سخنرانی
زمان: 12 تیر 1358 / 8 شعبان 1399
مکان: قم
موضوع: حیثیت اسلام بسته به اعمال و گفتار مقامات مسئول
حضار: گروهی از پاسداران انقلاب اسلامی مشهد
[بسم الله الرحمن الرحیم]
حیثیت اسلام و عملکرد مسئولان نظام
معلمهای آموزشی باید معلم اخلاق هم باشند برای کارهایی که باید انجام بگیرد. الآن مملکتمان احتیاج به آن دارد که هم این معنا را درست بکنند، و هم معلم اخلاق برای اشخاصی که زیر دستشان است باشند. الآن وضع طوری است که ما بر سر دوراهی واقع هستیم؛ یک راه اینکه اسلام را و جمهوری اسلامی را جوری به مردم عالَم نشان بدهیم، که همه توجه پیدا بکنند به این ادعایی که ما می خواهیم حکومت عدل درست کنیم، جمهوری بر موازین اسلام درست کنیم. توجه دشمنها به این است که اینها دارند چه می کنند. اگر آنها یکجهت خلافی از ما ببینند جمهوری و ما را به باد انتقاد می گیرند؛ یعنی حیثیت اسلام امروز بسته به دست ملت ماست؛ و بیشترش به دست شما پاسداران و ما معممین. اگر ما معممین به وظایف اسلامی خودمان ـ خدای نخواسته ـ عمل نکنیم، و شما پاسداران به وظایف اسلامی خودتان عمل نکنید ممکن است ـ خدای نخواسته ـ این دشمنهایی که ایستاده اند و دارند نگاه می کنند که یک نقصی بگیرند و فریادش را بلند کنند، یک چیزی ببینند، هزار جورش کنند. نه در خارج؛ در همین داخل، ایران، اگر یک پایی را ما کج بگذاریم، یا شما کج بگذارید، اینهایی که دشمن با اساس هستند این را روی اساس حساب می کنند؛ نمی گویند که یک پاسبانی رفت مثلاً به خانۀ یک کسی وارد شد و از او یک چیزی را برد؛ نمی گویند یک روحانی یک حرف خلاف اسلامی زد، یا عمل خلاف اسلامی کرد؛ می گویند جمهوری اسلامی این جوری بود.
صحیفه امامجلد 8صفحه 407
لزوم حفظ کیان اسلام
ما مسئولیم امروز. یعنی من، این آقا که اینجا تشریف دارند، هر آقایی که در هر جا هست، هر روحانی که در هر جا هست، شما آقایان و هر پاسداری که در هر جا هست، سایر افراد این کشور، امروز یک مسئولیت بزرگی گردن آنهاست؛ مسئولیت حفظ اسلام؛ حفظ آبروی اسلام الآن بسته به اعمال ماست. اگر ما یک تخلفی بکنیم پای ما حساب نمی شود؛ دشمنان ما این را پای جمهوری اسلامی حساب می کنند. می گویند جمهوری اسلامی هم مثل همان رژیم سابق است؛ همان کارها را انجام می دهد. آنها هم می رفتند مردم را بی جهت می گرفتند، اینها هم می روند مردم را بی جهت می گیرند؛ آنها هم می ریختند توی خانه های مردم، اینها هم می ریزند توی خانه های مردم. ... من فرض می کنم که یک کسی است که صددرصد آدم جنایتکار است؛ صددرصد. اما پاسدارها نباید این آدمی که صددرصد جنایتکار است بروند منزلش را باز کنند و بروند و زن و بچۀ او بترسند. این، اسباب این می شود که جمهوری ما و اسلامی که ما ادعا می کنیم ـ و واقع مطلب هم همین است ـ که عدالت است و اگر ما کاری بکنیم تقصیر از ماست نه از اسلام اینها تقصیر را پای جمهوری حساب می کنند، و ما مسئول این هستیم؛ یعنی پیش خدا مسئولیم.
