سخنرانی
زمان: 11 خرداد 1358 / 6 رجب 1399
مکان: قم
موضوع: هدف اصلی انقلاب، استقرار نظام اسلامی در جهان
حضار: بانوان اهواز، قم و بروجرد
بسم الله الرحمن الرحیم
نهضت الهی اسلامی
این نهضت بحمدالله تاکنون بسیار ثمربخش بوده است؛ گرچه ما در اوایل امر هستیم. این نهضت موجب شد که ما و شما در یک محل مجتمع بشویم، و مسائلی که داریم طرح بکنیم. قبل از این یک همچو امری میسور نبود، ما بر کنار بودیم، و شما بر کناری دیگر، و سایر اقشار ملت هم متفرق. این نهضت الهی موجب شد که آن متفرقات مجتمع بشوند؛ و آن مطالبی که باید بشنوند و بگویند با هم در میان بگذارند تا ان شاءالله مسائل حل بشود، و ما به آن مقصدی که داریم نائل بشویم.
مسائل زیاد است؛ لکن مهم، الآن که ما در بین راه هستیم و به مقصد نرسیدیم، فقط موانع را رفع کرده ایم و الاّ مقصد ما بالاتر از این معانی است، مهم این است که نهضت محفوظ باشد. این نهضتی که این قدرت را داشت که یک همچو قدرت شیطانی را در هم شکست و محمدرضا در عین حال که خودش یک قدرت عظیم بود، دنبال او هم همۀ قدرتها، همۀ قدرتهایی که در عالم بودند، با او موافق بودند و با ما مخالف، مع ذلک این نهضت چون یک نهضت الهی بود، نه یک نهضت مادیگرایی، نهضت ملی، یک نهضت الهی یک نهضت اسلامی بود، از این جهت پیروز شد؛ و تمام قدرتها نتوانستند این شیطان را نگه دارند. و رفت و دیگر برگشت ندارد، لکن مسئله این نبود که او برود. مسئله این بود که دنبال رفتن او قطع ایادی همۀ قدرتمندها بشود. و این هم شده است، البته ریشه هایی دارد. و ان شاءالله اینها هم از بین خواهند رفت. لکن مسئله این هم نبود.
صحیفه امامجلد 8صفحه 40
مسئله اساسی ما این نبود که رژیم سلطنتی برود و قطع ایادی دیگران بشود، اینها همه مقدمه بود برای مسئله اساسی ما؛ و آن اسلام است. انبیا که جنگ می کردند با مخالفین توحید مقصدشان این نبود که جنگ بکنند و طرف را از بین ببرند، مقصد اصلی این بود که توحید را در عالم منتشر کنند؛ دین حق را در عالم منتشر کنند. آنها مانع بودند. اینها می دیدند که این مانع را باید برداشت تا به مقصد رسید. رسول اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ مقصدشان این نبود که مشرکین مکه را از بین ببرند؛ یا مشرکین جزیرة العرب را از بین ببرند؛ مقصد این بود که دین اسلام را منتشر کنند؛ و حکومت، حکومت قرآن باشد؛ حکومت اسلام باشد. آنها چون مانع بودند از اینکه این حکومت اسلامی تحقق پیدا بکند، منتهی به جنگ می شد و معارضه، آنها معارضه می کردند با حکومت اسلامی؛ اینها مقابله می کردند. ... جنگهای زیادی که پیغمبر اکرم فرموده است همه برای این معنا بوده است که موانع را از سر این مقصد الهی، مقصد اعلی که دارند، و آن تحکیم حکومت اسلامی، حکومت الله ، حکومت قرآن همه برای این بود. به طوری که اگر معارض با این نبودند، معلوم نبود که جنگی پیش بیاید. معارضه داشتند و نمی گذاشتند که این حکومت تحقق پیدا بکند، جنگ پیش آمد.
