎‏نداشتند، دارند با هم جمع می شوند.‏

‏     باید تجدید نظر کنند؛ باید در کارهای خودشان تجدید نظر کنند، در اجتماعاتشان‏‎ ‎‏تجدید نظر کنند. ملت نمی تواند توطئه را تحمل کند. ما تحمل نمی کنیم این توطئه را.‏‎ ‎‏اینها توطئه است؛ توطئه بر ضد اسلام؛ توطئه بر ضد ملت. آزادی هست، توطئه نیست.‏‎ ‎‏آزادی معنایش این نیست که بنشینید برخلاف اسلام صحبت کنید؛ آزادی در حدود‏‎ ‎‏قانون است. دین کشور ما اسلام است؛ آزادی در حدود این است که به اسلام ضرر‏‎ ‎‏نخورد. قانون اساسی ما دین را اسلام می داند.‏

‏     خداوند ان شاءالله شرّ مفسدین را قطع کند. خدا به شماها توفیق عنایت کند. سلامت و‏‎ ‎‏سعادت عنایت کند. من از همۀ شما تشکر می کنم؛ و امیدوارم که با ارادۀ قاطع، با اراده‏‎ ‎‏قاطع، با تصمیم قاطع، به پیش بروید. سلام بر همۀ شما. موفق باشید.‏

‎ ‎

صحیفه امامجلد 7صفحه 487