جرمی نابخشودنی
اگر ما یک کاری بکنیم که اسلام در نظر دنیا لکه دار بشود، این جرم از جرمهایی است که بخشیدنی نیست، قابل جبران نیست. غیر از این است که ما خودمان «بینی و بین الله » یک خلافی بکنیم، خوب، این را توبه می کنیم تمام می شود؛ اما یک اسلامی را ما همچه در دنیا جلوه بدهیم که این رژیم هم رژیم محمدرضایی است، این آخوند هم همان کاری را می کند که آن سرهنگ آن وقت می کرد، این پاسدار اسلامی مسلمان هم همان کاری را می کند که آن سازمان امنیتی و مأمور سازمان امنیتی می کرد، این اسباب این می شود که مکتب ما آلوده بشود؛ آن مکتبی که اولیای خدا خونشان را دادند برای
صحیفه امامجلد 8صفحه 408
حفظش.
سیدالشهدا که خونش را داد، نمی خواست که حکومت کند؛ می خواست عدالت باشد. می دید که معاویه و پسرش اسلام را بد جلوه دادند، می خواست از این مطلبی که آنها می خواهند اسلام را یکجور دیگر جلوه بدهند بیرون بیاورد؛ اسلامی که همه خونشان را داده اند برای اینکه این مکتب را حفظش کنند؛ ولو خودشان می میرند ولی مکتبشان محفوظ بماند.
ما الآن در موقعی واقع شده ایم که مکتبمان در خطر است. دشمنها چشمهایشان را دوخته اند که به ما اشکال بکنند، و اشکال را هم پای مکتب حساب کنند، نه پای ما. اگر پای ما حساب می کردند اشکالی خیلی نداشت؛ می گفتند خمینی آدم فاسدی است! اما اگر چنانچه ما یک کاری بکنیم که بگویند این مکتب درست نبود [این خطرناک است] اینها درصدد این معنا هستند.
الآن که می بینند ماها و شماها می گوییم جمهوری اسلامی، و یک دسته با این مخالفند، می گویند «همان جمهوری بس است، اسلامی می خواهد چه کار کند؟» یک دسته می گویند «اسلام حالا دیگر فایده ای ندارد»، یک دسته می گویند «اصلاً اسلام چی بوده»، اینها الآن درصدد این هستند که اگر یک چیزی از من ببینند، یک چیزی از شما ببینند، پای مکتبمان بگذارند؛ و این مسئولیت غیر از آن مسئولیتی است که من بین خودم و خدا دارم، یا شما بین خودتان و خدا دارید. یک گناهانی است که بین ما و خداست؛ وقتی که برگشتیم از آن، خدا می گذرد. اما یک چیزی که اسلام بستۀ به آن است، اگر ـ خدای نخواسته ـ اعمالی از ماها سربزند در این وقت، در این وقت که ماها ادعایمان این بوده است که آن رژیم فاسد بود و ما یک رژیم صحیحی می خواهیم جای آن بنشانیم، در این وقت اگر ما یک اعمالی ازمان صادر بشود که رژیم ما را آلوده بکند، این دیگر از آن گناهانی نیست که من بگویم: «اَسْتَغْفِرُالله َ رَبی وَ اَتُوبُ اِلَیْه». تو اسلام را از بین می بری! این مثل این است که معاویه بخواهد استغفار کند. معاویه اسلام را از بین برده است؛ نمی تواند استغفار کند؛ این را قبول نمی کنند از او.
صحیفه امامجلد 8صفحه 409
اندرز و التماس
من به شما آقایان سفارش می کنم؛ التماس می کنم به شما، که امروز روزی است که باید همه مان حفظ کنیم مکتب را؛ حفظ کنیم. شماها که معلم هستید و می خواهید بروید تربیت کنید اشخاص را، سلام مرا به همه شان برسانید؛ التماس مرا به همه شان برسانید. امروز اسلام است؛ امروز قضیۀ این حرفها نیست. به آنها بگویید حالا که قدرت در دستتان آمده است از قدرت سوء استفاده نکنید؛ قدرتتان را برای اسلام خرج کنید. اگر ـ خدای نخواسته ـ برخلاف بشود، همه مان مسئول هستیم. خداوند همه تان را حفظ کند. موفق باشید، سلامت باشید.
صحیفه امامجلد 8صفحه 410