مقدمۀ برپایی حکومت قرآنی
ملت ایران و ما مقصدمان این نیست و نبود که فقط محمدرضا برود؛ رژیم سلطنتی از بین برود؛ دست اجانب کوتاه بشود؛ اینها همه مقدمه بود؛ مقصد اسلام است. ما می خواهیم که اسلام حکومت کند در این مملکت؛ احکام اسلام در این مملکت جریان پیدا بکند. اگر ما فرض کنیم که حکومت رژیم سلطنتی از بین برود و یک رژیم دیگری بیاید که آن رژیم دیگر ایادی دیگران، هم از آن، از مملکت ما قطع بشود یک رژیمی بیاید اما رژیم اسلامی نباشد، برخلاف اسلام باشد، این مقصد ما حاصل نشده. اگر مقصد این بود که محمدرضا برود و دست اجانب قطع بشود، بله، اما اگر مقصد اصلی ما این است که اسلام تحقق پیدا بکند، اگر مقصد اصلی ملت ایران این است که جمهوری
صحیفه امامجلد 8صفحه 41
اسلامی تحقق پیدا کند، حکومت عدل الهی تحقق پیدا بکند، رفتن آنها همه مقدمه برای این مطلب است. این اشتباه نشود که ما می خواستیم که او برود، رفت؛ تمام شد. خیر، تمام نشده است. او مانع از کار بود. و چون مانع بود که ما به مقصد برسیم با او معارضه کردیم. او نمی گذاشت که عدل الهی تحقق پیدا بکند؛ او نمی گذاشت که مملکت ما یک مملکت اسلامی با یک حکومت عادل باشد، محقق بشود با این رژیم؛ از این جهت معارضه شد با او، او رفت. اگر به جای اینکه او رفت یک رژیم دیگری تحقق پیدا کند، مثل یک رژیمی که در اروپا هست مثلاً، مثلاً مثل فرانسه ما بخواهیم بشویم، که ما رژیم محمدرضا را کنار بگذاریم، یک رژیمی مثل رژیم فرانسه که کاری به اسلام ندارد؛ اگر اینطور باشد، این همه خون ریختن ملت ما برای این نبوده است که حالا یک مملکتی باشد؛ مملکت اسلامی نباشد؛ ولو رژیم سلطنتی هم نباشد. یک رژیم غیر اسلامی. خیر. بسیارند رژیم آزادمنشانه، رژیمی که استقلال هم دارد، آزادی هم می دهد، اما یک آزادی می دهد که بر وفق اسلام نیست؛ احکام احکام اسلام نیست؛ رژیم رژیم اسلام نیست. عدالت اسلامی به آنطوری که در اسلام است نیست. ما همچو چیزی را نمی خواستیم و نمی خواهیم.
راه طولانی تا تحقق حکومت اسلامی
حالا که ما می گوییم جمهوری اسلامی، معنایش این نیست که فقط ما رأی به جمهوری اسلامی دادیم، دیگر به باقی کارهای دیگر کار نداریم. جمهوری اسلامی معنایش این است که همۀ مردم رأی بدهند یا اکثریت رأی بدهند به اینکه جمهوری؛ لکن احکام، احکام اسلام. جمهوری ای که در آن قانونش قانون اسلام باشد. اگر یک جمهوری باشد که قانونشْ قانون اسلام نباشد، این آن نیست که ملت ما می خواهند و رأی بر آن دادند. این همه خون دادند مردم به اینکه اسلام تحقق پیدا بکند، دنبالۀ کار انبیاست؛ دنبالۀ کار رسول خداست؛ دنبالۀ کار امیرالمؤمنین است؛ دنبالۀ کار سیدالشهداست. سیدالشهدا خونش را داده برای همین که اسلام تحقق پیدا بکند، یزید
صحیفه امامجلد 8صفحه 42
می خواست اسلام را از بین ببرد. ما دنبال این هستیم که اسلام تحقق پیدا بکند. دنبال اسم نیستیم که حالا که ما اسم جمهوری اسلامی پیدا کردیم کافی است برای ما. ما در هر یک از مواردی که هست، در تمام شئون مملکتمان، می خواهیم که احکام اسلام باشد، قرآن حکومت کند بر ما؛ قانون اسلام بر ما حکومت کند؛ هیچ کس دیگر حکومت نداشته باشد. و ما الآن بین راه هستیم؛ نرسیده ایم به مقصد.
