سخنرانی
زمان: 23 خرداد 1358 / 18 رجب 1399
مکان: قم
موضوع: جامعۀ ایران، زنده و در حال تکامل
حضار: مجروحان و معلولان انقلاب از زنجان ـ بانوان جهادگر کازرون
بسم الله الرحمن الرحیم
تحولی شورانگیز و اطمینان بخش
شما گروههای مختلف، عزیز هستید. و من باید برای هر گروه صحبت کنم. لکن چون نه وقت من و نه حال من اقتضا دارد، آن جهت مشترک را که بین همه است صحبت می کنم. و آن مطلبی است که برای من اطمینان آور و شورانگیز است: آن مطلب مشترکی که بین شما سه گروه و سایر گروههای ایران هست این تحولی است که پیدا شده است. یک نحو تحولی در جوانهای ما، پیرهای ما، بچه های ما، همۀ قشرها، پیدا شده که این تحول موجب اطمینان خاطر است. و من بارها گفته ام که این تحول روحی از آن پیروزی، که خیلی هم بزرگ بود، بالاتر است. این چه تحولی است که شما جوانهایی که همه تان تیر خوردید، ناقص شده است بعض اعضایتان، در زحمت بودید، مع ذلک، آمدید باز عرضه می کنید خودتان را بر اسلام. و اینکه جان خودمان را برای اسلام حاضریم فدا کنیم. و این چه تحولی است که خانمها از راههای دور پا می شوند می روند به مراکزی که جنگ است و آدمکشی است و همۀ ناراحتیهاست؛ می روند برای کمک به برادرهای خودشان. و این چه تحولی است که این خانمها از کازرون می آیند اینجا؛ و باز عرضه می کنند ما برای اسلام حاضریم همه جور فداکاری بکنیم. این تحول را کی آورده؟ غیر از خدا کسی می تواند همچو تحولی در یک ملتی؟ نه یک جمعی؛ نه شما عده ای که در این اتاق مجتمع هستید؛ و نه اهل یک آستان؛ و نه اهل یک ناحیه؛ در یک کشور سی و چند میلیونی و خارج از کشور هم.
صحیفه امامجلد 8صفحه 146
جامعۀ زنده و صدای آن
در چند روز پیش از این، چند وقت پیش از این، یک جمعیتی از خارج آمد، که گمانم این است که از امریکا بود، آمده بودند برای جهاد سازندگی از امریکا. جوانها پا می شوند می آیند اینجا برای اینکه بروند با این رعیتهای خودشان و این جمعیت و مستمندانی که هستند کمک کنند. من به آنها گفتم که اگر چه شما از باب اینکه خوب، ورزیده در کار درو و این کارها نیستید، کار هم از شما مثل رعیتها نمی آید، لکن این کار شما اینقدر ارزنده است که وقتی این کشاورزها و زارعها دیدند که از امریکا یک دسته ای آمدند که کمک کنند، همدرد با آنها باشند، قدرت آنها چند برابر می شود. شما قدرت می دهید به آن جمعیتی که می روید آنجا کار بکنید. این خانمهایی که از راههای دور پا شده اند و رفته اند به مرکزی که همه جور خطر هست، این کار یک قدرت می دهد به جامعه؛ جامعه را زنده می کند. این خانمهایی که از جاهای دور آمدند اینجا می گویند ما همه طور حاضریم برای فداکاری؛ مثل همۀ شما که این مطلب را می گویید؛ این صدا از یک جامعۀ زنده بلند می شود. این جامعه قبل از اینها اینطور نبود. شما هیچ کدام حاضر نبودید که در زمان طاغوت یک قدم بردارید که احتمال بدهید یک دردسری ایجاد می کند. هیچ حاضر نبودید. و اینها هم حاضر نبودند که اگر در طاغوت یک جنگی واقع می شود، اینها بروند و عرضه کنند خودشان را کمک کنند. و آنها هم حاضر نبودند خودشان را عرضه کنند به طاغوت و بگویند چه.
بهترین حالات، خدمت به خدا و بندگان او
این یک معنایی است که شما همه اسلام را می دانید که برای همه است؛ و اسلام یک رژیمی است یک حکومتی است عادلانه، الهی، از این جهت برای خدا کار می کنید. این کارها کارهایی است که برای خداست. و این تحول هم تحولی است که به دست خدا انجام گرفته. هیچ کس نمی تواند قلوب را برگرداند از حالی به حالی. «مقلب القلوب» خدای تبارک و تعالی است؛ «محول الاحوال» خدای تبارک و تعالی است. و بحمدالله
صحیفه امامجلد 8صفحه 147
این «مقلب القلوب» و این «محول الاحوال» حال شما را به «احسن حال» متحول کرد. «احسن حال» این است که برای او و برای بندگان او خدمت کنید و برای احکام او خدمت کنید و شما همه بحمدالله برای او خدمت می کنید و برای بندگان او و برای مخلوق او. این حال بهترین حالهایی است که برای ما هست و برای شما. و بحمدالله موفق هستید. و خداوند توفیق شما را هر چه بیشتر کند.
