پیام

پیام به نمایندگان مجلس خبرگان و مردم (قانون اساسی بر اساس معیارهای اسلامی)

پیام

‏زمان: صبح 29 مرداد 1358 / 26 رمضان 1399‏

‏مکان: قم‏

‏موضوع: تصویب قانون اساسی بر اساس معیارهای اسلامی‏

‏مناسبت: افتتاح مجلس خبرگان‏

‏مخاطب: نمایندگان مجلس خبرگان و مردم‏

‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏     اکنون که با عنایت خداوند متعال و تأیید حضرت ولی الله اعظم ـ عجل الله فرجه ـ با‏‎ ‎‏یمن و برکت مجلس رسیدگی پیشنویس قانون اساسی کار خود را شروع می کند، بجاست‏‎ ‎‏تذکراتی به ملت شریف و حضرات علمای عظام و سایر وکلای محترم بدهم.‏

‏     1ـ بر هیچ یک از آنان که از انقلاب اسلامی ایران اطلاع دارند پوشیده نیست که‏‎ ‎‏انگیزۀ این انقلاب و رمز پیروزی آن اسلام بوده؛ و ملت ما در سراسر کشور، از مرکز یا‏‎ ‎‏دورافتاده ترین شهرها و قرا و قصبات، با اهدای خون و فریاد «الله اکبر» جمهوری‏‎ ‎‏اسلامی را خواستار شدند؛ و در رفراندم بی سابقه و اعجاب آور، با اکثریت قریب به‏‎ ‎‏اتفاق به جمهوری اسلامی رأی دادند و دولتهای اسلامی و غیراسلامی، رژیم و دولت‏‎ ‎‏ایران را به عنوان «جمهوری اسلامی» به رسمیت شناختند.‏

‏     2- با توجه به مراتب فوق، قانون اساسی و سایر قوانین در این جمهوری باید‏‎ ‎‏صددرصد براساس اسلام باشد. و اگر یک ماده هم برخلاف احکام اسلام باشد، تخلف‏‎ ‎‏از جمهوری و آرا اکثریت قریب به اتفاق ملت است. براین اساس، هر رأیی یا طرحی که‏‎ ‎‏از طرف یک یا چند نماینده به مجلس داده شود که مخالف اسلام باشد، مردود و‏‎ ‎‏مخالف مسیر ملت و جمهوری اسلامی است. و اصولاً نمایندگانی که بر این اساس‏‎ ‎‏انتخاب شده باشند وکالت آنان محدود به حدود جمهوری اسلامی است؛ و اظهارنظر و‏‎ ‎‏رسیدگی به پیشنهادهای مخالف اسلام یا مخالف نظام جمهوری خروج از حدود وکالت‏

صحیفه امامجلد 9صفحه 308
‏آنهاست.‏

‏     3ـ تشخیص مخالفت و موافقت با احکام اسلام منحصراً در صلاحیت فقهای عظام‏‎ ‎‏است که الحمدلله گروهی از آنان در مجلس وجود دارند . و چون این یک امر تخصصی‏‎ ‎‏است، دخالت وکلای محترم دیگر در این اجتهاد و تشخیص احکام شرعی از کتاب و‏‎ ‎‏سنت دخالت در تخصص دیگران بدون داشتن صلاحیت و تخصص لازم است. البته در‏‎ ‎‏میان نمایندگان، افراد فاضل و لایقی هستند که در رشته های حقوقی و اداری و سیاسی‏‎ ‎‏تخصص دارند و صاحبنظرند که از تخصصشان در همین جهات قوانین استفاده می شود؛‏‎ ‎‏و در صورت اختلاف متخصصان، نظر اکثریت متخصصان معتبر است.‏

‏     4- من با کمال تأکید توصیه می کنم که اگر بعضی از وکلای مجلس تمایل به مکاتب‏‎ ‎‏غرب یا شرق داشته یا تحت تأثیر افکار انحرافی باشند، تمایل خودشان را در قانون‏‎ ‎‏اساسی جمهوری اسلامی دخالت ندهند و مسیر انحرافی خود را از این قانون جدا کنند؛‏‎ ‎‏زیرا صلاح و سعادت ملت ما در دوری از چنین مکتبهایی است که در محیط خودشان‏‎ ‎‏هم عقبزده شده و رو به شکست و زوال است.‏

‏     از گفته ها و نوشته های بعضی از جناحها به دست می آید افرادی که صلاحیت‏‎ ‎‏تشخیص احکام و معارف اسلامی را ندارند، تحت تأثیر مکتبهای انحرافی، آیات قرآن‏‎ ‎‏کریم و متون احادیث را به میل خود تفسیر کرده و با آن مکتبها تطبیق می نمایند و توجه‏‎ ‎‏ندارند که مدارک فقه اسلامی براساسی مبتنی است که محتاج به درس و بحث و تحقیق‏‎ ‎‏طولانی است و با آن استدلالهای مضحک و سطحی، و بدون توجه به ادلۀ معارض و‏‎ ‎‏بررسی همه جانبه معارف بلند پایه و عمیق اسلامی را نمی توان به دست آورد و من‏‎ ‎‏انتظار دارم محیط مجلس خبرگان از چنین رویه ای به دور باشد.‏

‏     5- علمای اسلام حاضر در مجلس اگر ماده ای از پیشنویس قانون اساسی و یا‏‎ ‎‏پیشنهادهای وارده را مخالف با اسلام دیدند، لازم است با صراحت اعلام دارند و از‏‎ ‎‏جنجال روزنامه ها و نویسندگان غربزده نهراسند، که اینان خود را شکست خورده‏‎ ‎‏می بینند و از مناقشات و خرده گیریها دست بردار نیستند.‏


صحیفه امامجلد 9صفحه 309
‏     6- نمایندگان محترم مجلس خبرگان باید همۀ مساعی خویش را به کار برند تا قانون‏‎ ‎‏اساسی جامع و دارای خصوصیات زیر باشد:‏

‏     الف ـ حفظ و حمایت حقوق و مصالح تمام قشرهای ملت، دور از تبعیضهای ناروا؛‏

‏     ب ـ پیش بینی نیازها، منافع نسلهای آینده، آنگونه که مد نظر شارع مقدس در‏‎ ‎‏معارف ابدی اسلام است.‏

‏     ج ـ صراحت و روشنی مفاهیم قانون به نحوی که امکان تفسیر و تأویل غلط در مسیر‏‎ ‎‏هوسهای دیکتاتورها و خودپرستان تاریخ در آن نباشد.‏

‏     د ـ صلاحیت نمونه و راهنما قرار گرفتن برای نهضتهای اسلامی دیگر که با الهام از‏‎ ‎‏انقلاب اسلامی ایران در صدد ایجاد جامعۀ اسلامی برمی آیند.‏

‏     در خاتمه از خداوند متعال توفیق و تأیید همگان را خواستار، و امیدوارم به برکت‏‎ ‎‏تلاش آقایان قانون اساسی واقعاً اسلامی و مترقی به تصویب برسد. والسلام علیکم و‏‎ ‎‏رحمة الله و برکاته.‏

‏29 / 5 / 1358‏

‏روح الله الموسوی الخمینی‏

‎ ‎

صحیفه امامجلد 9صفحه 310