وحشت اجانب از اسلام و روحانیت
مع الأسف می بینید که در اطراف، خصوصاً در اطراف شما، این مفسده جوها افتاده اند و می خواهند نگذارند این کار انجام بگیرد. اینها عمال خارجی هستند، اینها اشخاصی نیستند که برای ملت ما بخواهند دلسوز باشند، اینها می خواهند که این جمهوری اسلامی که از آن می ترسند و اربابانشان هم از همین جمهوری اسلامی، از اسم اسلام، می ترسند [نباشد] ولهذا عمالشان به این راه افتادند که لازم نیست جمهوری «اسلامی» باشد، خوب، «جمهوری» باشد؛ «جمهوری ایرانی» باشد؛ «جمهوری دمکراتیک» باشد. این برای این است که اینها از اسلام می ترسند، از اسلام آن چیزهایی که باید نبینند دیدند، اسلام تودهنی به آنها زد و بیرونشان کرد از مملکت! اینها از این می ترسند. ولهذا کوشش می کنند خودشان و عمالشان، که به هر صورت هستند، آنهایی که به هر صورت هستند، کوشش می کنند که این کلمۀ «اسلام» تو کار نباشد؛ هرچه می خواهد جایش باشد. اینها راضی هستند که هرچه جای کلمۀ «جمهوری اسلامی» هرچه می خواهید بگذارید؛ اسلام نباشد؛ دیگر هرچه می خواهد باشد! در مملکت ما روحانی قدرت نداشته باشد، ولو کمونیست قدرت داشته باشد! اینها دنبال این هستند. اینها از روحانی می ترسند، و از اسلام می ترسند. چون از اسلام می ترسند، از آن کسانی که مروج اسلام هست می ترسند، از منبری می ترسند، برای اینکه مروج اسلام است. از روحانی و اهل محراب می ترسند، برای اینکه مروج اسلام است. چون از اسلام می ترسند، هر چیزی که دنبالۀ اسلام باشد، هر چیزی که ترویج از اسلام بکند، از آن
صحیفه امامجلد 8صفحه 43
می ترسند و نمی خواهند آن را. ولهذا نغمۀ اینکه «لازم نیست که اسلام باشد، جمهوری باشد. جمهوری دمکراتیک باشد، لازم نیست که «اسلام» پهلویش بگذارید؛ اسلام باشد منهای روحانیت؛ روحانیت نباشد ولو اسلام باشد». معنایش این است که اسلام باشد منهای اسلام! اگر روحانیت نباشد، اسلام را هیچ کس نمی تواند نگه دارد. اصلاً نقشه اینها بر این است که اسلام نباشد؛ برای اینکه اینها سیلی خوردند از اسلام، احساس کرده اند الآن که اسلام است که این پیروزی را حاصل کرده، شهادت است که این پیروزی را حاصل کرده شهادت هم حفظ اسلام است. از اول، اسلام با شهادت پیش برده، حالا هم که می بینید که جوانهای ما شهادت را می خواهند. همین امروز هم، که من این بیرون ایستاده بودم، یک جوان برومندی فریاد می کرد از آنجا که، «شما دعا کنید که من شهید بشوم». این حس بود که اینها را، ما را، پیش برد. این حس شهادت بود، و این حس جلو آمدن برای اسلام و شهادت بود که ما را به پیروزی رساند و اینها از این می ترسند، از اسلام اینها می ترسند.
تشجیع مردان توسط زنان انقلابی
شما فکری بکنید که این معنای اسلامی، این جمهوری به معنای اسلامی، به همین معنا که عرض کردم که محتوا اسلام باشد، تو دانشگاه وقتی برویم اسلام باشد، تو دادگستری وقتی برویم اسلام باشد، تو وزارت خارجه برویم اسلام باشد، تو ادارات برویم اسلام باشد، تو بازار برویم اسلام باشد، صحرا برویم اسلام باشد، شهر برویم اسلام باشد، کوشش کنید که این معنا حاصل بشود. اگر این معنا حاصل شد، شما تا آخر پیروز هستید. با هم باشید همه تان. همه با هم باشید. شما یک نصیب زیادی در این نهضت دارید. می شود گفت که بانوان این نهضت را پیش بردند؛ برای اینکه بانوان ریختند توی خیابانها. در صورتی که بانوان بنا بر این نبود که بریزند در خیابانها، ریختند توی خیابانها. مردها اگر یک سستی هم احتمال می رفت در آنها باشد، همین معنا آنها را شجاع کرد. مرد وقتی دید زنها آمده اند مشغول یک عملی هستند، مردها شجاع
صحیفه امامجلد 8صفحه 44
می شوند. شما بودید که این پیروزی را نصیب اسلام کردید، و شما سهم زیادی در این پیروزی دارید، این سهم را نگه دارید. این پیروزی که دنبال این بود که همه با هم یک تحول روحانی پیدا کرده بودید یک تحولی که از عالم غیب شما را متحول کرده بودند، این تحول روحانی را حفظ کنید. وحدت کلمه را حفظ کنید. الآن ما بین راه هستیم. ما کار زیاد داریم تا همۀ احکام اسلام جریان پیدا کند. ما توی راهیم. آن وقتی که همۀ احکام اسلام جریان پیدا کرد، آن وقت ما رسیدیم به مقصد. مقصد، اسلام است. این [را] حفظ کنید. این وحدت کلمه ای که پیدا شد و این اسلامیتی که پیدا شد و این تحول روحی که پیدا شد، این را حفظ کنید، ان شاءالله تعالی پیروز هستید. خداوند ان شاءالله شماها را پیروز کند؛ و شماها را سعادتمند کند؛ و در دنیا و آخرت شما سعید باشید. و ان شاءالله هستید.
صحیفه امامجلد 8صفحه 45