زیان بیان پی درپی کاستیها و نارساییها
و یک مطلب دیگری که باز باید بگویم، و ما مبتلای به این هستیم، شاید بسیاری از روزها ـ امروز هم غیر از شما هم بودند اشخاصی ـ بیان اشکالاتی که الآن هست. در همۀ نواحی، هر جا بروید اشکالات هست. زیاد است. و ما هم می دانیم اشکالات هست. لکن الآن وقت این نیست که هی اشکالات را بیان کنید. بیان اشکالات بسیاری اش موجب این می شود که یکجور سستی پیدا بشود در ملت، و یک خوف در آن پیدا بشود. آن طمأنینه ای که از برای ملت ما لازم است باشد، بحمدالله هست، این را باید حفظش کرد.
در کردستان با دست اجانب، با دست احزابی که مربوط به اجانب بودند، آشوب حاصل شد؛ و آشوب بزرگی هم بود؛ و ملت و دولت ما غلبه کردند بر آنها و آنها را از بین بردند. حالا یک ریشه های کمی در بعض از اطراف آنجا، مثل جنگلها، مثل بعضی روستاها، هست. آن را نباید شما خیال کنید که نه، توطئه باقی است. خیر، آن وقت هم که بود چیزی نبود. ملتی که یک قدرت شیطانی به این بزرگی را شکست، ملتی که آن کودتایی که ما در تهران بودیم و بنابر این بود که کودتا بکنند و همۀ سران قوم را بکشند و چه بکنند، به طوری که مرحوم تیمسار قرنی به من گفت، همین جا گفت: سه ساعت و نیم طول کشید جنگ مردم با طاغوت! ملتی که با دست خالی تانکها و توپها و مسلسلها را شکست داد این دیگر نباید بترسد از اینکه در کردستان یک فرض کنید حزبی یا یک جمعی یک کاری انجام می دهند. اینها برای این ملت دیگر مطرح نیست، البته اسباب زحمت می شوند؛ اسباب کشتار یک دستۀ بیگناه می شوند؛ لکن کاری از اینها نمی تواند
صحیفه امامجلد 8صفحه 148
انجام بگیرد که مورد خطری برای ما باشد. هیچ دیگر خطری در کار نیست.
نهراسیدن ملت از مسائل ناگوار
ایران بحمدالله از خطر دور است، این تحولی که در ملت پیدا شده که زنها ریختند در خیابانها و پیشدستی کردند بر مردها و مردها را تشجیع کردند و این قدرت را در هم شکستند. یک ملتی که چنین زنهایی دارد و چنین جوانهایی دارد از چی بترسد؟ خوفی در کار نیست. اگر آن سابق و آن سستیها بود و آن سردیها بود، خوف بود و خطر؛ اما با وضعی که فعلاً ایران دارد که یک شخصی، شخصیتی، یک نفر مجاهد که از دستش می رود یک چنین انقلاب دامنه داری، یک چنین انفجاری در آن پیدا می شود، یک ملت زنده ای است که دیگر ترس ندارد. از این هم که مثلاً آن فرد از دست ما رفته است، با اینکه بسیار ناگوار بود، لکن خوفی نیست در کار. خود ملت دیگر کارهایش را دارد انجام می دهد. دیگر نه من مطرح هستم، و نه هیچکس . خود ملت مطرح هست؛ و خود ملت پیش می برد.
انتخابات مجلس و ریاست جمهوری
و من از خدای تبارک و تعالی می خواهم که این روحیۀ قوی شما و این قلب پر ایمان شما، که خدای تبارک و تعالی به شما اعطا کرده است، محفوظ بماند. و همۀ شما دست به هم بدهید اختلافات را کنار بگذارید، مناقشات کمتر بکنید، تا اینکه این نهضت تا آن قدم آخرش، که عجالتاً در مراحل اوّلی مجلس شورای ملی و رئیس جمهور و اینها درست بشوند. همۀ این آشفتگیها را مجلس شورا، که مجلس خودتان است [پایان می دهد] باید کوشش کنید که خودتان انتخاب کنید. افرادی که متعهد هستند، متدین هستند، ملی هستند، چپ و راستی نیستند، اینها را تعیین کنید. و ان شاءالله . وقتی مجلس شورای ملی یک همچو مجلسی شد که از خودتان بود و افراد خودتان در آن بود و به اختیار خودتان بود، هیچ خوفی دیگر برای ما نیست ان شاءالله .
صحیفه امامجلد 8صفحه 149